soto51 έγραψε:
Το "βάρος" τότε είναι ουσιαστικός παράγοντας. Αν το βάρος είναι τόσο μικρό, δηλαδή αυτός που πληρώνει τα περισσότερα παίρνει 50 ψήφους έναντι 1 αυτού που δεν πληρώνει τίποτα ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτα. Η αλλαγή θα έχει τόσο αντίκτυπο όσο να πάνε να ψηφίσουν αυτοί που απέχουν συστηματικά.

soto51 έγραψε:
Δεν είμαι τόσο σίγουρος. Η Μενεγάκη -ή οποιοσδήποτε υποψήφιος αυτής της κατηγορίας- έχει και ισχυρούς φίλους προς τα κάτω μέρη του πίνακα. Άρα μήπως πρέπει να δούμε προς άλλη κατεύθυνση ; Μήπως δεν πρέπει να κοιτάμε προς το εκλογικό σώμα, αλλά προς τους αντιπροσώπους ; Μήπως θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να πριμοδοτείται ο υποψήφιος και όχι ο ψηφοφόρος;
Μήπως το αντιπροσωπευτικό σώμα θα έπρεπε να προκύπτει ανεξαρτήτως κόμματος και εκλογικής περιφέρειας ;

Πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Η προσέγγιση του ζητήματος της βελτίωσης της ποιότητας των διαχειριζόμενων τα κοινά από την πλευρά των υποψήφιων (και όχι από την πλευρά των ψηφοφόρων) είναι - νομίζω - πιο λειτουργική. Αν, π.χ. προϋποθέσεις για να χρισθεί κάποιος υποψήφιος ήταν: α. Να περάσει με επιτυχία από ανιχνευτή ψεύδους ερωτήσεις σχετικές με την εντιμότητά του και β. Να είναι υποχρεωτική η δημοσιοποίηση του IQ του (πιστοποιημένου με ένα κατά το δυνατόν αδιάβλητο τρόπο), δεν θα είχαμε ένα σύνολο ποιοτικότερων υποψηφίων ανεξαρτήτως των πολιτικών τους απόψεων?

soto51 έγραψε:
Άρχισαν οι ... αποκλεισμοί....Τι μας περιμένει στη συνέχεια άραγε από την "δημοκρατική" εφαρμογή του σχεδίου;;;

soto51 έγραψε:
Αυτό που δεν θέλεις να καταλάβεις είναι ότι προσωπικά δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό που περιγράφεις είναι άσχημο. Μια χαρά ακούγεται (στις περισσότερες πτυχές του). Τρέλα. Αλλά μέχρι εκεί γιατί πολύ απλά είναι ανεφάρμοστο καθώς αυτοί που θα κληθούν να ορίσουν τα ακριβή κριτήρια και να τα εφαρμόσουν θα είναι άνθρωποι, με τα γνωστά σε όλους μας ελαττώματα, στους οποίους μάλιστα θα δοθούν αναγκαστικά και επιπλέον εξουσίες (ξέρουμε που οδηγεί η άσκηση εξουσίας τους ανθρώπους) προκειμένου να μπορέσουν να τα εφαρμόσουν και να "εξασφαλίσουν" την τήρησή τους στο μέλλον. Αυτοί επίσης οι άνθρωποι θα χρειάζονται έναν στρατό από body guards προκειμένου να προστατευθούν από τους εξαγριωμένους υπό-πολίτες της "αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας" που περιγράφεις. Σε συνέχεια αυτού του τελευταίου, το φαινόμενο της τρομοκρατίας το οποίο ανθεί στην χώρα μας με το ισχύον δημοκρατικό σύστημα, θα γνώριζε μεγάλες ... πιένες στην περίπτωση εφαρμογής του ελιτίστικου συστήματος το οποίο περιγράφεις.

Στην "δευτερολογία" σου, προσπάθησες να το μαζέψεις το πράγμα αναφέροντας ως μόνο ξεκάθαρο κριτήριο (τα άλλα είναι εντελώς συγκεχυμένα) την απόδοση φόρου του κάθε πολίτη. Η εφαρμογή αυτού του κριτηρίου, εκτός από το ότι θα σε κατέτασσε στις τελευταίες θέσεις των υπο-πολιτών (εκτός αν τότε αποφάσιζες να σταματήσεις το "αντάρτικο"), θα οδηγούσε σε μια άνευ προηγουμένου ελιτίστικη αντιπροσώπευση βασισμένη σε μεγάλο βαθμό στον κατεχόμενο πλούτο, ο οποίος μάλιστα γνωρίζουμε πολύ καλά πως αποκτήθηκε από πολλούς από αυτούς που τον κατέχουν σήμερα.

