Υπογραμμισμένα χωρία Λόγων Δ'-Οικογενειακή ζωή-Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου
Και οι δύο δρόμοι που έχει χαράξει η Εκκλησία μας είναι ευλογημένοι και μπορούν να οδηγήσουν στον Παράδεισο, ο μοναχισμός κι ο έγγαμος βίος.
Το να μη σκέφτεται ένας νέος την αποκατάσταση του φανερώνει αδιαφορία, κι ο αδιάφορος είναι ανεπρόκοπος, αλλά πρέπει να εμπιστεύονται τον εαυτό τους στο Θεό.
Οι νέοι πρώτα να τελειώνουν τις σπουδές τους, τις δουλειές τους, το στρατιωτικό τους, και μονάχα μετά να αποφασίζουν να παντρευτούν ή να γίνουν μοναχοί.
Η απόφαση να είναι δική τους, όχι των γονέων/εκπαιδευτικών/πνευματικών τους.
Μετά τα 30, δύσκολα αποφασίζει κανείς, για τις κοπέλες μετά τα 25 γίνεται δύσκολη η αποκατάσταση.
Οι αναποφάσιστοι είναι σα χυμένο μπετόν.
Όταν έχουν πολύ διάβασμα, να κάνουν διαλείμματα για να λένε την Ευχή ή να ψάλλουν.
Όχι σεξ ή σχέσεις σε νεαρές ηλικίες, μόνο όταν έρθει η κατάλληλη ώρα.
Οι νέοι που διάλεξαν τον έγγαμο βίο, να αγωνιστούν φιλότιμα να διατηρήσουν την παρθενία τους μέχρι το Μυστήριο του Γάμου.
Στη διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται η αρμονία του Θεού, δύο νευρικοί θα γκρέμιζαν το σπίτι-δύο απλοχέρηδες δε θα κρατούσαν σπίτι-κτλ.
Και στην αγωγή των παιδιών, ο ένας γονέας δρα ως φρένο, ο άλλος ως γκάζι, κτλ.
Ίδιος Πνευματικός πρέπει να υπάρχει στο ζευγάρι.
Το να αφεντεύει η γυναίκα στον άνδρα είναι ύβρις στο Θεό.
Η γυναίκα δίνει στον άνδρα εμπιστοσύνη, αφοσίωση, υπακοή, ο άνδρας δίνει στη γυναίκα σιγουριά, προστασία, σεβασμό.
Ο πνευματικότερος σύζυγος που δε δείχνει κατανόηση και υπομονή σφάλλει, έστω κι αν έχει δίκαιο.
Η πνευματική αγάπη είναι πιο σημαντική απ'τη σαρκική αγάπη και φέρνει τη Χάρη του Θεού.
Ο σκοπός του γάμου είναι να κάνουν παιδιά. Το θέμα προγραμματισμού τεκνοποιίας-τεκνογονίας πρέπει να το εμπιστευόμαστε πλήρως στη Θεία Πρόνοια.
Να λέμε: "γεννηθήτω το θέλημα Σου", κι όχι να επιμένουμε στο δικό μας θέλημα.
Η έγκυος να προσεύχεται, να ψάλλει, να διαβάζει το Ευαγγέλιο, να μην έχει άγχος, να μην ταράζεται, να θηλάζει όσο πιο πολύ μπορεί, να παρέχει στοργή/παρηγοριά/ασφάλεια στο νεογνό, για να μην έχουν προβλήματα τα παιδάκια, μικρά ή όταν μεγαλώσουν, και να αγιάζονται.
Αν τα παιδιά δεν πάρουν, δεν έχουν να δώσουν στοργή, ως ενήλικες.
Η μητέρα με μικρά παιδάκια καλύτερα να μένει στο σπίτι, να μην εργάζεται, να ζουν πιο απλά.
Η υπερβολική τάξη και στρατιωτική πειθαρχία φοβίζουν τα παιδάκια.
Οι μητέρες να βρίσκουν χρόνο για προσευχή, κι όταν ζυμώνουν ή μαγειρεύουν να λένε την Ευχή, για να αγιαστούν αυτοί που τρώνε το φαγητό.
Ο Φύλακας Άγγελος είναι συνέχεια δίπλα στο παιδί.
