Soto51, δεν σε καπελώνει ο Σόιμπλε σε αυτά που ανέφερες, ούτε καν στο θέμα νομίσματος. Για τα πρώτα σε καπελώνει η Ε.Ε (η Κομισιόν συγκεκριμένα) και στο δεύτερο η Γερμανοκρατούμενη ΕΚΤ. Το πρόβλημα έτσι όπως κατάντησε, διορθώνεται μόνο με διαζύγιο πια.

Η υιοθέτηση κοινού νομίσματος (τουλάχιστον όπως το Ευρώ) επειδή είναι αυτό που είναι οι ηγέτες μας,
έρχεται σε αντίφαση με την πρόταση για προσπάθεια εθνικών προσπαθειών σε άλλους τομείς.
Γιατί να το κάνουμε αφού μπορούμε( να γίνουμε τμήμα μιας άλλης 'επιτυχημένης' χώρας;

Το τοπικό νόμισμα είναι από τα βασικά στοιχεία ανεξαρτησίας μίας χώρας, χωρίς να αποτελεί πανάκεια.
Π.χ., με δραχμή θα είχαμε ρευστότητα, αλλά και πληθωρισμό, υποτίμηση, κλπ. Τι είναι πιο σημαντικό
εξαρτάται από το σύνολο της οικονομίας και όχι από τα 'θέλω' του κάθε ενός.

Φιλικά.

crt wrote:
Την πρώτη σου πρώταση την αναδιατυπώνω, γιατί μου είναι κάπως δυσνόητη. Και πες μου αν αυτό εννοείς:
"Με δεδομένη την ποιότητα των ηγετών μας, είναι αδύνατον να επιτύχει οποιαδήποτε εθνική προσπάθεια, σε οποιονδήποτε τομέα, αν ταυτόχρονα δεν έχουμε δικό μας εθνικό νόμισμα".
Δεν θα το προχωρήσω άλλο, γιατί δεν είμαι βέβαιος πως αυτό εννοείς. Please clarify.

Για την δεύτερη πρόταση, πάλι δεν σε καταλαβαίνω: "Να το κάνουμε" Ποιό?

Στην επόμενη φράση:
"Το τοπικό νόμισμα είναι από τα βασικά στοιχεία ανεξαρτησίας μίας χώρας"
ξαναλές το ίδιο που είπες και νωρίτερα. Νομίζω πως σ' αυτό έχω απαντήσει.

Και τέλος, στο "Τι είναι σημαντικό δεν εξαρτάται από τα 'θέλω' του κάθε ενός"
η απάντηση μου είναι πως αφού δεν υπάρχει τρόπος μετρήσεως του βαθμού ορθότητας του κάθε ατομικού "θέλω", καταλήγουμε στο γνωστό δημοκρατικό κανόνα, όπου κάθε ένα "θέλω" είναι ίσου βαθμού και βαρύτητας με όλα τα άλλα.

Και εδώ θα μπορούσε να ξεκινήσει μια νέα συζήτηση (περί του πόσοι "θέλουν" ευρώ και πόσοι δραχμή ή κάτι τέτοιο), αλλά δεν έχει νόημα. Πάντως το "πόσοι" έχει να κάνει με ποσοστά επί του πληθυσμού, και αυτά είναι δυναμικά, δεν είναι στατικά, το ξέρω αυτό.

makper wrote: Κοίτα, δεν με νοιάζει η εσωτερική της ΕΕ γραφειοκρατική κατανομή για το ποιος θεσμός έχει αναλάβει να κάνει τι.
Υπ.Οικ.Γερμανίας, ΕΚΤ, κομισιόν, για μένα ένα πράμα είναι όλοι αυτοί. Και (δεν το αρνούμαι) θεωρώ πως σε όλους τους τομείς το σύνολο είναι καπελωμένο από τους γερμανούς, τα έχω ξαναγράψει αυτά.
Σαφώς σε κάποιους τομείς καπελωνόμαστε και μεις. Συγκέντρωσε τους, και φέρε τους να τους συζητήσουμε. Αν μας βλάπτει το καπέλωμα, να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε αυτό.
Αν όμως ΔΕΝ μας βλάπτει, ή μας ωφελεί, ή είναι άσχετο με το θέμα, δεν βλέπω γιατί πρέπει να ασχολούμαι. Αν π.χ. εκτρέφω κότες και δεν πάνε καλά, και έρθει κάποιος και μου πει: "Κοίτα, οι κότες σου δεν πάνε καλά γιατί δεν τους αρέσει το χρώμα του παντελονιού σου, πάρε αυτό το παντελόνι (που στο πουλάω εγώ) και οι κότες σου θα πάνε καλύτερα", ε, δε θα με ψήσει να αγοράσω παντελόνι.

ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ότι στο θέμα του νομίσματος υπάρχει καπέλλωμα, ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ότι η μικρή μας (2%) συμμετοχή στις αποφάσεις (γιατί 2% της οικονομίας της ευρωζώνης είμαστε) μας βλάπτει οικονομικά, αντίθετα, θεωρώ πως αν αφήσουμε τους δικούς μας ηγέτες να αποφασίζουν για την νομισματική μας πολιτική αυτό θα είναι καταστροφικό.

Δεν λες κάτι καινούριο, τα ίδια λες κάθε φορά, με διαφορετικές λέξεις και νέα παραδείγματα.
Ε, έχω κι εγώ νέες λέξεις να σου απαντάω, κι ας είμαι in the middle of the desert.

Και στα δύο αναφέρομαι στην διεκδίκηση της χώρας μας πραγμάτων σε τομείς όπως γεωργία, κλπ που ανέφερες.
Γιατί να διεκδικήσουμε κάτι σε τοπικό επίπεδο, αφού είναι δύσκολο όπως το να έχουμε ένα αξιόπιστο τοπικό νόμισμα;
Ας γίνουμε επαρχία ενός άλλου κράτους.
Εγώ αντιθέτως πιστεύω στην (διαρκή) προσπάθεια ανεξαρτησίας, που φυσικά κοστίζει πάντοτε.

Το τελευταίο έχει να κάνει με τις ανάγκες του συνόλου της οικονομίας. Εάν εμένα με συμφέρει το άλφα, δεν σημαίνει ότι είναι το καλύτερο για το σύνολο.

Φιλικά