Όσο για το ατυχέστατο παράδειγμα της συνέλευσης των πολυκατοικιών, έχεις πάει σε καμία να δεις το αλαλούμ που επικρατεί; Και επίσης από που κι ως που αυτός που έχει περισσότερα χιλιοστά (άρα και ψήφο με μεγαλύτερη ισχύ) μπορεί να θεωρηθεί ως αντικειμενικά καταλληλότερος για να επηρεάσει σε μεγαλύτερο βαθμό τις ληφθείσες αποφάσεις;;; Που το είδες αυτό;;;; Ξέρεις πόσες ηλίθιες αποφάσεις έχει λάβει η πλειοψηφία πολλών πολυκατοικιών;

Λόγω, λοιπόν, των παραπάνω και πολλών άλλων που θα ήθελαν 5 χρόνια για να περιγραφούν, καλά ξεμπερδέματα με το σχέδιό σου. Όσο για το τι προτείνω εγώ για την βελτίωση της κατάστασης θα σου το γράψω (όσο αυτό μπορεί να ενδιαφέρει τον οποιονδήποτε) άλλη στιγμή. Τώρα τα "χώνω" σε εσένα (για το απίστευτο που έγραψες) και δεν μπορείς να μου στερήσεις αυτή την ευχαρίστηση .

Filoxrimatos έγραψε:
Δεν μπορούμε να απομακρυνθούμε τόσο πολύ από το ισχύον σύστημα έτσι, με τη μία. Γι’ αυτό προσδιόρισα την αύξηση των ψήφων (διατηρούμενων των 7 εκ. υπαρχόντων) σε 10, 15, ή 20 εκ. Μπορεί να πρέπει να πάνε και παραπάνω, στα 30 εκ. Δεν ξέρω, είναι θέμα συζήτησης.

Προφανώς η αύξηση αυτή δεν θα προέλθει από τους 287 που δήλωσαν πάνω από 500k εισόδημα (και έφερα σαν παράδειγμα). Το έφερα για να καταδείξω ότι η καθιέρωση ενός τέτοιου (μαθηματικά ελεγχόμενου) συστήματος δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη μετάπτωση από την «δημοκρατία» που έχουμε σήμερα (ο θεός να την κάνει) σε απολυταρχία, τυραννία ή πλουτοκρατία. Η κατανομή θα είναι σταδιακή: Και ο πληρώνων 5.000 φόρο θα δικαιούται κάτι παραπάνω· αυτοί μόνο είναι 100.000. Δες λίγο τα νούμερα.
Σήμερα περίπου ισχύει το «1 δήλωση = 1 ψήφος».
«Παίζοντας» με συνδυασμούς αύξησης των ψήφων (το έχω κάνει, είναι πολύ εύκολο σε ένα excel), βγαίνουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Την αποχή δεν μπορείς να την αντιμετωπίσεις. Ένα μεγάλο μέρος της αποχής οφείλεται (εκτός από το «δεν γουστάρω κανέναν, δεν πάω να ψηφίσω κανέναν καραγκιόζη») και στο ότι υπάρχει η πεποίθηση (που είναι σε μεγάλο βαθμό αληθής) ότι «και να πάω, δεν θα αλλάξει κάτι». Προφανώς, έτσι είναι με μια ψήφο στα 6 εκ.
Αλλά με 8 ψήφους στα 20 εκ. (π.χ.) η επίδραση ανεβαίνει από το 0,00000016 στο 0,0000004. Μπορεί να είναι πάλι μικρή, αλλά είναι δυόμιση φορές μεγαλύτερη από την προηγούμενη. Η αύξηση της επίδρασης συνηγορεί υπέρ του περιορισμού της αποχής, όχι υπέρ της αύξησης της.

