soto51 wrote:
www.e-nomothesia.gr/law-news/nomos-4370-...isi-katatheseon.html

PARIS33 wrote:
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να υπάρχουν 100 δις real cash deposits για να γίνει "κούρεμα" καταθέσεων. Βασικά και τίποτα απολύτως να μην υπάρχει, "κούρεμα" μπορεί να γίνει (και μάλιστα τότε είναι πολύ πιθανότερο να γίνει): τις υποχρεώσεις τους προς τους καταθέτες θα "κουρέψουν" οι Τράπεζες, δεν έχει καμία σημασία πόσα χαρτονομίσματα υπάρχουν στα ταμεία. Άλλωστε, αν υπήρχαν τόσα χρήματα στις Τράπεζες όχι μόνο δε θα υπήρχε ανάγκη για "κούρεμα" αλλά ούτε καν για cc.

Προσωπικά πιστεύω πως ο κίνδυνος για bail-in έχει κάπως μειωθεί, ενώ αυξάνει ο κίνδυνος για μετάβαση σε Εθνικό νόμισμα. Αργά ή γρήγορα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα πάμε σε Δραχμή και τότε τα Ευρώ στα ταμεία θα χρησιμεύσουν ως Συναλλαγματικά αποθέματα, αυτός νομίζω είναι και ο πραγματικός λόγος που έχουν λυσσάξει να μαζέψουν Ευρώ οι Τράπεζες και όχι για να κάνουν "κούρεμα" που ούτως ή άλλως μπορούν (αλλά δεν τους συμφέρει) να κάνουν όποτε το θελήσουν.

Στο επερχόμενο eurogroup θα συζητηθεί και το κούρεμα του χρέους
Θα είναι μεγάλη η νύχτα

www.fortunegreece.com/article/tsipras-bori-na-foreso-ke-gravata

Κοιτάτε πρός το παρόν το Κούρεμα Καταθεσεων απεφεύχθη διότι εγινε ο Εξωδικαστικός Συμβιβασμός με τα Non-Performing Loans (Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια) για τις 120 δόσεις (10 χρόνια).
Αλλά ο Νόμος αυτός ειναι «τρύπιος» με παραθυράρες που εγγράφονται η μάλλον επίσημα θα εγγραφούν στην Ηλεκτρονική Πλατφόρμα απο τον Αυγουστο και οι Επιχειρήσεις που δεν εχουν κόκκινα δάνεια και οπως καταλαβαίνετε......μελλοντικά «θα στραβώσει» αφενός διότι τον Ελεγχο θα τον εχει ο European Stability Mechanism (E.S.M) και αφετέρου η Ελληνική πλευρά θα εχει μόνο το δικαίωμα «Ερμηνευτικών Εγκυκλίων» και οχι παρεμβάσεων.

Επομένως ......«στο βάθος» πάντα θα εγκυμονεί το bail -in διότι ειδικά με τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια των Επιχειρήσεων «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί.....την βρίσκει».......με απλά λόγια «ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα».......τα αγγούρια η «νέα» Νέα Δημοκρατία «θα τα βρεί» οπως και τα βασικά Μέτρα του Μνημονίου που λόγω αντιδράσεων των Συνδικαλιστών κυρίως των Ενστόλων «τα πήραν πίσω».
Εκτός αμα "σκίσουμε" το Μνημόνιο

Πιστεύω στο μεσοπρόθεσμο οχι αμμεσα διάστημα το πρόβλημα θα υπάρξει στην Europa για τις αδήλωτες Καταθέσεις να «δικαιολογηθούν» με «παραστατικά» για να ερθουν πίσω αλλά αυτό αφορά εάν πρόκειτε να κάνετε ακριβή αγορά που αλλωστε “cash” μετρητά δεν συμφέρει λόγω πόθεν εσχες.

Πάνω απο 5.000 euros να στείλεις εμβασμα «κτυπάει» το καμπανάκι των Φορολογικών Αρχών.
Ιταλία παράδειγμα που ξέρω εχουν capital control στα 2.500 euros αλλά για ανάληψη απο μόνο ενα υποκατάστημα Τράπεζας πάνω απο 1.000 euros χρειάζετε να παρουσιαστούν δικαιολογητικά ......αλλά μπορούν να πάνε σε αλλο......και σε αλλο υποκατάστημα και να πάρουν αλλα 1.000 euros......... και σε αλλο υποκατάστημα τα «ρέστα» τα 500 euros χωρίς παραστατικά.

