Το σωστότερο που έχει ειπωθεί σχετικά.

Απλά, δεν λέει κανένας κουβέντα για αυτούς διότι αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά του σάπιου οικονομικού συστήματος κ ουδείς, εκτός κ εάν εξαναγκαστεί, δεν θα βάλει τα χεράκια του να βγάλει τα ματάκια του!

Κ ποιός θα μπορούσε να τον αναγκάσει?

Η πολιτική εξουσία επιπέδου τσίρυζα κ λοιπών κούληδων?
Η δικαστική εξουσία που έχει βολέψει κάθε χαζοβιόλικο κοριτσάκι στη θέση της δικαστίνας να παίρνει παχυλό μισθό και να βγάζει αποφάσεις άλλα 'ντ' άλλων?

Ουδείς προφανώς, σε ένα καλοστημένο παιχνίδι εντυπώσεων!

«Ας πρόσεχαν οι Τράπεζες όταν μοίραζαν αφειδώς δάνεια» απεφάνθη δικαστής στην Πάτρα

Δικαστικές αποφάσεις για μείωση ή ακόμα και μηδενισμό δόσεων που…είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν δανειολήπτες οι οποίοι λόγω κρίσης δηλώνουν αδυναμία και καταφεύγουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη, είναι πλέον πολλές.
Εκείνο όμως που φέρνει τα πάνω – κάτω, καθώς εξουδετερώνει την βασική επιχειρηματολογία των τραπεζών ότι… «ας πρόσεχαν οι δανειολήπτες», είναι η αιτιολογία απόφασης που εκδόθηκε πριν λίγο καιρό στην Πάτρα.
Το σκεπτικό της απόφασης καθιστά υπεύθυνα τα πιστωτικά ιδρύματος και όχι τους δανειολήπτες για την κατανάλωση δανείων! Δηλαδή, στέλνει στη «γωνία» ισχυρισμούς του τύπου: «Ας πρόσεχαν» ή «Ας μην έκαναν αλόγιστη χρήση». Και μάλιστα ρίχνει ευθέως το βάρος των ευθυνών στις Τράπεζες αναφέροντας πως βρίσκονταν σε… «καθεστώς πιστωτικής ευφορίας»!
Η υπόθεση για την οποία γίνεται λόγος απασχόλησε προ μερικών μηνών όταν ζευγάρι εκπαιδευτικών της Πάτρας, με δύο ανήλικα παιδιά, δάσκαλος ο σύζυγος και καθηγήτρια η γυναίκα, προσέφυγαν στο Ειρηνοδικείο καθώς όφειλαν συνολικά περί τα… 380.000 ευρώ! Επρόκειτο για στεγαστικά και άλλης μορφής δάνεια. Το εισόδημά τους ανέρχεται στα 2.100 ευρώ αμφότεροι.
Στην κρίση κατέστη αδύνατο να ανταποκριθούν στην κάλυψη των δόσεων και των οφειλών προς τις τράπεζες. Το Δικαστήριο όμως μείωσε τη συνολική οφειλή στα μόλις 100.000 ευρώ δίνοντας μάλιστα χρονικό περιθώριο εξόφλησης τα… είκοσι χρόνια. Αλλά το σκεπτικό της απόφασης είναι εκείνο που ανοίγει τον δρόμο και για άλλους στην ίδια μοίρα.

Τι λέει το αιτιολογικό του Δικαστή
Σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστικού Λειτουργού, οι δανειολήπτες δεν ευθύνονται για το ύψος των δανείων που έλαβαν. Διότι: πρώτον, οι Τράπεζες μπορούσαν να ελέγξουν το χαρτοφυλάκιο των αιτούντων και να μην επιτρέψουν υπερδανεισμό και
δεύτερον, εάν τους έκριναν ακατάλληλους θα ‘πρεπε να μην τους εγκρίνουν τις δανειοδοτήσεις.
Το κυριότερο όμως είναι στο τέλος.
Στο ότι: «Οι Τράπεζες χορηγούσαν δάνεια ενώ γνώριζαν τις δυνατότητες των αιτούντων, ευρισκόμενες σε καθεστώς πιστωτικής ευφορίας»!
Ως νομικά ορθή και εμπεριστατωμένη χαρακτήρισε την απόφαση ο συνήγορος Χρήστος Λιαρομμάτης, τονίζοντας πως: «για την υπερχρέωση δεν ευθύνονται οι δανειολήπτες αλά τα πιστωτικά ιδρύματα που έδιναν αφειδώς δάνεια».