Αλλά εν πάσει περιπτώσει, δεν θεωρώ πως η αποχή είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολεί, να μας στενοχωρεί, ή να πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με καταναγκασμούς. Δεν θέλει ο άλλος να εκφράσει γνώμη? Ας μην εκφράσει. Κατά ποια λογική θα πρέπει ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΜΕ να την εκφράσει? Άσε που στο τέλος-τέλος, αν δεν θέλει ή δεν έχει γνώμη, ακόμα κι αν βρίσκεται ένας επιτυχημένος τρόπος καταναγκασμού, (ποινή αν δεν πάει να ψηφίσει), θα πάει να ψηφίσει, και θα βάλει κωλόχαρτο μέσα στο φάκελο. Επομένως, ποια είναι η χρησιμότητα του καταναγκασμού? Δεν έχει νόημα αυτός. Δεν μπορεί στην πράξη να εκμαιευτεί βιαίως η έκφραση γνώμης, αν ο άλλος δεν θέλει να την εκφράσει.
.
.
Filoxrimatos έγραψε: ΒΕΒΑΙΩΣ και συμφωνώ με την τελευταία φράση σου, και αυτό είναι το δεύτερο σημείο «αλλαγών» που θα πρέπει να γίνουν, αλλά αν τις πιάσουμε όλες μαζί θα πελαγώσουμε – γι’ αυτό και δεν έχω πει τίποτα (ακόμα) για κάτι τέτοιο. Αν έχετε κέφι το συζητάμε.

Στο άλλο που λες (πριμοδότηση υποψηφίων), δεν συμφωνώ. Κατά κάποιον τρόπο αυτό γίνεται και σήμερα – και γι’ αυτό είμαστε στα χάλια (από πλευράς ποιότητας εκπροσώπων) που είμαστε. Γιατί πριμοδότηση είναι και η προβολή από τα ΜΜΕ, και η (αφανής) χρηματική ενίσχυση των υποψηφίων από επιχειρηματικά (θεμιτά ή άνομα) συμφέροντα, και η εύνοια «του αρχηγού» (που προβάλλει δίπλα του τον υποτακτικό ντενεκέ – αφήνοντας έξω από τα ψηφοδέλτια τον αξιόλογο), και διάφορες άλλες «τεχνικές» κατεύθυνσης των εκλογέων προς τα εκεί «που πρέπει». Όχι λοιπόν. Οι εκλογείς είναι η βάση, από κει πρέπει να ξεκινήσουμε.
Βάζοντας ένα αντικειμενικό (και μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση) κριτήριο – όπως είναι η πληρωμή του φόρου- για να αναγνωριστεί και να επιβραβευτεί η ικανότητα του ψηφοφόρου να κρίνει σωστά, πετσοκόβεις όλες τις προηγούμενες απαράδεκτες μεθόδους πριμοδότησης υποψηφίων, που σίγουρα δεν γίνονται με κριτήριο το κοινό καλό, αλλά το καλό ορισμένων (αυτών που πριμοδοτούν και σήμερα).
.
.

Hamenos, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν μέθοδοι τύπου test IQ και ανιχνευτών ψεύδους. Σκέψου το λίγο καλύτερα. Πέρα από τις τεχνικές δυσκολίες, είναι ουσιαστική απομάκρυνση από τις αρχές της δημοκρατίας ο αποκλεισμός κάποιου από το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Ο τρελλός του χωριού άμα θέλει να κατέβει υποψήφιος, πρέπει να μπορεί να κατέβει. Γιατί όχι? Δεν μπορείς να του στερήσεις αυτό το δικαίωμα. Μπορείς όμως να απομειώσεις το βάρος της ψήφου του τρελλού, θέτοντας ένα αντικειμενικό κριτήριο. Ο τρελλός (συνήθως) δεν έχει πολλά εισοδήματα (γιατί δεν είναι σε θέση να τα δημιουργήσει), επομένως δεν πληρώνει πολλούς φόρους, επομένως συμμετέχει κατά μικρό ποσοστό στα κοινά βάρη, επομένως η γνώμη του να έχει μικρότερο βάρος. Και δίκαιο, και αιτιολογημένο είναι. Από υποψήφιο όμως, δεν μπορείς να τον αποτρέψεις να πάει να γίνει. Με ποιο δικαίωμα? Βάσει ποιας ηθικής? Ποιας λογικής? Και ποιας ΤΕΧΝΙΚΗΣ? Η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων είναι πολύ σοβαρό βήμα, για να το κάνει (και να το λέει) κανείς έτσι εύκολα.