Εκεί και πάλι «το παραμύθι» η Φοροδαφυγή και το πλυντήριο μαύρου χρήματος αλλά οταν εχεις Φορολογία (0%) στην Ναυτιλία δίνεις την δυνατότητα ο αλλος να εμφανίσει μαιμουδιές παραστατικά οτι του πούλησες -αγόρασες μια αξία παράδειγμα 10.000 euros οτι πωλήθηκαν 1.000.000 euros και να τα «δικαιολογήσει».

Δεν βλέπω τίποτα το θετικό πάντως και δεν θέλω να απογοητεύσω αλλά να τα βλέπουμε «οπως μας βλέπουν» οι αλλοι και οχι «οπως μας συμφέρει» γιατί αλλου τα κακκαρίσματα και αλλού γεννάνε οι κότες.
Τι θέλω να πώ?

Πανυγηρίζουμε η μάλλον η καφρίλα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α -ΑΝ.ΕΛ πανυγηρίζει και θεωρεί επιτυχία που θα βγούμε στις «αγορές» οταν δανειζόμαστε με επιτόκιο 1%-1,5% απο τον E.S.M και θεωρούμε επιτυχία να πάμε στις «αγορές» που «πουλήσουμε» τριετή Ομόλογα με 4,80% -5% επιτόκιο.
Ηδη εχει κλειστεί το deal στις «αγορές» που θα βγούμε με 2,5 δις euros και το 1 δις euros «κλείστηκε» απο την “Loreal” .......η μάλλον τον Παγκόσμιο Χρηματοκοικονομικό Οικο Rothschild.

Bλέπετε να «βγαίνουν τα νούμερα»?

Η «εισοδος» να βάζετε χρήματα στις Τράπεζες ειναι δωρεάν αλλά η «εξοδος» απαγορεύετε πάνω απο τα 840 euros η τα 60 euros/day.

voxeu.org/article/macroeconomics-germany...sson-hjalmar-schacht

PARIS33 wrote:
Μέχρι νεωτέρας ...

"...5. Στο τέλος της παραγράφου 11 του άρθρου πρώτου
της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18 Ιουλίου
2015 (Α' 84), όπως ισχύει, προστίθεται νέα περίπτωση
κα ως ακολούθως:
«κα. Αναλήψεις μετρητών έως του ποσοστού του
100% συνολικά, από χρηματικά ποσά τα οποία, μετά τις
22/07/2016, κατατίθενται σε τραπεζικούς λογαριασμούς
των δικαιούχων νομικών και φυσικών προσώπων, σε
μετρητά, τηρουμένων των διατάξεων της νομοθεσίας για
την πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων
από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδό-
τησης της τρομοκρατίας»."

Μια δοκιμή θα σε πείσει...

Eπιτέλους ας το πάρουν απαντες ειδηση ότι όταν πηγαίνεις και κάνεις Κατάθεση σε Τράπεζα τότε αυτόματα Νομικά η Τράπεζα είναι ο Ιδιοκτήτης των χρημάτων σου και το «θύμα» Καταθέτης γίνετε Ανασφάλιστος Καταθέτης ενας κάτοχος των «διάσημων» I0U σου χρωστάω «θα» σου πληρώσω και αμα «κάτσει» στραβή σε εμένα που ειμαι η Τράπεζα θα πάρεις παππάδες.[/b][/color]
Όταν γίνει στην «στραβή» το Bail in τότε η Κατάθεση «μεταρέπετε» σε Bank equity μετοχές κλπ «χαρτάκια» και αμα περιμένετε μαλά να πουλήσετε Μετοχές Τράπεζας που βάρεσε «κανόνι» να μου γράψετε.
Τα «εργαλεία» tools είναι πολλά βάζω την Κυβέρνηση Γενικής Χρήσης και «ενεργοποιεί» το «κατάλληλο» που ας τους ρίξουμε μια ματιά πώς ορίζονται:

Zούγκλα γίναμε .....μεσαίωνας οπως ελεγε και ο Κωνσταντάρας στην ταινια του 1964 "Η βίλα των Οργίων"......και το παραφράζω στο "Η Συγκυβέρνηση των Οργίων" .....και ασχετήλες!



Θα υπογράψει και στις 22 Μαίου στο Eurogroup και θα τον "ξεφορτωθούν"........!
Σήμερα εγινε (αντε θα γράψω) το Glyfada meeting of Illuminati ,,,,,,,!

Carly Rae Jepsen - Call Me Maybe Μr Tzipra!

Το νέο μνημόνιο που… βαπτίζεται μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, περιλαμβάνει περικοπές συντάξεων, μείωση αφορολόγητου και υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.