Τα μικρά παιδιά βλέπουν συνέχεια τον Φύλακα Άγγελο τους, αλλά δεν τον θυμούνται, για να μην πέσουν σε υπερηφάνεια.
Σε μεγάλες δυσκολίες, οι μητέρες να εμπιστευτούν τη φροντίδα των παιδιών τους στο Θεό, και να μην τα ζορίζουν.
Οι γονείς έχουν υποχρέωση να φροντίζουν και την πνευματική αναγέννηση των παιδιών τους.
Οι γονείς να μη μαλώνουν μπροστά στα παιδιά, να μην κατηγορεί ο ένας τον άλλον, να δείχνουν σεβασμό, η μητέρα να υπακούει τον άνδρα, να αγκαλιάζουν και να φιλούν συχνά τα παιδιά, να τα πηγαίνουν στην Εκκλησία, να μη θίγουν το μεγάλο αδερφό μπροστά στο μικρό.
Τα παιδιά πληρώνουν τα σφάλματα των γονέων, αλλά ο Θεός μεριμνά.
Η προσευχή των γονέων με πόνο, ιδίως της μάνας, εισακούεται πολύ.
Σοβαρές αταξίες παιδιών να αντιμετωπίζονται από τους γονείς με τρόπο, χωρίς αντιπαραθέσεις, χωρίς πιέσεις, με αρκετή προσευχή στον Χριστό και στην Παναγία, για να τα προστατεύουν.
Ιδιαίτερα τα βράδια, να μη μαλώνουν οι γονείς τα παιδιά τους, για να μην απελπίζονται από τη στενοχώρια.
Η υπακοή στους γονείς και στα όρια που θέτουν είναι προς την ασφάλεια των παιδιών και το συμφέρον τους, δεν πρέπει να θεωρούνται ως περιορισμός της ελευθερίας.
Οι νεαροί πρέπει να αισθάνονται ως ανάγκη τον σεβασμό, την υποταγή, την ευγνωμοσύνη προς τους μεγαλύτερους.
Το παιδί πρέπει πρώτα να εξομολογείται στη μητέρα του και μετά στον Πνευματικό του.
Το πιο αδύναμο παιδί οι γονείς να το ενισχύουν περισσότερο υλικά και ηθικά, με σύνεση, με διάκριση, για να μην ψυχρανθούν τα παιδιά μεταξύ τους.
Ο νονός έχει μεγάλη ευθύνη για το παιδάκι.
Δε βοηθάει τα ορφανά να δουν νεκρά τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Τα ορφανά θα μπουν με λιγότερες "μονάδες" στον Παράδεισο, αλλά και σε αυτήν την ζωή ο καλός Θεός θα τα βοηθήσει, γιατί αφού παίρνει τους γονείς είναι υποχρεωμένος να τα προστατεύσει.
Όποια γυναίκα κάνει εκτρώσεις επιτελεί φοβερή αμαρτία, και θα την πληρώσουν τα άλλα της παιδιά με αρρώστιες κι ατυχήματα. Η ζωή αρχίζει από τη στιγμή της συλλήψεως.
Οι λάθος Κρατικοί Νόμοι επιφέρουν την Οργή του Θεού σε όλο το Έθνος, για να παιδαγωγηθεί.
Η αγάπη της μητέρας για τα παιδιά είναι μεγαλύτερη από του πατέρα.
Κάθε γυναίκα έχει μεγάλα αποθέματα αγάπης, που πρέπει να διοχετεύσει σωστά, αλλιώς παθαίνει μεγάλη ζημιά.
Ο σύζυγος πρέπει να αγαπάει τη γυναίκα του περισσότερο από τη μητέρα του, και η σύζυγος πρέπει να αγαπάει τον άνδρα της περισσότερο από τον πατέρα της, για να υπάρχει αρμονία στην οικογένεια. Η νύφη πρέπει να σέβεται την πεθερά της, που ανέθρεψε σωστά τον άνδρα της. Η πεθερά πρέπει να αγαπάει τις νύφες της σαν κόρες της.
Ο μισθός από τη γηροκόμηση είναι μεγάλος, όσοι δε νιώθουν αυτό το χρέος προς τους γονείς τους θα κριθούν από το Θεό ως αχάριστοι κι άδικοι. Τι ευλογία να έχουν τα παιδιά όταν εγκαταλείπουν τους γονείς τους σε γηροκομεία, όταν τους αποτρέπουν από το να βλέπουν τα εγγονάκια τους;
Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά, και φέρνει τη Χάρη του Θεού.