Αυτά για την ώρα.

batista έγραψε: Είμαι όλος αυτιά. Περιμένω εναγωνίως τη στιγμή.
batista έγραψε: Μα ΔΕΝ ΘΕΛΩ να σου στερήσω, ΚΑΜΙΑ ευχαρίστηση. Το αντίθετο μάλιστα.
Δεν θα αποφύγω όμως, τα να σου δώσω (και πάλι) μια συμβουλή. Άσχετα αν δεν την ακολουθήσεις, εγώ το καθήκον μου προς το συνάνθρωπο θα το έχω κάνει. Πάντα, με στόχο να απολαύσεις την μεγαλύτερη δυνατή ευχαρίστηση:

Βρες κάτι άλλο να τ χώνεις, εκτός από μένα. Σε διαβεβαιώνω πως υπάρχουν πολύ περισσότερο απολαυστικές περιπτώσεις από ένα στριμμένο παρανοϊκό (σαν και μένα). Φαίνεται πως δεν τις έχεις ανακαλύψει ακόμα.

Soto,
όπως έγραψα και στο πρώτο μήνυμα μου, γενικά διαφωνώ με την προσέγγιση υλοποίησης που προτείνεις. Πιστεύω ότι υπάρχουν άξιοι και τίμιοι άνθρωποι, οι οποίοι για τον x λόγο δεν έχουν μεγάλα εισοδήματα, όπως και ότι μεγάλο μέρος αυτών που βρίσκονται κάτω-κάτω στην λίστα είναι απατεώνες, φοροφυγάδες ή κληρονόμοι.
Γνώρισα πριν μερικούς μήνες ένα γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο, ο οποίος ασχολήθηκε με περίπτωση συγγενικού μου προσώπου περισσότερο από ότι όφειλε και σίγουρα πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στην θέση του. Ο γιατρός αυτός μας εξυπηρέτησε αρκετές φορές μετά από εφημερία, αφιέρωσε προσωπικό του χρόνο και δεν ζήτησε φακελάκι. Δεν νομίζω να παίρνει πάνω από 1.500€ το μήνα (και πολλά λέω).
Το να ορίσω λοιπόν ως πιο άξιο τον μεγαλογιατρό του Κολωνακίου, ο οποίος δηλώνει περισσότερα γιατί τα προηγούμενα χρόνια τον είχαν πιάσει 3-4 φορές να μην κόβει αποδείξεις, το θεωρώ απαράδεκτο.

Anyway, το δεύτερο σημείο του μηνύματος μου για τους αντιπροσώπους μας, προκύπτει από την ακράδαντη άποψη μου είναι ότι η ευθύνη της όλης κατάστασης στην οποία έχουμε περιέλθει δεν ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον ψηφοφόρο, αλλά κυρίως στους κυβερνώντες.
Όταν έγραψα για πριμοδότηση υποψηφίων, δεν εννοούσα τηλεοπτικό χρόνο, λεφτά, κτλ. Εννοούσα ψηφοφορική πριμοδότηση.
Ας το επεκτείνω για να σου δείξω ότι δεν υπάρχει περίπτωση στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων.
Όταν μία εταιρεία βάζει αγγελία για διευθυντή, δεν θέτει κάποια αντικειμενικά κριτήρια (πτυχία, προϋπηρεσία, κτλ) ; Δεν θα πάρει διευθυντή το παιδί που μόλις αποφοίτησε, ούτε τον μπασκετμπολίστα του παναθηναϊκού, όσος γνωστός και επιτυχημένος είναι.
Γιατί λοιπόν να μπορεί να εκλέγεται ο καθένας με μόνο κριτήριο την ψήφο του λαού; Γιατί ΕΤΣΙ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ;
Εγώ λοιπόν λέω ότι για να μπεις υποψήφιος θα πρέπει στην καριέρα σου να έχεις εκπληρώσει κάποια milestones.
Για παράδειγμα:
Να έχεις αποδεδειγμένα εργαστεί (να έχεις Χ ένσημα πριν βάλεις υποψηφιότητα). Τέρμα οι επαγγελματίες πολιτικοί, συνήθως ανεπάγγελτοι.
Αν είσαι γόνος/συγγενής άλλου εκλεγμένου πολιτικού να έχεις 1,75*Χ ένσημα. Τέρμα η οικογενοιοκρατία και οι κληρονομούμενες θέσεις.
Να έχεις πτυχίο ανώτατης σχολής. Όχι άλλοι Ανατολάκηδες στη Βουλή.
Να γνωρίζει τουλάχιστον 2 ξένες γλώσσες (με πτυχία).
Να έχει αποδεδειγμένα εργαστεί εθελοντικά για Χ χρονικό διάστημα χωρίς καμία αμοιβή.
ΚΤΛ

