Γιατί πιστεύουμε ότι υπάρχει Θεός
(μια χριστιανική/ευαγγελική οπτική)
www.xronos.gr/arthra/giati-pisteyoyme-oti-yparhei-theos

γιώργης (yorgi) έγραψε:
Δεν το πιστεύουμε όμως όλοι, ε?

γιώργης (yorgi) έγραψε:
Ένα απο τα ανεξήγητα θέματα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Η ίδια η κατασκευή κ η λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.
Τι να πούμε;
Πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι κάτι που δεν έχει εξερευνηθεί πλήρως, ούτε μπορεί ως τώρα να τον πλησιάσει κανένας ηλεκτρονικός υπολογιστής;

Πως υπάρχουν δεκάδες είδη ορμονών, ενζύμων κ άλλων ουσιών που κυκλοφορούν στο σώμα μας κ ρυθμίζουν πολλές λειτουργίες του οργανισμού;

Πως υπάρχει η καρδιά που χτυπάει αδιάκοπα, έχει την ικανότητα να λειτουργεί ακόμη κ μετά απο εφράγματα κ σπάνια αναοτύσσει καρκινικούς όγκους;

Δεν έχει νόημα να συνεχίσω.
Ας σκεφτούμε λίγο πως η ίδια η ύπαρξη της ζωής είναι ένα θαύμα.
Είτε είναι η ζωή ενός δέντρου, ενός ζώου, ή ενός ανθρώπου.
Πως προήλθε η ζωή;
Ποιός τα ρύθμισε έτσι, τόσο τέλεια, πριν εκατομμύρια χρόνια;
Κ γιατί;

Ήταν τυχαίο άραγε;

Προσωπικά δεν έχω τίποτα με την (οποιαδήποτε) θρησκευτική πίστη σε οποιαδήποτε, ας την πούμε, θεική οντότητα, στον βαθμό που αυτή (η πίστη) οδηγεί στην διαμόρφωση ενός καλύτερου (με κάθε διαθέσιμο αντικειμενικό κριτήριο) ανθρώπου. Τα υπόλοιπα (παιγνίδια εξουσίας κ.λπ) να μας λείπουν.

Όσα όντα είχαν (τυχαία) τις προδιαγραφές να επιβιώσουν, επεβίωσαν.
Τα υπόλοιπα (πολλά περισσότερα απ'τα επιβιώσαντα) τα βλέπουμε σκελετούς ή ζωγραφιές στα μουσεία.

Τύχη κυρίες και κύριοι, απλή τύχη.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) έγραψε:
Oh, yes!

soto51 έγραψε:
Κανείς δεν ξέρει.
Δεν σου κάνει εντύπωση πως δημιουργήθηκε το σύμπαν;
Τι ήταν αυτό που, πριν από 20-25 δις χρόνια, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ξεκίνησε ο κόσμος με τη Μεγάλη Έκρηξη κ ουσιαστικά άρχισε να μετράει ο χρόνος;
Κ μέσα στα τρισεκατομμύρια των ουρανίων σωμάτων στο σύμπαν, έτυχε να αναπτυχθεί η ζωή στη γη, από κάποια βακτήρια κ στη συνέχεια, μετά από εκαντοντάδες εκατομμύρια χρόνια, να δημιουργηθουμε εμείς;

Τόση τύχη πια;

Χμ.. μα ακόμη & εκείνοι που μιλούν για 'τύχη' κάπου πιστεύουν τελικά: πιστεύουν στην τύχη.
Προσωπικά δεν ασπάζομαι καμία συγκεκριμένη θρησκεία ή φιλοσοφία, τις παρακολουθώ με ενδιαφέρον & σεβασμό & προσπαθώ να ανακαλύψω τι είναι αυτό που μας ενώνει & όχι αυτό που μας χωρίζει.
Νομίζω ότι λίγο πολύ για το ίδιο πράγμα μιλάμε.
Άλλος το ονομάζει Θεό, άλλος (Υπέρτατη) Δύναμη, άλλος Πνεύμα, άλλος Φύση, άλλος Σύμπαν, άλλος Λόγο, άλλος Τύχη.
Τι σημασία έχει? Αν κάτι έχει όντως σημασία είναι το βίωμα το εσωτερικό, αυτό που είναι πέρα από τις λέξεις/λόγια & τις επιφανειακές διαφωνίες.
Όπως παραδίδει & ο 'αποκηρυγμένος' Καζαντζάκης στο κλείσιμο της 'Ασκητικής':
"..και τρισμακάριοι όσοι κρατούν και δε λυγούν, απάνω στους ώμους τους, το μέγα, εξαίσιο, αποτρόπαιο μυστικό:
και το ένα τούτο δεν υπάρχει".

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) έγραψε:
Γενικώς, πιστεύω ότι οι γνώσεις της ανθρωπότητας πάνω σε αυτά τα θέματα είναι ελάχιστες (ακόμα), σε σύγκριση με την πλήρη εξήγηση τους. Δεν θα προλάβουμε (εμείς, οι εδώ συζητούντες) να μάθουμε την πλήρη αλήθεια. Κάποτε όμως, κάποιοι ίσως τη μάθουν.

Μέχρι τότε, εγώ τουλάχιστον δεν έχω τη διάθεση να πιστεύω οποιαδήποτε θεωρία μου πλασσάρεται και η οποία δεν τεκμηριώνεται.
Είτε αυτή μιλάει για Big Bang, είτε για "θεό".

Και το "Δεν ξέρω", δεν είναι ντροπής απάντηση, για να τη δίνει κάποιος, είτε σ' αυτά που τον ρωτάνε, είτε σ' αυτά που του ανακύπτουν εσωτερικά.

Και επίσης: Καλό είναι στα ερωτήματα που πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσει, την απάντηση να τη σκέφτεται μόνος του, και να μην παίρνει έτοιμη κάποια απ' αυτές που (ευρέως) πλασσάρονται.