makper wrote:
ναι, έχουμε πήξει όντως.

tsig.gr/lang-el/forum/32-%CE%A7%CF%81%CE...D?limitstart=0#14611

makper wrote:
Δεν εχεις αδικο. Υπάρχουν όργανα των Γερμανών παντού.

Trader13 wrote:
Ξέρεις όμως ποιο είναι το πρόβλημα σου; Όταν έγραψα αυτό που έγραψα, το οποίο και έκανα, όποιος το ακολούθησε θα είχε βγει κερδισμένος. Φυσικά και δεν ενδιαφέρθηκε κανένας να ρωτήσει τίποτα παραπάνω, παρά έτρεξε να με ταπώσει ένας γνωστός παπαγάλος που πετάγεται σαν π... συνέχεια. Όποιος αγόρασε τραπεζικά χαρτιά, μπορεί σήμερα να τα κάψει στο τζάκι μήπως και ζεσταθεί. Τι κρίμα μόνο που έχουν γίνει άυλοι οι τίτλοι. Trader13 καμιά πατέντα για να εκτυπώσεις τίποτα τραπεζόχαρτα, έχεις βρει;

-Α, για να μην ξεχάσω:

ΠΕΣ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΕ TRADER ΣΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ TRADING; ΔΩΣΕ ΜΑΣ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΟΥ ΜΕΓΑΛΕ ΑΝΑΛΥΤΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΔΩ ΜΕΣΑ. ΞΕΣΤΑΒΩΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ CENT ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΙΝΕΙ ΑΦΡΑΓΚΟΙ ΕΝΤΕΛΩΣ!

Πρόσεξε μόνοι μην αρχίσεις κι εσύ να μιλάς για τσολιάδες και να ψάχνεις τι έχει γράψει καθένας 1 χρόνο πριν...

makper wrote: ουστ ρε τσοπάνε!
(3 λέξεις και πολλές σου είναι).

Έλα, παιδιά, καλμάρετε.

Δεν έχει νόημα να τσακώνεστε. Δεν προσφέρει ούτε στην ιστοσελίδα, ούτε σε μας όλους, ούτε σε σας τους ίδιους.

Και μας κάνει να βαριόμαστε να σας διαβάζουμε.

Κοίταξε Σωτήρη, εγώ δεν έχω καμία διάθεση για καυγάδες. Επειδή δεν αρέσουν στον trader13 αυτά που γράφω (κυρίως η αμφισβήτηση του τρίο Στούτζες) όταν θα ψάχνει να βρει σαχλαμάρες για να μου την πει, είμαι αναγκασμένος να του απαντάω ανάλογα.

makper wrote: Όχι, δεν είσαι.
Από που προκύπτει το ότι είσαι?

Όχι ένας, ούτε δύο, αλλά τρεις μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι προβλέπουν χαλάρωση της κρίσης χρέους και μείωση των κινδύνων για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη εντός των ερχόμενων μηνών.
Ειδικότερα, οι Royal Bank of Scotland, JP Morgan και Deutsche Bank υποβαθμίζουν τους φόβους για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ το 2013, ενώ μάλιστα προβλέπουν επιστροφή των επενδυτών στις ευρωπαϊκές μετοχές.
"Το τέλος των επαχθών σεναρίων της κρίσης, ήτοι έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ ή επιδείνωση της κατάστασης της ισπανικής οικονομίας αναμένεται να οδηγήσουν την επενδυτική κοινότητα στις ευρωπαϊκές εταιρείες και όχι μακριά από αυτές", τονίζει χαρακτηριστικά ο Nicholas Bamber, της RBS.
Ωστόσο ο ίδιος παραδέχεται πως η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας αναμένεται να παραμείνει αδύναμη κατά το 2013.
"Η ζήτηση των επενδυτών για τις ευρωπαϊκές μετοχές θα αυξηθεί", προβλέπει με τη σειρά της η Melissa Smith, της JP Morgan.
Κατά τη Smith, η εξέλιξη η οποία θα διαδραματίσει ρόλο καταλύτη για τις ευρωπαϊκές μετοχές, το 2013, θα αφορά στο ρυθμό και τη συχνότητα των εξαγορών και συγχωνεύσεων στον ευρωπαϊκό εταιρικό κλάδο.
"Αυτό που όλους μας κρατούσε πίσω (ήτοι μακριά από τις ευρωπαϊκές μετοχές) ήταν η κρίση χρέους", εξηγεί από την πλευρά του ο Henrik Johnsson, της Deutsche Bank.
Και εξηγεί: Τώρα που οι φόβοι για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ έχουν καταλαγιάσει, οι ευρωπαϊκές μετοχές εκτιμάται ότι θα κινηθούν ανοδικά εντός των επόμενων μηνών.

Nα δούμε τι λέει και ο κακός της Αμερικής
Οι κίνδυνοι για την ακεραιότητα της ευρωζώνης έχουν υποχωρήσει σε σχέση με το περασμένο καλοκαίρι, αλλά οι οικονομικές συνθήκες παραμένουν ασταθείς καθιστώντας πιθανή την αποσύνθεση της νομισματικής ένωσης το 2014, εκτιμά σε άρθρο του που αναδημοσιεύει η εφημερίδα Γκάρντιαν ο Νουριέλ Ρουμπίνι.