Όποιος λοιπόν καλύπτει οριακά τα ανωτέρω (τα οποία είναι απολύτως μετρήσιμα και αντικειμενικά) όταν λαμβάνει 1 ψήφο αυτή θα μετράει ως 1.
Όταν υπερκαλύπτει τα κριτήρια τότε η 1 ψήφος που λαμβάνει θα πολλαπλασιάζεται με σχετικό συντελεστή βαρύτητας.
Έτσι θα αποφύγουμε την εκλογή ντενεκέδων, συνδικαλιστών, γόνων προερχόμενων από τζάκια και αγράμματων.

Όπως το έγραψα και παραπάνω η πρόταση είναι μια χαρά.



Τώρα όσο για το ποιοι θα αντιδράσουν;


Μάλλον είναι πιο απλό να πούμε ποιοι ΔΕΝ θα αντιδράσουν, αλλά και αυτό ίσως είναι δύσκολο, αφού βρίσκεται στο όριο του στατιστικού λάθους.




Το θέμα της αντίδρασης (στην οποιαδήποτε αλλαγή) ορίζεται στο Ελλαδιστάν με την αρχή "να μην ξηλωθεί το πουλόβερ" που τόσες δεκαετίες φτιάξαμε.


Πρακτικά, το δήθεν αντιπροσωπευτικό σύστημα που έχουμε, και που κατά βάση εκπροσωπεί μόνο τους πολίτες που έχουν "μέσον", υπερεκπροσωπώντας ταυτόχρονα συγκεκριμένες επαγγελματικές παρασιτικές συντεχνίες, χρειάζεται να έχει "δια νόμου" τη νομιμοποιητική δια της μαζικότητας ψήφο και όλων των υπολοίπων κορόιδων της χώρας, εξ ού και η διαχρονικά "υποχρεωτική ψήφος".

Οι ενεργά μετέχοντες στο υπάρχον σύστημα (κοπρίτες, λοιποί πολίτες με "μέσον", συντεχνίες, πολιτευτές, συνδικαληστές κτλ) καταφέρνουν να ελέγχουν ιδεολογικά, δια της (υποχρεωτικά στο Ελλαδιστάν) πολιτικά στρατευμένης "δημοσιογραφίας" και της λεγόμενης "ψυχαγωγίας" που όμως περιέχει κατάλληλη πολιτική τοποθέτηση, και τεράστιο ποσοστό του λοιπού μη πρακτικά εκπροσωπούμενου πληθυσμού.


Επί αυτής της επί δεκαετίες τελειοποιημένης (ως προς τον διαχρονικά αυξανόμενο παρασιτισμό) οργάνωσης, αν αρχίσει να "ξηλώνεται το πουλόβερ", τότε υπάρχει ο κίνδυνος να "ξηλωθεί πολύ", άρα τα μέλη της δεν επιτρέπουν καμία κίνηση προς ξήλωμα ή άλλες αλλαγές, εκτός μόνο προς την κατεύθυνση που ενστικτωδώς αντιλαμβάνονται ότι ωφελεί στη μακροημέρευση της παρούσας κατάστασης.




