Εδώ σε αντιπροσωπείες που πήγαινα να αγοράσω, η συζήτηση πολλές φορές ξεκίναγε με την ερώτηση "καινουργιο ή μεταχειρισμένο";
Και αυτο κατευθείαν σε βάζει σε σκέψεις τι γίνεται.

Μια σκέψη που κάνω ειναι τα λεφτά αυτά να τα επενδύσω σε γειτονικά αγροτεμάχια, με φθηνό ενφια και να φυτέψω ελίτσες.
Σε 10-15 χρόνια μάλλον θα το εκτιμήσω περισσότερο απ'οτι ένα αμαξι.


Στο car.gr υπαρχει άφθονο πράμα, γιατί απο γνωστούς μαντραδες δεν...

soto51 wrote:

Αυτός δεν είναι ασφαλής δείκτης οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα.
Καθημερινά, ουρές πολλών χιλιομέτρων κάνουν οι Έλληνες καταναλωτές στα σύνορα, όπου ψωνίζουν από τη Βουλγαρία και τα Σκόπια...

Καράντη Μαρία (cross) wrote:
Μα τι λες τώρα!

newpost.gr/oikonomia/588064/koboyn-akomh...wn-sta-soyper-market

www.kathimerini.gr/896804/article/oikono...oyn-ta-soyper-market

Προφανώς έφυγε τζίρος και πάει δίπλα, αλλά πόσος είναι αυτός επί του συνολικού?

Εδώ μιλάμε για 7% εντός έτους.
(Κι αν δεν το γράφει η "Κ", το ξέρω από την πιάτσα).
Σε συγκεκριμένους κλάδους πρώτης ανάγκης.

Καράντη Μαρία (cross) wrote:
Μαλλον 2 υπογεια διαμερισματα εννοεις...

Και μιας και κουβεντιαζουμε για υπογεια, να σου θυμισω :

Στίχοι: Κώστας Βάρναλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης





Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ' η παρέα πίναμ' εψές·
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό·
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό·
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.

― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.

Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Ναι, διαμερίσματα σε κακόφημες περιοχές, γκετοποιημένες ή στο μέλλον απαλλοτριωμένες.
Εκεί ειναι όπου φύγει φύγει. Η επένδυση είναι τουφεκιά στον αέρα και ότι κάτσει.

Το θέμα είναι να καλύψει κάποιος και τις ανάγκες μια οικογένειας.
ΤΙ να τα κάνεις 10 διαμερίσματα αν κάθε μέρα βασανίζεσαι να πας γραφείο και κάνεις οικονομία και στο νερό που πίνεις.
Αυτά ανήκουν σε μεταπολεμικές εποχές, που οι άνθρωποι κάνανε οικονομία για να αγοράσουν ενα κεραμίδι, αλλά ξέρανε οτι όλα θα ανέβουν...