Ο γνωστός και ως «Δρ. Καταστροφή» (Dr Doom) οικονομολόγος αποδίδει τον περιορισμό του ρίσκου μεταξύ άλλων στην «απίστευτη αποτελεσματικότητα» της επέμβασης της ΕΚΤ και στη σύσταση του μονίμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). Κυρίως όμως, τονίζει, η σταθεροποίηση της κατάστασης οφείλεται στην αλλαγή στάσης της Γερμανίας γενικά απέναντι στην ευρωζώνη και πιο ειδικά έναντι της Ελλάδας. Θεωρεί ότι οι Γερμανοί κατάλαβαν πως μια άτακτη διάσπαση της νομισματικής ένωσης θα έπληττε όχι μόνο την περιφέρεια αλλά και τον πυρήνα και προσθέτει ότι έως τις γερμανικές εκλογές το Βερολίνο θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Αθήνα.

Αναφερόμενος πάντως στην περιφέρεια της ευρωζώνης, ο κ. Ρουμπίνι σημειώνει ότι υπάρχουν ελάχιστα σημάδια ανάκαμψης, ενώ έχουν αρχίσει να επηρεάζονται και χώρες του πυρήνα όπως η Γαλλία και η ίδια η Γερμανία. Κάνει λόγο για «βαλκανιοποίηση» της οικονομικής δραστηριότητας, των τραπεζικών συστημάτων και των αγορών δημοσίου χρέους, καθώς οι ξένοι επενδυτές εγκαταλείπουν την περιφέρεια της ευρωζώνης και αναζητούν ασφάλεια στον πυρήνα. Επισημαίνει ότι πέρα από το πρόβλημα του υψηλού και ενδεχομένως μη-βιώσιμου χρέους παραμένει άλυτο και το πρόβλημα της έλλειψης ανταγωνιστικότητας, με τις προοπτικές ανάπτυξης να είναι ζοφερές λόγω των δημογραφικών τάσεων, της ασθενούς παραγωγικότητας και της αργής εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Αν και αναφέρει στοιχεία προόδου στην περιφέρεια της ευρωζώνης, όπως η μείωση των ελλειμμάτων και του κόστους εργασίας, ο Αμερικανός οικονομολόγος σημειώνει ότι σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα η λιτότητα, οι χαμηλοί μισθοί και οι μεταρρυθμίσεις προκαλούν ύφεση, ενώ η διαδικασία προσαρμογής στην ευρωζώνη έχει υπάρξει «ασύμμετρη και υφεσιακή/αποπληθωριστική». Εξηγεί ότι ενώ ο νότος περιορίζει τις δαπάνες, η Γερμανία και άλλες πλεονασματικές χώρες δεν έχουν ενισχύσει την εσωτερική ζήτηση, με αποτέλεσμα να παραμένουν τεράστια τα πλεονασματικά εμπορικά ισοζύγιά τους.

Εκτιμά ότι η ευρωζώνη παραμένει ασταθής, οδηγούμενη είτε σε πληρέστερη σύγκλιση με πολιτική ένωση που θα νομιμοποιεί την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας των χωρών-μελών, είτε σε απόκλιση, κατακερματισμό και τελική διάλυση.

Σημειώνει στο σημείο αυτό τις επιφυλάξεις της Γερμανίας επί της προταθείσας τραπεζικής και δημοσιονομικής ένωσης και τους φόβους των Γερμανών ότι η στενότερη ένωση συνεπάγεται μια ένωση μεταφοράς κεφαλαίων προς τους ασθενέστερους – αποτέλεσμα πολιτικά μη αποδεκτό. Διαφωνεί με την άποψη των Γερμανών ότι η επιτυχής δημοσιονομική ένωση είναι θέμα μεταρρυθμίσεων και ανταγωνιστικότητας, υπενθυμίζοντας ότι και οι ΗΠΑ λειτουργούν ως σύστημα κεφαλαιακής ενίσχυσης των ασθενέστερων από τους πιο ισχυρούς.

Ο κ. Ρουμπίνι συνεχίζει με την επισήμανση ότι όλα αυτά δεν συνοδεύονται από αναφορές στους τρόπους αποκατάστασης της ανάπτυξης στο βραχυπρόθεσμο μέλλον. Όπως σχολιάζει, οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να σφίξουν το ζωνάρι, αλλά πρέπει να δουν και ένα φως στην άκρη του τούνελ υπό τη μορφή αυξημένου εισοδήματος και δημιουργίας θέσεων εργασίας. «Αν η ύφεση βαθύνει, η κοινωνική και πολιτική αντίδραση κατά της λιτότητας θα γίνει συντριπτική: απεργίες, επεισόδια, βία, διαδηλώσεις, ενίσχυση ακραίων κομμάτων και κατάρρευση αδύναμων κυβερνήσεων», αναφέρει χαρακτηριστικά σε μία ακόμα προειδοποίησή του ο γνωστός οικονομολόγος, προσθέτοντας την απειλή της ανόδου του χρέους σε μη-βιώσιμα επίπεδα.

Το τελικό του συμπέρασμα είναι ότι ενώ ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ ή η απομόνωση Ιταλίας και Ισπανίας από τις αγορές εντός του 2013 έχει περιοριστεί, η θεμελιώδης κρίση της ευρωζώνης δεν έχει επιλυθεί. «Ακόμα μια χρονιά πρόχειρων λύσεων μπορεί να αναβιώσει αυτά τα ρίσκα με πιο τοξικό τρόπο το 2014 και μετά. Δυστυχώς η κρίση της ευρωζώνης είναι πιθανό να παραμείνει μαζί μας για πολλά χρόνια, συνεπαγόμενη την πιθανότητα εξαναγκαστικών αναδιαρθρώσεων χρέους και εξόδων από την νομισματική ένωση», καταλήγει ο Νουριέλ Ρουμπίνι.