Αγγελική Απερτσόι έγραψε:
Γεια σας,
χαίρομαι που έχει ανοίξει η συζήτηση γύρω από το θέμα της ιδιωτικής ασφάλισης, καιρός ήταν. Όπως αντιλαμβάνεστε, δουλεύω στην Εθνική Ασφαλιστική, οπότε θα μιλάω για τα συμβόλαια και τους όρους που έχει η συγκεκριμένη εταιρεία. Γιατί δεν μου αρέσει, όταν τα βάζουν όλα σε ένα τσουβάλι - απλοποιούν και γενικεύουν.
Απαντώντας στην ερώτησή σας, μπορώ να πω το εξής.
1. Οι όροι συμβολαίου είναι γραμμένοι ως κείμενο νομικής φύσεως, και γι΄ αυτό το λόγο και οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί είναι συγκεκριμένες. Όταν αναφέρεται στην ασφαλιστική κάλυψη και στον ασφαλιζόμενο, θεωρώ ότι λογικό είναι να χρησιμοποιεί την λέξει «καλύπτει».
2. Εξάλλου, στη πρώτη ενότητα ΟΡΙΣΜΟΙ υπάρχει αυτή εδώ η παράγραφος:
ΠΑΡΟΧΗ (Ασφάλισμα): Η καταβολή σε χρήμα ή όπου υπάρχει ειδική συμφωνία παροχή σε είδος όταν επέλθει η ασφαλιστική περίπτωση όπως αυτή έχει συμφωνηθεί.
Υπάρχουν πολλά συνώνυμα της λέξης «πληρώνω» και δεν το λέω από φιλολογική διάθεση, αλλά επειδή κάθε μέρα βλέπω στο γραφείο της Εθνικής, που δουλεύω να έρχονται οι αποζημιώσεις για διαφορετικές καλύψεις.
3. Όταν αναφέρομαι στην κοινωνική ασφάλιση - και αναφέρομαι σε αυτήν μόνο ως απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση. Φυσικά και ξέρω την ιστορία όλης αυτής της προσπάθειας που γίνεται γύρω από το κοινωνικό κράτος και δεν είπα πουθενά, ότι η προσπάθεια αυτή δεν αξίζει. Το θέμα όμως είναι ότι, όπως είπατε και με τις κάρτες υγείας σε άλλο θέμα, δεν μπορούν να σου καλύψουν όλα τα έξοδα για την υγεία, τουλάχιστον σήμερα. Ενώ τα προγράμματα υγείας (μιλάω για την εταιρεία που εργάζομαι) καλύπτουν - ΒΑΣΗ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ. Και δεν υπαρχουν σε αυτή την εταιρεία ψιλά γράμματα. Η διαφορά είναι τεράστια.
Το μόνο πράγμα που χρειάζεται να προσέξει ο ασφαλιζόμενος - να διαβάσει τους όρους του συμβολαίου ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΦΑΛΣΙΤΗ ΤΟΥ, ο οποίος πρέπει να του εξηγήσει πότε και πως καλύπτεται. Γιατί ο ασφαλιστής πληρώνεται από τον πελάτη.
Ομολογώ πως δεν σας καταλαβαίνω.
Κατ' αρχήν το "
να διαβάσει τους όρους του συμβολαίου ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΦΑΛΣΙΤΗ ΤΟΥ" δεν είναι σωστή συμβουλή. Το σωστό είναι "να διαβάσει τους όρους του συμβολαίου ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΟΥ".
Γιατί (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), αν -χτύπα ξύλο- του χρειαστεί να πληρώσει καλυπτόμενα έξοδα και η εταιρεία ΔΕΝ τον αποζημιώνει, στο δικηγόρο του θα πάει για να "σύρουν" μαζί την εταιρεία στα δικαστήρια, όχι στον ασφαλιστή.
Και ο δικηγόρος, δικαίως, θα του πει:
"Γιατί δε με ρώτησες όταν δέχτηκες το συμβόλαιο"?
Πέρα απ' αυτό όμως (που είναι ένας ουσιαστικός και πραγματικός λόγος γιατί στην ασφαλιστική σύμβαση συμβουλάτορας πρέπει να είναι ο δικηγόρος και όχι ο ασφαλιστης), υπάρχει και ένας ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ λόγος:
Ο ασφαλιστής έχει συμφέρον από την σύναψη της σύμβασης. Ως έχων συμφέρον, δεν μπορεί να είναι ορθός κριτής και συμβουλάτορας. Ο σύμβουλος πρέπει να είναι πάντα αμερόληπτος, και κάποιος που έχει συμφέρον από την τροπή μιας υπόθεσης, εξ ορισμού δεν είναι αμερόληπτος.