(το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 14 Ιουλίου του 2017)
πηγή: kokkinoslawfirm.com

Κίμων Μιλτιάδου (ΚιΜι) έγραψε:
Οχι μονο οι Τραπεζες, αλλα και ο Γκαργανας της ΤτΕ...(Το 1996 διορίστηκε Υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και το 2002 Διοικητής, θέση από την οποία αποχώρησε όταν έληξε η θητεία του (2008). Λίγο πριν από την λήξη της θητείας του ανακηρύχθηκε ομόφωνα από το Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδος Επίτιμος Διοικητης)

el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BA...AC%CE%BD%CE%B1%CF%82

Ο εν λογω υπεργηρος κυριος το παιζει σημερα Κινεζος !

Οι τράπεζες, τη χρυσή εποχή 1998-2007, έδιναν στεγαστικά δάνεια, διάρκειας 45 ετών δάνεια σε μισθωτούς του ιδ τομέα, ισοδύναμα ακόμη κ με το 120% της αξίας του ακινήτου.
Υπήρχε δόλος σε αυτό.
Ήξεραν πως θα ήταν αδύνατον να αποπληρωθεί στο σύνολό του κ υπολόγιζαν μετά απο κάποια χρόνια να το αρπάξει η ίδια η τράπεζα, αφού τότε έβαζαν υποθήκη το ίδιο το ακίνητο που είχαν αγοράσει.
Επειδή η αξία των ακινήτων ανέβαινε διαρκώς, η τραπεζα έβγαινε κερδισμένη, αφου πωλούσε το σπίτι σε υψηλότερη τιμη απο την αρχική.
Με την οικονομική κρίση συνέβη το αντιθετο.
Το σπίτι που αγοραστηκε για 250 χιλ, τώρα αξίζει 90 χιλ.
Επομένως την τραπεζα δεν τη συμφερει να το πουλήσεμ αλλα να το νοικιασει.
ΑΝ, το πουλήσει βέβαια..

Σχετικα με τα καταναλωτικα δάνεια κ τις πιστωτικές που μοίραζαν αερα σε ανέργους, νομίζω πως ήξεραν απο πριν οτι θα είχαν χασούρα.
Αλλά, ηταν κ ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολλων τραπεζών που υπήρχαν τότε στη χώρα.

Δεν θυμάστε που ακόμα κ πετσέτες μπάνιου να αγόραζες, τις πλήρωνες σε 36 έντοκες δόσεις, μεσω πιστωτικής που σου έβγαζαν επι τόπου;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) έγραψε:
Ο ηθικοι αυτουργοι ποιοι ειναι , κατα την γνωμη σου Παναγιωτη ?

ηθικός αυτουργός :