Μάλιστα, ο στόχος για το 2019, οπότε και θα είχε ήδη τελειώσει το προηγούμενο μνημόνιο φτάνει το 4,4%, το 2020 το 4,8% και το 2021 στο 5,6%.





τα πλεονασματα αυτα πιανονται μονο αν πανε ολες οι συνταξεις και οι μισθοι στα 200 ευρω!!

δεδομενου οτι οσο και αν αυξησουν τους φορους δεν θα πληρωθουν γιατι εχει εξαντληθει σχεδον η φοροδοτικη ικανοτητα των πολιτων και ακομη και αν καταφυγουν στο κουρεμα καταθεσεων αυτο απλα δεν υφισταται καν σαν εννοια αφου δεν υπαρχουν ουτε και καταθεσεις.


για απολυσεις και μειωσεις δαπανων δεν το συζητω καν.ουτε και εχω αναφερθει ποτε στο παρελθον γιατι απλα οι πολιτικοι δεν το κανουν για ψηφοθηρικους λογους.

οποτε η μονη λυση ειναι.. παρτε μισθους και συνταξεις βουλγαριας!

Μην ανησυχείτε η "θεία Ολγα ξέρει" .....με μαθηματική ακρίβεια ρομπότ θα μας "στείλουν" σαν το ρομπότ του video που προσγειιώνει Boeing 737 .
Aλλά θα προσγειωθούμαι "ανώμαλα".......