Κατ' αναλογία "ξηλώματος" που ενδέχεται να γίνει αν απολυθεί για αρχή ο πλέον άχρηστος, ο πλέον ηλίθιος κηφήνας, ή ο μεγαλύτερος κλέφτης κηφήνας, και που μόνο μια τέτοια σκέψη προκαλεί ρίγη ανατριχίλας σε όλο τον κοπριτικό πληθυσμό, που αγωνίζεται μέχρις εσχάτων ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, αφού αν απολυθεί ένας άχρηστος, μετά τι θα γίνει με τους άλλους άχρηστους, θα έρθει και η σειρά μας κτλ κτλ.

soto51 έγραψε:
Λοιπόν για να μην σε κρατάω σε αγωνία θα σου πω το εξής απλό. Όσο, ως άτομα (ιδίως εδώ στην Ελλάδα), βάζουμε πάντα το εγώ πάνω από το εμείς, δεν πρόκειται να δούμε καμία βελτίωση. Για τον ίδιο ακριβώς δομικό λόγο δεν πρόκειται να ευοδωθεί και κανένα από τα σχέδια αυτού του τύπου τα οποία παραθέτεις. Άλλωστε και η ανθρώπινη ιστορία αποδεικνύει ότι δημοκρατικά συστήματα αντιπροσώπευσης αυτού του τύπου δεν έχουν υπάρξει πουθενά στον κόσμο. Ακόμα και εκεί που έγιναν απόπειρες να εγκαθιδρυθούν παρόμοια συστήματα αυτά απλά οδήγησαν στην επικράτηση τυραννικών και διεφθαρμένων μειοψηφιών. Άρα η βελτίωση της κατάστασης περνάει μέσα από την αυτο-βελτίωση της καθημερινής ατομικής πρακτικής (ο καθένας με τις δυνατότητές του, νοητικές και άλλες) και την ενίσχυση της λειτουργίας των υφιστάμενων θεσμών (κυρίως της δικαιοσύνης) προς όφελος όλων και όχι κάποιων. Όσο δύσκολα κι αν ακούγονται όλα αυτά, δυστυχώς είναι μονόδρομος.

soto51 έγραψε:
Εδώ θα παραδεχθώ ότι κάνεις ότι καλύτερο μπορείς.

soto51 έγραψε:
Μην ανησυχείς Σώτο. Δεν έχεις την αποκλειστικότητα.

Ρε Φιλοχρήματε,
Δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθουν αυτά που προτείνεις.
Εδώ είχαμε φτάσει να καταθέτουν πλαστά πτυχία για να διοριστούν δημοτικοί αστυνομικοί, και συ λες να τους ζητάμε κι άλλα πτυχία?
Και τι πα να πει "γόνος/συγγενής"? Κι αν είναι μπάσταρδος (μη δηλωθείς) γόνος του μεγαλοϋπουργού, ποιος θα το ορίσει αυτό? Και τι συγγενής? Οι εξ αγχιστείας μετράνε? Δεν εφαρμόζονται τέτοια πράματα. Θα γίνει μπάχαλο χειρότερο από το πόσο είναι τώρα.

Θα ξέρεις ίσως πως μεγάλοι ηγέτες (διεθνώς) δεν ήξεραν καμία ξένη γλώσσα εκτός από τη δικιά τους. Δεν κάνει η γλωσσομάθεια τον ηγέτη.

Ρωτάς:Σου απαντώ: Γιατί δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΡΧΗ, θεός, ανώτατη εξουσία, όπως θέλεις πες το, που να μπορεί να αντικαταστήσει την επιλογή του λαού.
Στόχος των μεταβολών που σκεφτόμαστε είναι να ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ τα κριτήρια του λαού, όχι να τα καταργήσουμε, και να τα αντικαταστήσουμε με κάτι άλλο, ανώτερο, ισχυρότερο, θεόσταλτο, όπως θέλεις πες το. ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ την ύπαρξη τέτοιου πράματος.

Αυτό που προτείνεις είναι η εκλογή "αρίστων", που υπάρχει σαν έννοια, και θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να έεχει κάποιες (μικρές όμως: ΟΧΙ διοίκηση) εφαρμογές.
Τι μου λες τώρα για άλλες αρχές εκτός της λαϊκής βούλησης... Η ηγεσία των ανταρτών της κολομβίας (που σκέφτηκε και έκανε την πρόταση) είναιμια τέτοια αρχή?

Τέλος, Φιλοχρήματε, κάνεις λάθος σε αυτό που λες:Σε αυτόν ανήκει. Και το έχω δηλώσει (και υπαινυχθεί, και εικονογραφήσει εδώ και πολύ καιρό. Το βλέπεις και στο avatar μου, που δεν μπήκε εκεί έτσι, στην τύχη.