Όρος του ποινικού δικαίου. Χαρακτηρίζει εκείνον που προκαλεί (με πρόθεση) σε άλλον την απόφαση για τη διάπραξη μιας άδικης πράξης. Τιμωρείται με την ίδια ποινή (ως αντικειμενικό πλαίσιο) με την οποία τιμωρείται και ο αυτουργός (άρθρο 46, παρ. 1 Π.Κ.). Αυτός o γενικός χαρακτήρας είναι προϊόν εξέλιξης της έννοιας του η.α. και καθιερώθηκε στον ελληνικό Ποινικό Κώδικα (1950), σε αντίθεση με τον παλιό ποινικό νόμο, που περιλάμβανε περιοριστική αναφορά των μέσων της ηθικής αυτουργίας. Είναι επομένως πραγματικό το ζήτημα κάθε φορά αν και πώς έχει προκληθεί η απόφαση τέλεσης αδικήματος, για να στοιχειοθετηθεί η ευθύνη ενός προσώπου ως η.α. Στην έννοια του η.α. περιλαμβάνεται και ο agentprovocateur, εκείνος δηλαδή που προκαλεί (με πρόθεση) σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει ένα αδίκημα, με μοναδικό σκοπό να τον καταλάβει πάνω στην απόπειρα ή στις προπαρασκευαστικές πράξεις και με τη θέληση να τον ανακόψει από αυτή την προσπάθεια. Τιμωρείται και αυτός με την ποινή του αυτουργού (αντικειμενικά πλαίσια) μειωμένη στο μισό (άρθρο 46, παρ. 2 Π.Κ.). Για να υπάρξει ηθική αυτουργία πρέπει να γίνει το αδίκημα ή να βρίσκεται στο στάδιο της απόπειρας. Δεν νοείται η.α. σε ανύπαρκτο έγκλημα. Είναι όμως ανεξάρτητο αν εκείνος που έκανε την πράξη δεν υπέχει ποινική ευθύνη ως ακαταλόγιστος ή ως ενεργήσας χωρίς δόλο, ή η περίπτωσή του είναι συγγνωστή ή, αν δεν συνελήφθη, είναι άγνωστος κλπ. Αν ο η.α. γνωρίζει το ακαταλόγιστο του αυτουργού, είναι ο ίδιος αυτουργός της πράξης, γιατί εκείνος που την εκτελεί είναι απλό όργανό του και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δημιούργησε σε άλλον την απόφαση· απλώς τη χρησιμοποίησε ως μέσον.[/i] Η παραγωγή της απόφασης μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο, για παράδειγμα, με συμβουλές ή απειλές, με πρόκληση ή εκμετάλλευση αδυναμίας ή πλάνης για τα πραγματικά αίτια ή τις ποινικές κυρώσεις, με υπόσχεση ή χορήγηση αμοιβής κλπ. Δεν είναι ανάγκη ο η.α. να υποβάλει στον δράστη τα σχέδια της εγκληματικής του ενέργειας. Επίσης είναι αδιάφορο αν ο η.α. έχει άμεσο ή έμμεσο συμφέρον από την εκτέλεση του αδικήματος. Παρακίνηση από αμέλεια δεν συνιστά ηθική αυτουργία. Δεν υπάρχει επίσης ηθική αυτουργία, αν o δράστης εκτελέσει άλλη άδικη πράξη άσχετη με εκείνη που ήθελε να προκαλέσει ο η.α. Η ηθική αυτουργία είναι παρακολουθηματική· δεν λειτουργεί αυτοτελώς, αλλά πάντα σε σχέση με πράξη που έχει τελεστεί ή έγινε απόπειρα να τελεστεί. Γι’ αυτό αν o δράστης έκανε κάτι λιγότερο (π.χ. έκλεψε μικρότερο ποσό από αυτό που του είπε ο η.α.), αυτό θα ληφθεί υπόψη και για τον η.α. Αν όμως έκανε κάτι περισσότερο (σκότωσε αντί να τραυματίσει), o η.α. ευθύνεται γι’ αυτό που προκάλεσε την απόφαση, εκτός αν υπάρχει άλλου είδους δική του ευθύνη, για παράδειγμα, αμέλεια για το επιπλέον. Ο η.α. είναι και αυτός η.α. του δράστη, ενώ ο η.α. του συνεργού και ο συνεργός του η.α. θεωρούνται συνεργοί του δράστη. Χρόνος της ηθικής αυτουργίας είναι τόσο εκείνος που δρα ο η.α. όσο και εκείνος που δρα ο αυτουργός. Όταν υπάρχει προσωπικός λόγος απαλλαγής του αυτουργού, απαλλάσσεται και ο η.α. – για παράδειγμα, δεν τιμωρείται εκείνος που παρακινεί άλλον να υποθάλψει εγκληματία συγγενή του (πράξη που δεν τιμωρείται). Για εγκλήματα που απαιτούν ιδιαίτερες ιδιότητες ή σχέσεις, εκείνος που δεν τις έχει δεν θεωρείται ποτέ αυτουργός ακόμα και αν κάνει την πράξη μαζί με άλλον που έχει τις ιδιότητες. Είναι όμως η.α. –για παράδειγμα– σε εγκλήματα σχετικά με τη δημόσια υπηρεσία, όπου μόνο ο υπάλληλος είναι αυτουργός. Υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν τιμωρείται ο αυτουργός, αλλά τιμωρείται ως η.α., για παράδειγμα, ο διευκολυνόμενος σε ακολασία (άρθρο 348 Π.Κ.). Μπορεί όμως να τιμωρηθεί ως η.α. αν προκάλεσε στον διευκολύνοντα την εκτέλεση της πράξης. Επίσης, στην απόδραση κρατουμένου τιμωρείται πολύ αυστηρότερα o η.α. (όπως και κάθε συμμέτοχος) από τον δράστη, στον οποίο αναγνωρίζεται (ως ένα είδος ελαφρυντικού) η τάση προς την ελευθερία. Η παρεμπόδιση (με τη θέλησή του) από τον η.α. της ολοκλήρωσης του εγκλήματος ή της πραγματοποίησης των αποτελεσμάτων του έχει επίδραση στην ποινική του ευθύνη και κρίνεται με τις γενικές διατάξεις που διέπουν την υπαναχώρηση. Άλλη βέβαια είναι η περίπτωση του αgent provocateur, όπου υπάρχει εξαρχής άλλη πρόθεση και τείνει στην πραγματοποίηση άλλων στόχων. Στην περίπτωση αυτή εμπίπτουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι και ιδιαίτερα αστυνομικοί από υπερβολικό ζήλο (κακώς εννοούμενο υπηρεσιακό καθήκον) για να προκαλέσουν δίωξη προσώπων που θεωρούν ικανά για πράξεις αντίθετες στο καθεστώς. Σε πολλές περιπτώσεις κάτω από την έννοια της ηθικής αυτουργίας, ο νόμος προβλέπει την αντικειμενική υπόσταση ενός εγκλήματος και τις ανάγει σε αυτουργία, συνήθως συναυτουργία σε πολυπρόσωπα εγκλήματα, π.χ. δωροδοκία.