Τι πρέπει να κάνεις όταν μια τράπεζα καταρρέει -και τι δεν πρέπει
Δευτέρα, 12-Ιουν-2017 00:06
Του Leonid Bershidsky
Τρία πρόσφατα παραδείγματα διάσωσης τραπεζών στην Ευρώπη θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση ενός εγχειριδίου για το τι πρέπει να κάνεις όταν μια τράπεζα καταρρέει –και τι δεν πρέπει.
Αυτά ήταν το ασυμβίβαστο bail-in της Banco Popular στην Ισπανία, η αμφιλεγόμενη διάσωση της Banca Monte dei Paschi di Siena στην Ιταλία και η πολυπόθητη αλλά στην πραγματικότητα φρικτά κακότεχνη εθνικοποίηση της μεγαλύτερης τράπεζας της Ουκρανίας, Privatbank.
Η εξαγορά της Banco Popular έναντι 1 ευρώ από την Santander, τη μεγαλύτερη τράπεζα της Ισπανίας, είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο πρέπει να γίνονται αυτές οι δουλειές. Η Popular, η έβδομη μεγαλύτερη τράπεζα της Ισπανίας, προσπάθησε να λύσει τα προβλήματα του ισολογισμού που προκάλεσε η έκρηξη της φούσκας των ακινήτων τη δεκαετία του 2000, αντλώντας επανειλημμένως κεφάλαια.Ωστόσο, δεν κατάφερε να κλείσει την τρύπα που δημιουργήθηκε από τις ζημιές της τάξης των 3,7 δισ. ευρώ που κατέγραψε το 2016, περίπου όση ήταν και η κεφαλαιοποίηση της τράπεζας την περίοδο που ανακοινώθηκαν. Στις 6 Ιουνίου, η ΕΚΤ αποφάσισε ότι η Banco Popular "καταρρέει ή είναι πιθανό να καταρρεύσει" -την πρώτη φορά που δόθηκε μια τέτοια ετυμηγορία για να προκαλέσει μια διάσωση. Την επόμενη ημέρα, το Ενιαίο Συμβούλιο Εκκαθάρισης (SRB) της Ευρώπης ενέκρινε την πώληση της τράπεζας στην Santander.
Το πρόγραμμα διάσωσης δεν περιλαμβάνει χρήματα των φορολογουμένων. Οι μέτοχοι της Popular και οι κάτοχοι μετατρέψιμων ομολογιών έχασαν τον έλεγχο (τα ομόλογα μετατράπηκαν σε μετοχές πριν την πώληση του 1 ευρώ). Είναι μία απλή, εύληπτη, δίκαιη συμφωνία. Όταν ένα εγχείρημα αποτυγχάνει, οι μέτοχοι πρέπει να απορροφούν την απώλεια, ενώ οι πελάτες και οι φορολογούμενοι να είναι ασφαλείς.
Η διάσωση της Monte dei Paschi, που εγκρίθηκε από την ΕΕ την 1η Ιουνίου, δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Είναι ένας επώδυνος συμβιβασμός που περιλαμβάνει 6,6 δισ. ευρώ χρηματοδότησης από φορολογούμενους(το νούμερο που έγραψε ο Τύπος είναι 8,8 δισ. ευρώ, αλλά 2,2 δισ. ευρώ προέρχονται από τη μετατροπή ορισμένων από τα ομόλογα της τράπεζας σε μετοχές). Το Ενιαίο Συμβούλιο Εκκαθάρισης έπρεπε να έχει ενεργήσει όπως στην περίπτωση της Banco Popular. Αλλά η ιταλική κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να διαπραγματευτεί την "προληπτική ανακεφαλαιοποίηση" στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών κανόνων εκκαθάρισης, υποστηρίζοντας ότι ένα bail-in, σύμφωνο με τους κανόνες, θα προκαλούσε σοκ στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Περίπου 2 δισ. ευρώ από το πακέτο διάσωσης προορίζονται για την αποζημίωση των μικρών ιδιωτών επενδυτών, στους οποίους η Τράπεζα είχε πουλήσει μετατρέψιμα ομόλογα παραποιώντας τα οικονομικά στοιχεία. Τώρα ετοιμάζονται να λάβουν πιο αξιόπιστους τίτλους χρέους σε αντικατάσταση των δικών τους.
Η κυβέρνηση, βέβαια, θα μπορούσε να έχει αποζημιώσει απευθείας τους επενδυτές, χωρίς να ανακεφαλαιοποιήσει επίσης την Monte dei Paschi. Αλλά οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές αποφάσισαν να μην πιέσουν για μια τέτοια καθαρή λύση -ίσως επειδή δεν εμφανίστηκε κανένας ιδιώτης "διασώστης" από το εκτόπισμα της Santander, ενώ δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι θα ήταν εκεί κάποιος για να μαζέψει τα κομμάτια. Αντ 'αυτού, η MontedeiPaschi σύναψε μια προκαταρκτική συμφωνία με ιδιώτες επενδυτές για να ρευστοποιήσει 29 δισ. ευρώ επισφαλούς χρέους και η ευρωπαϊκή έγκριση της διάσωσης εξαρτάται από το αν θα λάβει χώρα αυτή η πώληση.
Αν οι ρυθμιστικές αρχές έκαναν λάθος, αυτό ήταν στο μέτωπο της πρόληψης. Το ιταλικό τραπεζικό σύστημα δεν είναι αρκετά διαφανές ώστε να καταλάβει κανείς εάν η κατάρρευση μιας τράπεζας που κατέχει μόλις το 4,5% των συνολικών παγίων του συστήματος μπορεί να προκαλέσει πράγματι μια χιονοστιβάδα. Σημειώνεται ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα προτιμούν γενικά να δίνουν μεγάλη προσοχή σε δύσκολες αποφάσεις και αυτό μπορεί να είναι ταυτόχρονα ευλογία και κατάρα –αλλά το διαπιστώνεις μόνο εκ των υστέρων.
Οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ μπορούν να λάβουν τα εύσημα για την Santander και να επικριθούν για την Monte dei Paschi. Το αν η Ευρώπη είναι έτοιμη να διαχειριστεί τις τράπεζες που θα καταρρεύσουν σε τυχόν επόμενη κρίση, είναι υποκειμενικό. Αλλά αξίζει να θυμηθούμε αν μπορούμε να συγκρίνουμε τους μηχανισμούς εκκαθάρισης της Ευρώπης με αυτό που συμβαίνει έξω ακριβώς από τα σύνορα της ΕΕ.
Την 18η Δεκεμβρίου 2016, η Ουκρανία εθνικοποίησε τη μεγαλύτερή της τράπεζα, Privat bank, η οποία διακρατούσε περίπου το 40% του συνόλου των ιδιωτικών καταθέσεων. Τεχνικά, έκανε bail-in στους μετόχους της: η τράπεζα εξαγοράστηκε για μία γρίβνα (0,04 δολάρια). Αλλά αν δεν βρισκόταν καμία ιδιωτική οντότητα να εξαγοράσει την τράπεζα, η κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να την ανακεφαλαιοποιήσει, με το μέγιστο ποσό να υπολογίζεται τότε στα 5,5 δισ. δολάρια –σοβαρό ποσό για την Ιταλία ή την Ισπανία, αλλά αστρονομικό για την Ουκρανία.
Η κυβέρνηση γνώριζε ότι το μεγαλύτερο μέρος του χαρτοφυλακίου δανείων της Privatbank σχετιζόταν με συνδεδεμένα μέρη. Ωστόσο, κωλυσιεργούσε για μήνες καθώς κυκλοφορούσαν φήμες για εθνικοποίηση επιτρέποντας στους μετόχους –συμπεριλαμβανομένου του ισχυρού ολιγάρχη Ihor Kolomoisky- να πάρουν και την τελευταία δεκάρα από την τράπεζα. Μία πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα από το Project Αναφοράς Οργανωμένου Εγκλήματος και Διαφθοράς διαπίστωσε ότι λίγο πριν από την κρατικοποίηση τηςPrivatbank, η τράπεζα έδωσε μη διασφαλισμένα δάνεια αξίας περίπου 1 δισ. δολαρίων σε επισφαλείς επιχειρήσεις που είχαν συσταθεί από τους φίλους και τους υφισταμένους τουKolomoisky. Πολλές από τις επιχειρήσεις, έχουν κλείσει έκτοτε και τα χρήματα χάθηκαν.
Αντί να παρακολουθεί από κοντά τις προβληματικές συναλλαγές της Privatbank τους μήνες πριν από την εθνικοποίηση, η Εθνική Τράπεζα της Ουκρανίας τις επέτρεπε. Η Valeria Hontareva, που ήταν εκείνη την εποχή η γενική διευθύντρια της Κεντρικής Τράπεζας της Ουκρανίας είχε πει στον Kolomoisky ότι είχε μέχρι το τέλος Ιουνίου του 2017, για την αναδιάρθρωση των χρεών των επιχειρήσεών του προς την Privatbank αλλά Ουκρανοί αξιωματούχοι παραδέχτηκαν ότι αυτό δεν συνέβη. Αντί να κάνει κινήσεις για να ανακτήσει τα χρήματα, η ουκρανική κυβέρνηση αρνήθηκε να πληρώσει τους ομολογιούχους της Privatbank, λέγοντας πως συνδέονται με τον Kolomoisky και έτσι μετέτρεψε τα ομόλογά τους σε μετοχές. Οι ομολογιούχοι έχουν υποβάλει μήνυση σε ουκρανικά και διεθνή δικαστήρια και ορισμένοι Ουκρανοί επενδυτές έχουν ήδη κερδίσει έναντι των νέων ιδιοκτητών της Privatbank. Στις 10 Μαΐου, η Hontareva παραιτήθηκε και είναι απίθανο να φέρει κάποια ευθύνη για το μπλέξιμο.
Εφαρμόζονται λοιπόν τα διπλά πρότυπα σε τράπεζες ανεπτυγμένων χωρών αλλά και χωρών που πασχίζουν να γίνουν μέρος της Ευρώπης; Όχι απαραίτητα.
Έτσι, ισχύουν διπλά πρότυπα για τις τράπεζες των ανεπτυγμένων χωρών και για όσους απλώς προσπαθούν να γίνουν μέρος της Ευρώπης; Οχι απαραίτητα.
Για τις ρυθμιστικές αρχές και τους διεθνείς ρυθμιστές κανόνων, η σταθερότητα ενός τραπεζικού συστήματος έρχεται πάντα πρώτη. Θα κάνουν τα πάντα βάσει κανόνων όταν εμφανίζεται ένας βολικός ιδιωτικός σωτήρας όπως η Santander, αλλά θα δεχτούν ελαττωματικές συμφωνίες όπως αυτή της Monte dei Paschi ή ακόμη και της Privatbank, όταν δεν υπάρχει τέτοια τύχη στον ορίζονταν και αντιλαμβάνονται υψηλό συστημικό κίνδυνο.
Ακόμη και αν οι τυποποιημένες λύσεις όπως αυτή της Banco Popular γίνουν ο κανόνας, είναι σημαντικό να προχωρήσουμε πέρα από τα stress tests μεμονωμένων τραπεζών. Οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να έχουν καλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων της εκκαθάρισης κάθε μεγάλης τράπεζας για όλο το σύστημα. Ίσως, εάν το ιταλικό τραπεζικό σύστημα ήταν πιο διαφανές, η εκκαθάριση της Monte dei Paschi να αποτελούσε καλύτερη λύση. Και αν οι ουκρανικές ρυθμιστικές αρχές είχαν δώσει μεγαλύτερη προσοχή στη σημασία της Privatbank για το εθνικό τραπεζικό σύστημα, να την είχαν εποπτεύσει πολύ πιο αυστηρά.
Το να διαπιστώνουμε αν μια τράπεζα είναι πράγματι πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει, και αν πράγματι είναι, το πώς θα διασφαλίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ διάσωση, είναι εξίσου σημαντικά με το ποιος θα καταλήξει τελικά να πληρώσει το λογαριασμό όταν συμβεί το χειρότερο.
www.capital.gr/bloomberg-view/3218488/ti...ei-kai-ti-den-prepei