Πρέπει να παραδεχτώ πως έχω εκτιμήσει τη συμπεριφορά σου μέσα στις συζητήσεις που φιλοξενεί ο τσιγκουνης.
Ναι, με τις θεωρίες μπλέκουμε πότε - πότε. Έχουμε και μια πραγματικότητα' να ζήσουμε..............
Τώρα μου επιτρέπεις και μου επιτρέπετε να φωνάξω μιας που το θέμα άνοιξε με συγκεκριμένη αφορμή ,
""""""""""""""""""""""
Σύμβαση πώλησης και επανενοικίασης 28 ακινήτων του δημοσίου σε θυγατρικές της Εθνικής και της Eurobank
Τιμή πώλησης περίπου 260.000.000 ευρώ, ελεύθερα φόρων;;;;;;;
Δέσμευση του δημοσίου για ενοικίαση 20 ετών προς περίπου 30.000.000 ευρώ (περίπου δηλαδή 600.000.000 ευρώ) με πρώτο δικαίωμα στην επαναγορά στις αγοραιες τιμες.
Το δημόσιο αναλαμβάνει τη ετήσια συντήρηση και τις ασφάλειες, οι θυγατρικές της έκτακτες και μεγάλες συντηρήσεις;;;;;;;;;;
Καλό;
Έψαξα να βρω λεπτομέρειες για τις συμβάσεις ενοικίασης αλλά δεν μπορώ. Αντίθετα για την πώληση είναι πιο εύκολο.
Ελπίζω κάποιος να μπορέσει να βρει στοιχεία που να μαλακώσουν λίγο το καβ........ι γιατί διαφορετικά μου φαίνεται ότι μας κλέβουν μπροστά στα μούτρα μας

babalis έγραψε:
Μη τα μπερδεύεις, να σου ερμηνεύσω εγώ τη σύμβαση, με απλά λόγια, με τα στοιχεία που εσύ έδωσες, χωρίς περαιτέρω ψάξιμο:
Πες ότι το δημόσιο δανείζεται από κάποιον 260 εκ. Αυτό δεν κάνει? Παίρνει (cash) 260 εκ. για 20 χρόνια.
Επί πλέον:
-Συμφωνεί να πληρώνει ΤΟΚΟ (ετήσιο) 30 εκ. Κάνοντας τη διαίρεση (30:260) βλέπεις πως το επιτόκιο του δανείου είναι 11,54%.
-Δίνει ως ενέχυρο του δανείου τα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία.
-Η ανωτέρω ετήσια καταβολή είναι μόνο τόκος (καθαρός τόκος). Όχι τοκοχρεωλύσιο (= κεφάλαιο και τόκος), που στο τέλος της 20ετίας θα αποπλήρωνε το δάνειο. Στο τέλος της 20ετίας δηλαδή, τα ακίνητα θα παραμένουν στην κατοχή "των δανειστών".
-Το δικαίωμα επαναγοράς δεν προσφέρει τίποτα. Έστω (για την οικονομία της συζήτησης) ότι οι αξίες παραμένουν ίδιες, 260 εκ., αυτό σημαίνει πως τότε (σε 20 χρόνια) το δημόσιο θα πρέπει να σκάσει πίσω όλο το κεφάλαιο του δανείου για να ξαναπάρει τα ακίνητα του. Τα ακίνητα μας δηλαδή.

Να το πω και πιο λογοτεχνικά:
Έχω (έχουμε όλοι μας) ένα ακίνητο, αξίας 100. Επειδή είμαστε πολλοί ιδιοκτήτες, βάζουμε ένα διαχειριστή (που τον χρυσοπληρώνουμε κι ολας).
Ο διαχειριστής αποφασίζει να το πουλήσει (για να πάρει ζεστό χρήμα), και επειδή του (μας) χρειάζεται το ακίνητο, να το νοικιάσει από το νέο ιδιοκτήτη για χρήση.
Παίρνει τα 100, και κάθε χρόνο, ΕΠΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ, πληρώνει (μας βάζει να πληρώνουμε) 11,54 νοίκι. Σύνολο πληρωμών 231.
Στο τέλος της 20ετίας ΞΑΝΑΠΛΗΡΩΝΕΙ τα 100 (ξαναπληρώνουμε δηλαδή), αν θέλουμε να ξανααποκτήσουμε το ακίνητο.