Η ευθύνη των τραπεζών όπως και των εποπτικών (μάλλον όρος ανέκδοτο για την Ελλάδα) οργάνων, έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση αυτή.
Εξίσου όμως μεγάλη ευθύνη έχουν και αυτοί που έπαιρναν τα δάνεια για ότι παλαβό μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους και αφού τα ξεκοκάλισαν τώρα ζητάνε και τα ρέστα.
Αρκετοί μάλιστα μπαταχτσήδες, ανάμεσά τους, κρύβονται και πίσω από τους υπόλοιπους που και λόγω κρίσης μπορεί πραγματικά να μην μπορούν να πληρώσουν.
Βέβαια είναι συνηθισμένο φαινόμενο σε αυτή την χώρα η μετάθεση ευθυνών σε άλλους, που σε συνδυασμό με την ανομία οδηγεί στο κ@λοχανείο που είμαστε ως χώρα. Και το χειρότερο απ' όλα, είναι ότι μια μεγάλη ομάδα πληθυσμού ... εμπνέεται από το ... κ@λοχανείο, τρέμοντας και ξορκίζοντας την στιγμή που κάτι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο.
Όσο για αυτές τις εδώ κι εκεί ... επαναστατικές αποφάσεις, που πάνε να βγάλουν λάδι τους ανεύθυνους και τους μπαταχτσήδες (ανάμεσα στους έχοντες πραγματικό πρόβλημα) ελάχιστη σημασία έχουν (και ως προς την εφαρμογή τους) καθώς ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη το ποιος θα κληθεί να πληρώσει τον λογαριασμό.
Έτσι, κι εγώ καταργώ (όπως και άλλοι) όλα τα μνημόνια σε μια νύκτα και ... "χεζόμαστε" όλοι στο χρήμα (στον ... ύπνο μας).

@maria...

Καταρχήν συμφωνώ με την απάντηση του batista πιο πριν.
Υπήρχαν πολλοί ανεύθυνοι που έπαιρναν εύκολο χρήμα κ τώρα δεν το επιστρέφουν, ενώ μπορούν.