Όταν κάποιος είναι νευριασμένος, πρέπει να λέμε την Ευχή με υπομονή μέχρι να καλμάρει.
Ο Θεός δίνει δυσκολίες και δοκιμασίες, για να ασκηθούν στην υπομονή οι άνθρωποι.
Η υπομονή στην οικογένεια, η ανοχή σε ιδιοτροπίες, η ταπείνωση χωρίς γογγυσμούς, ασκούν την αρετή.
Όταν ταλαιπωρούμαστε από τις ιδιοτροπίες των άλλων, εξοφλούμε αμαρτίες.
Οι φοιτητές να προσεύχονται με ταπείνωση για να λάβουν δυνάμεις και Θεία Φώτιση.
Η γκρίνια φέρνει κατάρα, όσο γκρινιάζει κανείς τόσο ρημάζει, η δοξολογία-αντίθετα-σκάζει τον Διάβολο και φέρνει την ευλογία του Θεού.
Πρέπει να εμπιστευτούμε την πορεία της ζωής μας στον Θεό, χωρίς άγχος, ζητώντας μονάχα τη Βασιλεία των Ουρανών.
Δεν έρχεται η Χάρις του Θεού σε όσους σπαταλούν χρήματα αλόγιστα, χωρίς να κάνουν καμία ελεημοσύνη.
Η ησυχία είναι απαραίτητη για πνευματική μελέτη, αγώνα κατά των παθών, προσευχή, έστω και για λίγα μονάχα λεπτά της ώρας. Και η ελάχιστη προσευχή διώχνει το ταγκαλάκι.
Να μην τρώμε πριν ευλογηθεί το τραπέζι.
Με τις προσευχές των μικρών παιδιών μπορούν να γίνουν θαύματα.
Να μην περιμένουμε πνευματική κατανόηση από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στο Θεό, εκείνοι μιλούν σε άλλη συχνότητα και σκέφτονται σε διαφορετικό μήκος κύματος, μονάχα να ευχόμαστε να τους φωτίσει κι αυτούς ο Θεός.
Ο πόνος και η αληθινή αγάπη του Χριστού δημιουργούν μια αγιότητα γύρω μας, που επηρεάζει θετικά όσους βρίσκονται κοντά στο ηλεκτρομαγνητικό αυτό πνευματικό πεδίο.
Η δουλειά είναι ευλογία, δώρο Θεού, δίνει ζωντάνια στο σώμα και φρεσκάδα στο νου.
Μελαγχολία, ξεβίδωμα, νωθρότητα, υπνηλία θα πάθουν όσοι σταματούν τη δουλειά, ενώ έχουν δυνάμεις.
πρέπει να συνεχίζεται η εργασία, παρ'όλους τους σωματικούς πόνους.
Από μικρά παιδάκια φαίνονται οι δεξιότητες κι επαγγελματικές κλίσεις.
Ο καθένας να αξιοποιεί πνευματικά το χάρισμα που έχει.
Επιστρέφοντας σπίτι, να αφήνουμε όλα τα προβλήματα της δουλειάς έξω από την πόρτα.
Να αγιάζουμε την εργασία μας με την προσευχή και την ενάρετη ζωή μας.
Με νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, αφοπλίζεται ο διάβολος και υποχωρεί, και λαμβάνονται Ουράνια χαρίσματα.
Η νηστεία κάνει τον άνθρωπο αρνί, όταν γίνεται θηρίο σημαίνει πως η άσκηση που κάνει είναι πάνω από τις δυνάμεις του ή εγωιστική, και δε δέχεται Θεία βοήθεια.
Η απεργία πείνας είναι αυτοκτονία.
Από τον πόνο των επίγειων δοκιμασιών δε θα γογγύζουμε, αλλά θα δοξάζουμε υπομονετικά το Θεό σηκώνοντας το Σταυρό που μας χάρισε, για να λάβουμε χαρά σε τούτη τη ζωή και σύνταξη/τόκο/εφάπαξ/κτήματα στην επόμενη.
