Welcome, Guest
Username: Password: Remember me
Ό,τι δεν ταιριάζει σε άλλη κατηγορία

TOPIC: Ορθόδοξο θρησκευτικό πνεύμα

Θαύμα μπροστά στην κάμερα της ΕΡΤ! 14 Nov 2020 23:28 #1045

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12976
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Κάθε χρόνο, ξερά κλαδιά που φέρνουν οι γυναίκες στον Ιερό Ναό ανθίζουν θαυματουργά, και γεμίζει ο τόπος από πολύχρωμα λουλούδια:

Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 14 Nov 2020 23:37 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Συνεχείς προσευχές στα Μοναστήρια για όλη την Ανθρωπότητα 14 Nov 2020 23:31 #1046

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12976
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Γιατί οι Ορθόδοξοι Μοναχοί προσεύχονται συνεχώς για τους άλλους ανθρώπους:

Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
The administrator has disabled public write access.

Συμβουλές Αγίου Γέροντος Παϊσίου-Αγίου Γέροντος Πορφυρίου 14 Nov 2020 23:32 #1047

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12976
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Ανάγνωση βιβλίου με συμβουλές για αρρώστιες και δυσκολίες της ζωής, που είχαν δοθεί από τον Άγιο Γέροντα Παϊσιο και τον Άγιο Γέροντα Πορφύριο:


Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 14 Nov 2020 23:36 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Άδικη στοχοποίηση Θείας Ευχαριστίας 16 Nov 2020 13:46 #1048

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12976
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Καθηγήτρια Επιδημιολογίας Αθηνά Λινού: «Δεν υπάρχει καμία μελέτη η οποία να αποδεικνύει ότι μέσω της Θείας Κοινωνίας μεταδίδεται η νόσος covid-19.»
www.ekklisiaonline.gr/nea/athina-linou-v...rthodoxi-christiani/
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 16 Nov 2020 13:50 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Ανέκδοτες μαρτυρίες για τον Άγιο Γέροντα Ιωσήφ 18 Nov 2020 21:45 #1049

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12976
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Ιστορίες για τον Άγιο Γέροντα Ιωσήφ, που καταγράφηκαν μόνο στην αγγλική έκδοση του βιβλίου «Ο Γέροντας μου Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης»

Πέρασαν χρόνια πριν να έλθει η Θεία Χάρις στον πατέρα Αρσένιο. Αυτό πήρε πολύ καιρό, επειδή στην αρχή ο πατήρ Αρσένιος έπρεπε να εξοντώσει τα πάθη του, που βασίζονταν στις κακές συνήθειες του. Όμως, μια φορά, νύχτα, όταν πέρασαν οχτώ χρόνια, ο πατήρ Αρσένιος έπεσε στα πόδια του Γέροντα με δάκρυα: «Αχ, Γέροντα! Τι μου έδωσες σήμερα τη νύχτα με τις προσευχές σου; Ήμουν γεμάτος από φως, τόσο εσωτερικά όσο εξωτερικά. Ήρθε ο Χριστός και μου χαμογέλασε». Ακούγοντας αυτά, έκλαψε από χαρά και ο Γέροντας και είπε: «Αυτό είναι, Αρσένιε».

Μόνο μια φορά στη ζωή του ο Γέροντας Ιωσήφ δεν σηκώθηκε για την αγρυπνία.
Την προηγούμενη μέρα ο πατήρ Ανανίας του είπε: Γέροντα, υπάρχει σε όλο το Άγιον Όρος, ή κάπου αλλού, κάποιος που να προσηλώνεται με τόση προσοχή και σοβαρότητα στον ησυχασμό, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη; Δεν νομίζω να υπάρχει. Είσαι μοναδικός. Αμέσως σκανδαλίστηκε απ’ αυτό το κομπλιμέντο ο Γέροντας, και το πρόσωπό του πάγωσε από έκπληξη. Αλλά σ’ ένα λεπτό συνήλθε και αναφώνησε: «Φύγε από μένα, Σατανά!» και χτυπώντας τον εαυτό του στον γοφό με όλη του τη δύναμη, ξαναείπε: «Ελέησόν με, Κύριέ μου!».
Ως επιτίμιο, την ερχόμενη νύχτα ο Κύριος του έστειλε τόσο μεγάλο νυσταγμό, που ο Γέροντας κοιμήθηκε όλη τη νύχτα μέχρι το πρωί κι έχασε την αγρυπνία του. Για ν’ αναπληρώσει τον μοναχικό κανόνα του, τον οποίο συνήθιζε να κάνει τη νύχτα, τον έκανε στη διάρκεια της ημέρα, αντί της δουλειάς.

«Μην επαινείτε ο ένας τον άλλον, όταν είναι παρών ο άλλος, τον οποίο επαινείτε, γιατί εάν οι έπαινοι κάνουν ζημιά στους τέλειους, ακόμη πιο πολύ θα βλάψουν εσάς, τους αδύνατους».

