batista έγραψε:
Και το ερώτημα που δεν έχεις απαντήσει ποτέ, προφανώς φοβούμενος ότι η απάντησή σου δεν θα μπορέσει σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ειλικρινής. Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες από αυτές που έχεις περιγράψει (π.χ. μείωση δαπανών 50%) που θα σε οδηγούσαν στο να συνεισφέρεις στο ποσοστό των φόρων που αναλογεί στα εισοδήματά σου ή και σε αυτή την περίπτωση (πρακτικά σε οποιαδήποτε περίπτωση) θα έβγαζες την ουρά σου απέξω, εις υγείαν των κορόιδων;;;
Batista,
Δεν θα συνεχίσω σε όλα όσα λες. Τουλάχιστον εμείς οι δυο μπορούμε να παραδεχτούμε (σε αντίθεση με τον Μπαρουφάκη και τον Σόϊμπλε - εγώ λοιπόν το παραδέχομαι) πως "συμφωνούμε ότι διαφωνούμε". Επομένως δεν έχει νόημα η αντιπαράθεση σ' αυτά που λες (τα 1,2,3,4). Με επιβεβαιώνεις πάντως, με όσα (μου) γράφεις.
Απαντώ όμως στο μισό 5, αυτό που άφησα εδώ από πάνω σε παράθεση.
Το αν θα θεωρήσεις την απάντηση μου ειλικρινή ή όχι, είναι δικό σου πρόβλημα, όχι δικό μου. Αλλά θα στη δώσω (αφού τη ζητάς), και κάν'την ό,τι θέλεις (ή βάλ'την όπου θέλεις, κατά μια άλλη έκφραση).
Ναι, υπάρχει.
Ξεφεύγοντας από όλες τις λεπτομέρειες που αναφέρεις (στην § 5) καταλήγουμε σε μια σούμα, αυτή που λέω εγώ: Ποιο ποσοστό του ΑΕΠ απομυζάται (με τον ένα ή τον άλλο ή τον παράλλο τρόπο) από την οικονομία, πάει στο κράτος, και αυτό (η διοίκηση) αποφασίζει πως θα ξοδευτεί. Σήμερα είναι περί το 50%.
Αν ήταν περί το 25-20%, ναι, θα συνεισέφερα σε αυτό, και θα θεωρούσα πως δίκαια μου το ζητάνε και μου το παίρνουν, γιατί αν θέλουμε να έχουμε οργανωμένη κοινωνία και κράτος (και εγώ θέλω), πρέπει να συνεισφέρουμε ΟΛΟΙ μας κάτι για να λειτουργεί αυτή. Και το 1/4 των εισοδημάτων (του παραγόμενου πλούτου δηλαδή) είναι ένα λογικό μερίδιο, κατά μέσο όρο (άλλος θα πλήρωνε περισσότερο, άλλος λιγότερο) για να διατηρείται αυτή η λειτουργία.
Το έχω ξαναγράψει, αλλά στο ξαναλέω: Στις ΗΠΑ το ποσοστό είναι 25%. Και το κράτος δουλεύει μια χαρά.
Με δεδομένη τη δυσπιστία σου, δεν θα είχε νόημα να σου πω και το κάτι ακόμα μου, αλλά θα στο πω, εδώ διαβάζουν κι άλλοι, όχι μόνο εσύ:
Πληρώνω ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ διάφορα ποσά σε σημεία που θεωρώ πως "αδικούνται" από τον τρόπο που αποφασίζει η διοίκηση του κράτους για την κατανομή των δαπανών της. Αυτό είναι άσχετο με το αν πληρώνω ή δεν πληρώνω τους φόρους που μου αναλογούν, ΠΟΤΕ δεν έχω παραδεχτεί πως "φοροδιαφεύγω" (άσχετο αν θεωρητικά διακηρύσσω και τεκμηριώνω πως αυτό πρέπει να κάνουν όλοι), και ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ αυτών που αναγκαστικά μου παίρνουν (και τα πετάνε ή τα βάζουν στη δικιά τους τσέπη), πληρώνω ΚΙ ΑΛΛΑ, επειδή το θέλω εγώ, και επειδή το βρίσκω σωστό και αξιοποιήσιμο.
Δεν θα σου πω που και γιατί. Μπορεί να είναι ενίσχυση σε κάποιον που δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Μπορεί να έχω στείλει κάποιο παιδί για σπουδές (γιατί θα ήταν κρίμα να μη σπουδάσει με το μυαλό που έχει) και να το πλήρωσα εγώ, γιατί οι δικοί του αποκλειόταν. Μπορεί να έδωσα λεφτά σε κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα που άξιζε (νομίζω εγώ) να ενισχυθεί, αλλά "το κράτος" έκρινε πως όχι. Πολλά μπορεί. Πάντως δεν είμαι αδιάφορος (και το αποδεικνύω στον εαυτό μου ΕΜΠΡΑΚΤΑ) στις ανάγκες που υπάρχουν, αλλά δεν καλύπτονται ενώ θα έπρεπε.
Το "εις υγείαν των κοροϊδων" δεν στέκει, γιατί δεν υπάρχει υγεία (κορόϊδα υπάρχουν). Η ουρά μου είναι μέσα, αλλά δεν υπάρχει πρόποση.