Είμαστε μακάριοι όταν μας κατηγορούν ψευδόμενοι, να μην κρατούμε ίχνος μίσους.
Οι αρρώστιες βοηθούν τους ανθρώπους να εξιλεωθούν όταν δεν έχουν πνευματικές αρετές, είναι πολύ ευεργετικές, καθαρίζουν από τις αμαρτίες. Η σωματική ασθένεια θεραπεύει την πνευματική αρρώστια με την ταπείνωση που φέρνει, και παρέχει Ουράνια ανταμοιβή.
Ψαλμωδία και προσευχή χρειάζεται κατά του πονοκεφάλου, αν σκέφτεσαι τον πόνο αυτός διπλασιάζεται.
Όταν ο άνθρωπος πονάει για τον συνάνθρωπο του ο Θεός συγκινείται, χαίρεται, παρέχει Θεία Χάρη, θεραπεύει τον πόνο και τις αρρώστιες των άλλων ασθενών.
Όσοι βασανίζονται υπομονετικά από πόνους, πάνε με τους Ομολογητές και τους Μάρτυρες!
Αυτοί που διακονούν αρρώστους, ανάπηρους, κτλ, με αγάπη και υπομονή, σβήνουν τις αμαρτίες τους κι αγιάζονται, αν προσέξουν να μην τους αναγκάσουν να γογγύσουν, έστω και μία φορά.
τα παιδάκια έχουν καθαρό Ουράνιο μισθό από την ταλαιπωρία της αρρώστιας, γιατί δεν έχουν αμαρτίες.
Μαζί με τις αλτρουιστικές προσευχές να κάνουμε και κάποιες θυσίες για τους αρρώστους, και ο Θεός θα δώσει τη Χάρη του.
Οι ανάπηροι που κάνουν υπομονή και δε γκρινιάζουν αποταμιεύουν Ουράνιο μισθό, θα καταταγούν με τους Μάρτυρες και τους Ομολογητές.
Οι ψυχικά άρρωστοι έχουν το ακαταλόγιστο και περνούν στην άλλη ζωή δίχως εξετάσεις.
Πνευματικός Νόμος: όσο πιο περήφανος γίνεται κάποιος, τόσο πιο πολύ θα πέσει και σπάσει τα μούτρα του. Μετάνοια αποτρέπει την προβλεπόμενη συντριβή.
Για όσους βρίσκονται εξαιρετικά μακριά από το Θεό, η πτώση τους γίνεται από την άλλη μεριά της κορυφής, κατ'ευθείαν στην Κόλαση, και δεν είναι ορατή από εμάς.
Για κάθε ζημιά ή καταστροφή έχουν λειτουργήσει οι Πνευματικοί Νόμοι.
Όποιος είναι τσιγκούνης και συνεχώς κρύβει χρήματα, θα τα χάσει από τους κλέφτες, για να ταπεινωθεί και να αρχίσει να κάνει ελεημοσύνες.
Η ταλαιπωρία σε αυτήν τη ζωή τρώει την Κόλαση, γιατί όταν λειτουργούν οι Πνευματικοί Νόμοι αφαιρείται ένα μέρος από τα βάσανα της Κολάσεως.
Οι γονείς που χάνουν αθώα παιδιά να ξέρουν πως από εκείνη τη στιγμή έχουν έναν Πρεσβευτή στον Παράδεισο που θα υποδεχτεί ως Άγγελος την ψυχή τους.
Όποιος δολοφονεί, φορτώνεται και με όλες τις αμαρτίες του θύματος, το οποίο έχει ελαφρυντικά.
Έχουμε χρέος να βοηθούμε τους νεκρούς με τις προσευχές μας, τις ελεημοσύνες, τις Θείες Λειτουργίες, γιατί η ψυχή, μετά Θάνατον, αδυνατεί να σωθεί από μόνη της. Οι φτωχοί που δέχονται την ελεημοσύνη πρέπει να πουν: "να αγιάσουν τα κόκαλα του", ώστε να καμθεί ο Θεός από την ευχή και να ελεήσει την ψυχή του νεκρού. Μαζί με το δικό μας άνθρωπο να κάνουμε Μνημόσυνα και για όλους τους ξένους. Το καλύτερο Μνημόσυνο, πάντως, για τους προγόνους μας είναι να διάγουμε Θεάρεστο βίο.