Τα άλλα που λες babalis (συντηρήσεις κλπ) είναι ψιλοπράματα. Δεν έχει και τόση σημασία ποιος θα φτιάξει το καζανάκι που χάλασε, το θερμοσίφωνα, η συντήρηση του ασανσέρ, ή ποιος θα επισκευάσει ένα τζάμι που έσπασε η μπάλα των παιδιών.

Νομίζω πως ένα τέτοιο κτίριο (από τα 28) είναι η ΓΑΔΑ στη λεωφ. Αλεξάνδρας.
Ο Ευαγγελισμός είναι?
Η Βουλή των Ελλήνων?
Το Μαξίμου?
Το προεδρικό δίπλα?

11,54% επιτόκιο. Μάλιστα. Οι "αγορές" με πόσο μας δανείζουν?

Συμφωνούμε ή κάνω λάθος.
Μόλις άκουσα στον Αθήνα 984 οτι το δεκαετες ομόλογο αυτη τη στιγμή θα ηταν 8%. Τα γνωρίζω αυτά που γράφεις.
Να συμπληρώσω ότι σε αυτές τις διαδικασίες τα ακίνητα βάση νόμου για τις ΑΕΕΑΠ .........
www.ici-reic.com/index.php/el/αεεαπ
"Απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος και υπερτιμήματος. Πληρώνουν ετήσιο φόρο επενδύσεων με βάσει της εύλογης αξίας των επενδύσεων σε ακίνητα και των ταμειακών διαθεσίμων με φορολογικό συντελεστή 10% επί του εκάστοτε επιτοκίου παρέμβασης (επιτόκιο αναφοράς) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένου κατά μία (1) ποσοστιαία μονάδα. Ο ισχύων συντελεστής φόρου είναι 0,125% [10%*(επιτόκιο αναφοράς 0.25%+1%)].
Απαλλάσσονται επίσης του φόρου μεταβίβασης ακινήτων (3% ισχύοντος) κατά την αγορά ακινήτου, απαλλάσσονται του συμπληρωματικού φόρου επί των εσόδων από μισθώματα, και πληρώνουν μειωμένους συντελεστές φόρου ακίνητης περιουσίας (ΦΑΠ)."
........
Δηλαδή και κίνητρα για επενδύσεις και επιτόκια 50% πλέον των αγορών.
Και αν στα 20 χρόνια δεν μπορώ να τα αγοράσω μου μένει το ενοίκιο ενώ μεχρι τωρα δεν πλήρωνα τιποτα.
Επίσης τα 260.000.000 δεν τα κάνω ότι θελω πχ επενδύσεις ή οτι άλλο, αλλά πανε σουμπιτα στο χρέος 10 μέρες μετά την είσπραξη.

Εχει και συνέχεια,
Φυσικά και δεν υποχρεούται να πουλήσουν μετα τα 20 χρόνια, ποιος νοικιάζει στο δημόσιο κάποιο ακίνητο και στο τέλος του το πουλάει. Επίσης στη περίπτωση που τα σκατοσουμε πάλι στο μέλλον και το δημόσιο θελήσει να μειώσει παλι τα ενοίκια όπως έκανε τα τελευταία χρόνια αυτό δεν θα ακουμπάει τα συγκεκριμένα ακίνητα (με μία πολύ μικρή επιφύλαξη το τελευταίο γιατί διάβασα ότι στη πορεία άλλαξαν κάποιοι όροι των συμβολαίων ενοικίασης αλλά δεν μπόρεσα να βρω λεπτομέρειες).
Αντε να πουλήσουμε - ξεπουλησουμε δημόσια περιουσία, προκειμένου να γίνουν επενδύσεις (αεροδρόμια, ελληνικό, ορυχεία χρυσου και δεν ξέρω τι άλλο) με το μαχαίρι στο λαιμο είμαστε (εμείς το βάλαμε το μαχαίρι) αλλα τούτο εδώ τι είναι; και πως να πιστέψεις τελικά και για τα υπόλοιπα.