Όσο για τον ηθικό αυτουργό, βεβαίως κ είναι οι τράπεζες.
Που προσέγγιζαν άτομα μειωμένης ευφυΐας κ τους πλάσαραν δάνεια κ πιστωτικές ενώ ήταν φανερό πως πήγαιναν να τους παγιδεύσουν.
Έχεις δει, πχ που πουλάνε κάτι πάγκους κοιλιακών στην tv κ υπόσχονται ότι με αυτόν μπορεί να αδυνατίσει κάποιος;
Είναι ψέμα.
Βάλε έναν παχύσαρκο να κάνει κοιλιακούς όλη μέρα κ όλη νύχτα.
Άντε να χάσει 500gr το μήνα.
Αν δεν ράψει το στόμα του, κ αν δεν τρέχει χιλιόμετρα κάθε μέρα... κιλά ΔΕΝ χάνει...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) έγραψε:
Οχι μονο οι Τραπεζες, αλλα και ο Γκαργανας της ΤτΕ...(Το 1996 διορίστηκε Υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και το 2002 Διοικητής, θέση από την οποία αποχώρησε όταν έληξε η θητεία του (2008). Λίγο πριν από την λήξη της θητείας του ανακηρύχθηκε ομόφωνα από το Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδος Επίτιμος Διοικητης)

Ο εν λογω υπεργηρος κυριος το παιζει σημερα Κινεζος ! Εποπτευε τοτε - υποτιθεται - ολο το συστημα...

www.gandmclub.com/2011/04/blog-post_03.html

Στο σημερινό φύλλο 03/04/2011 της Real News στο ένθετο Money, υπάρχει συνέντευξη του κ. Διοικητή με υποδείξεις που είχε κάνει τα προηγούμενα χρόνια προς τους κυβερνώντες με αποτέλεσμα να μην εισακούεται και να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.

Θα σταθώ σε κάποια σημεία της συνέντευξης του για να επισημάνω ακόμη και σήμερα ότι με τα δικά μας λεφτά μας δουλεύουν κανονικά.

Επιτρέψτε μου κε επίτιμε Διοικητά, παρόλο που δεν έχω τα δικά σας πτυχία, όταν κάποιος είναι σημαντικός ως προς αυτό που κάνει και δεν εισακούεται εις βάρος του Δημόσιου Συμφέροντος, τους καταγγέλει και παίρνει το καπελάκι του και πάει γι' άλλες Πολιτείες... Θα βρίσκατε, πιστεύω και σε άλλη επιχείρηση δουλειά με τα πτυχία και τις γνώσεις που κατέχετε, δε γνωρίζω όμως αν ο μισθός θα ήταν τέτοιος σε μέγεθος συγκρίσιμο με αυτό του Ελληνικού Δημοσίου...

Κε Γκαργκάνα το χρέος το δημιούργησαν οι έχοντες την εξουσία και τα υψηλόβαθμα Στελέχη σα και σας...

Ημερομηνία: 5/5/2008

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο Ν. ΓΚΑΡΓΚΑΝΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗΣ ΤτΕ

www.akioe.gr/default.asp?node=page&id=2682

maria (mb361) έγραψε:
Δύσκολα βγάζεις άκρη.
Να σου πω εγώ δύο παραδείγματα;
Που φανερώνει την ασχετοσύνη των τραπεζικών υπαλλήλων;

Πριν 12-13 χρόνια ήρθε μια επιστολή σπίτι μου, που με πληροφορούσε ότι προεγκριθηκε καταναλωτικό δάνειο 5.000€ στο όνομά μου, με επιτόκιο "μόνο" 10% ετησίως.
Τους πήρα τηλέφωνο.
"Γεια σας, μου στείλατε μια επιστολή ότι προεγκρίθηκε δάνειο κλπ, κλπ".
-"Μάλιστα, θα έρθετε να υπογράψετε για να το πάρετε";
-"Καλά, δεν βλέπετε ότι στην τράπεζα σας έχω παρκαρισμένο το "Χ" σεβαστό ποσό κ δεν το έχω αγγίξει για πολύ καιρό;
Τι να μου κάνουν τα 5 χιλιάρικα που μου δίνετε κ μάλιστα με 10% τόκο";
-"......"


Το δεύτερο περιστατικό συνέβη στην Αγροτική, λίγο πριν κλείσει.
Μια ηλικιωμένη κυρία ανησυχούσε για "κάτι φήμες που άκουγε", πως δηλ θα κλείσει η ΑΤΕ.
Μια υπάλληλος τότε την πλησίασε στοργικά, την χτύπησε στον ώμο κ της είπε, "η ΑΤΕ είναι η ασφαλέστερη τράπεζα, γιατί είναι κρατική κ δεν πρόκειται να κλείσει .
Κατάλαβες καλή μου κυρία";