Ο Γέροντας Ιωσήφ και ο πατήρ Αρσένιος, όταν έμεναν στη σκήτη του Αγίου Βασιλίου, έσκαψαν δύο τάφους για τους εαυτούς τους. Ήθελαν όρθιοι να προσεύχονται μέσα σ’ αυτούς τους τάφους. Ο Γέροντας Ιωσήφ, τότε, είπε στον πατέρα Ιωάννη: Εμείς με τον πατέρα Αρσένιο σκοπεύουμε να στεκόμαστε όρθιοι μέσα στους τάφους αυτούς και να προσευχόμαστε. Έχουμε αρκετά παξιμάδια, όμως θα χρειαστούμε και νερό. Θα μπορέσεις να μας φέρνεις λίγο νεράκι κάθε μέρα; Και ο πατήρ Ιωάννης απάντησε: Για τι με έχετε; Γαϊδούρι είμαι; Αυτή είναι η ευγνωμοσύνη σου; -απάντησε ο πατήρ Ιωσήφ, απογοητευμένος.

Συνέβαινε μετά από μια ιδιαίτερα ευλογημένη αγρυπνία ο Γέροντας Ιωσήφ ν’ αναστενάζει και μετά με χαρούμενη φωνή να λέει ένα αυτοσχέδιο τραγουδάκι: «Τι με περιμένει σήμερα!». Τι εννοείτε, Γέροντα; – ρωτούσε ο πατήρ Εφραίμ Κατουνακιώτης.
-Στην πνευματική ζωή υπάρχει νόμος. Εάν ξαφνικά ζήσεις την άφθονη επίσκεψη της Θείας Χάριτος, ενώ βρίσκεσαι σε μια κανονική πνευματική κατάσταση, αυτό σημαίνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι πλησιάζει ο πειρασμός, ανάλογος με την ποσότητα της Χάριτος που δέχτηκες. Ο Θεός δεν δίνει τα γλυκίσματά Του δωρεάν. Πρέπει να τα πληρώσεις ακριβά. Αφού πριν δεν είχα αγώνα, αυτό το Θείο χάδι δεν ήταν ανταμοιβή για τους κόπους μου, αλλά ήταν προειδοποίηση για τον πειρασμό που πλησιάζει. Μα, Γέροντα, φτάσατε στη θέωση. Πώς μπορεί να συμβεί κάτι κακό σ’ εσάς;
Θα δεις-έλεγε ο Γέροντας.

– Τι κάνεις εδώ;
– Εσύ με κάλεσες – του απάντησε ο δαίμονας – όταν έλεγες όλα εκείνα στον Βαρθολομαίο. Ακούγοντάς το, σοκαρίστηκε και απογοητεύτηκε ο Γέροντας. Τότε είπε στον εαυτό του: «Λέγοντας εκείνα τα βαριά λόγια εναντίον των νεοημερολογητών, εγώ, μάλλον, βλασφήμησα την Εκκλησία του Θεού κι έτσι επέτρεψα στον δαίμονα να παρεισφρήσει. Μπορεί, άραγε, να είναι πιο κοντά στην αλήθεια από μας;». Ο δαίμονας εξαφανίστηκε αμέσως μετά, όταν ο Γέροντας έκανε τον σταυρό του. Ύστερα, με πολλά δάκρυα άρχισε να προσεύχεται, για να του φανερωθεί η αλήθεια. Μετά από κάποιες ώρες προσευχής, κοιμήθηκε.
Ο Κύριος του έστειλε ένα όραμα στον ύπνο του, στο οποίο ο Γέροντας είδε τον εαυτό του πάνω σ’ ένα αποσπασμένο τμήμα του Αγίου Όρους, το οποίο έπλεε μέσα στη θάλασσα, κινδυνεύοντας από τα κύματα.

Ο Γέροντας Ιωσήφ μας (τους μαθητές του) έκανε τα εξής μαθήματα διορατικότητας:
– Όταν στη διάρκεια της προσευχής αισθάνεσαι κάτι ασυνήθιστο με μια από τις πέντε αισθήσεις σου και η ψυχή εκείνη την ώρα δεν αισθάνεται τίποτα, τότε μη δίνεις σημασία σε αυτό. Ο Θεός είναι πάνω από τις πέντε αισθήσεις. Όμως, εάν έρχονται η χαρά και η ελπίδα στην ψυχή σου, όταν νιώθεις την ευωδία, βλέπεις το όραμα, ακούς και αισθάνεσαι κάτι άλλο, μην το δέχεσαι, όμως και να μην το αρνείσαι, αλλά αμέσως να το πεις στον πνευματικό σου. Εάν στην αρχή της προσευχής έχεις πίστη, ελπίδα και αγάπη, ας πούμε, στους δέκα βαθμούς, και μετά την προσευχή ο βαθμός τους έχει ανέβει στους 100, τότε αυτή είναι η μεταμόρφωση από τον Θεό. Ο εχθρός δεν είναι ικανός να σε γεμίζει με πίστη, ελπίδα και αγάπη, γιατί ο ίδιος δεν τα έχει. Εάν μετά την προσευχή νιώθεις ότι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη έχουν αυξηθεί μέσα σου, να ξέρεις ότι η προσευχή σου έγινε δεκτή. Εάν εκείνα έχουν μείνει στο ίδιο επίπεδο, να ξέρεις ότι προσεύχεσαι σαν κοσμικός. Εάν εκείνα έχουν μειωθεί, τότε προσευχόσουν σαν μεθυσμένος. Και αν μετά την προσευχή νιώθεις κάποια σαρκική επιθυμία, άρα προσευχόσουν λάθος.