Για το άλλο που λέτε, "
οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί είναι συγκεκριμένες", ναι, για συγκεκριμένη έκφραση μιλάω κι εγώ. Πρόκειται να κάνω μια σύμβαση (διμερή: μεταξύ εμού απ' τη μια και της εταιρείας απ' την άλλη), και η σύμβαση (λέω εγώ) πρέπει ΣΑΦΩΣ, ΡΗΤΑ, και με τις λιγότερες δυνατόν "διφορούμενες" εκφράσεις, να προσδιορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ μερών. Αν δεν το κάνει, είναι κακό, γιατί οδηγεί σε "μπλεξίματα" (οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους). Δε νομίζω να διαφωνείτε σε κάτι μέχρι εδώ.
Έχουμε λοιπόπν δυο μέρη, δικαιώματα και υποχρεώσεις ΚΑΙ για τα δυο, και πάμε να τα βάλουμε αυτά σε ένα χαρτί.
Ποιες είναι οι δικές μου υποχρεώσεις?
Να πληρώνω ασφάλιστρο, να μη λέω ψέμματα, να κάνω όλα αυτά που λεπτομερέστατα λέει το κείμενο των γενικών όρων. Και ποσοτικά να το δείτε, από τις 6 σελίδες των Γενικών Όρων, οι πεντέμισι (να μην πω και οι έξη πλην τριών γραμμών) περιγράφουν τις υποχρεώσεις μου και το πότε ΔΕΝ έχει υποχρέωση η εταιρεία.
Ποιά είναι τα δικά μου δικαιώματα?
Μα μόνο ένα, αν πάθω κάτι, να με πληρώσει η εταιρεία. Ε, αυτό λοιπόν δεν μπορούμε να το γράψουμε στο συμβόλαιο ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ?
Θέλω να πω ότι δεν μου αρέσουν οι όροι του συμβολαίου (όπως τους γράφει η εταιρεία), γιατί θεωρώ ότι ΔΕΝ κατοχυρώνουν αρκετά τα δικά μου δικαιώματα. Και το "
οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί είναι συγκεκριμένες" που εσείς διευκρινίζετε, δε μου είναι αρκετό, γιατί αν χρειαστεί να πάω στο δικαστήριο της εταιρεία (επειδή δεν με πληρώνει με βάση τη σύμβαση), δεν μπορώ βέβαια να το χρησιμοπποιήσω σαν επιχείρημα στο δικαστήριο.
Τέλος, δεν αμφιβάλλω ότι
"κάθε μέρα βλέπετε στο γραφείο της Εθνικής που δουλεύετε αποζημιώσεις για διαφορετικές καλύψεις", αλλά αυτό από μόνο του δε λέει τίποτα.
Θα είχε ενδιαφέρον να μας πείτε (αν το γνωρίζετε) πόσα claims από αυτά που γίνονται ΔΕΝ πληρώνονται, πόσες αγωγές έχει η εταιρεία σας (και άλλες εταιρείες - αν το γνωρίζετε) εκκρεμείς στα δικαστήρια, πόσες από αυτές "κλείνουν" με συμβιβασμό προδικαστικά, ποιό είναι το συνολικό ύψος των εκκρεμών claims σε βάρος της εταιρείας (αυτό είναι στοιχείο που υποχρεωτικά δίνεται από την εταιρεία στην ΤτΕ - παλιά δινόταν στην ΕΠΕΙΑ), τέτοια στοιχεία. Εννοώ τα ΚΑΚΑ στοιχεία (με τα οποία ΔΕΝ θέλω να εμπλακώ - και γι' αυτό θέλω καθαρό συμβόλαιο και όχι συμβόλαιο "φλου"), καί όχι τα όμορφα "φιλολογικά" που οι ασφαλιστές παρουσιάζουν.
Η επόμενη ερώτηση λοιπόν είναι:
Έχει διάθεση η εταιρεία (σας) να συνάψει μια ασφαλιστική σύμβαση που θα είναι προϊόν ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ μεταξύ αυτής και του ασφαλιζομένου, ή η θέση της είναι: "Αυτό είναι το συμβόλαιο που σου πουλάω, take it or leave it!" ?