Εκείνην τη μέρα, όταν εκοιμήθη ο Γέροντας, ενημερώσαμε την αδελφή Ευπραξία στην Ουρανούπολη. Όταν η αδελφή κρατούσε το γράμμα και έκλαιγε πάνω του, ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Γέροντας! Της εμφανίστηκε έτσι, όπως τον ήξερε, με μόνη διαφορά ότι ήταν διαφανής. Έμοιαζε με κρύσταλλο, γιατί η αδελφή μπορούσε να βλέπει μέσω αυτού. Ήταν ακτινοβόλος και χαρούμενος και το σώμα του δεν έριχνε σκιά. Με έκπληξη σκούπισε τα μάτια της και του είπε: Γέροντα, Γέροντα! Εδώ λένε ότι πεθάνατε. Αλήθεια, παιδί μου, πέθανα. Όμως, όπως με βλέπεις, είμαι ζωντανός.
Τότε η αδελφή Ευπραξία πλησίασε τον Γέροντα για να τον αγκαλιάσει, αλλά αυτός εξαφανίστηκε και η αδελφή αγκάλιασε τον αέρα. Τέτοιες εμφανίσεις και διάλογοι είναι σημάδια της αγιότητας του Γέροντα, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι είχαν περάσει πέντε ώρες από τον θάνατό του.

Ιερομόναχος Εφραίμ,
Σκήτη Οσίου Νείλου Σόρσκι, Αλάσκα.

gr.pravoslavie.ru/128682.html
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 18 Nov 2020 22:18 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Κλασσική ... παραπληροφόρηση... 18 Nov 2020 21:50 #1050

  • batista
  • batista's Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • Posts: 7139
  • Thank you received: 2173
  • Karma: -22 (4)
Καράντη Μαρία (cross) wrote:
Καθηγήτρια Επιδημιολογίας Αθηνά Λινού: «Δεν υπάρχει καμία μελέτη η οποία να αποδεικνύει ότι μέσω της Θείας Κοινωνίας μεταδίδεται η νόσος covid-19.»
www.ekklisiaonline.gr/nea/athina-linou-v...rthodoxi-christiani/

Κλασσική ... Καραντική ... παραπληροφόρηση ή στην καλύτερη ... μισή (παραπλανητική) "πληροφόρηση".

"Τα "μασάει" η Αθηνά Λινού για τη Θεία Κοινωνία: Το κουταλάκι είναι θέμα πίστης και απόφαση του Πατριαρχείου."

"... Για το αν το κουταλάκι που μοιράζεται μεταξύ των πιστών είναι επικίνδυνο εν μέσω της σοβαρής πανδημίας που διανύουμε, η κ. Λινού απέφυγε να απαντήσει λέγοντας ότι είναι θέμα δογματικό και είναι απόφαση του Πατριαρχείου...."

www.thetoc.gr/koinwnia/article/ta-masaei...si-tou-patriarxeiou/
Μέτρον άριστον
Last Edit: 18 Nov 2020 21:53 by batista.
The administrator has disabled public write access.
The following user(s) said Thank You: γιώργης (yorgi)

Ορθόδοξο θρησκευτικό πνεύμα 19 Nov 2020 05:43 #1051

Τώρα που ο κορονοϊός χτυπάει και ιερείς, κανείς δεν γκρινιάζει για κλειστές εκκλησίες
www.oneman.gr/opinions/tora-pou-o-korono...a-kleistes-ekklisies

Priest lifts child to kiss corpse of Bishop of Langadas Ioannis who died of Covid-19
www.keeptalkinggreece.com/2020/11/17/gre...shop-corpse-covid-19
For a conservative right-wing government, it is obviously easier to send 6,000 riot policemen in downtown Athens to harass and detain journalists and beat elderly communists or fine a woman for laying a flower at Polytechnio site than to touch the Holy Community.


20201029_052920.jpg
The administrator has disabled public write access.

Μακαρία Γερόντισσα Ταξιαρχία (1937–1994) 19 Nov 2020 13:16 #1052

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12976
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
3 Αυγούστου είναι ημέρα μνήμης της γερόντισσας Ταξιαρχίας (Δούκα). Το 1989, από το ελληνικό μοναστήρι της Παναγίας Οδηγήτριας πήγε στις ΗΠΑ, με την ευλογία του πνευματικού πατέρα της, του Αγιορείτη Γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη (Μωραΐτη), ο οποίος με τη σειρά του ήταν πνευματικό παιδί του σπουδαίου Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή. Η Γερόντισσα Ταξιαρχία έγινε πρώτη κάτοικος και Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Υπεραγίας Θεοτόκου, στην Αμερικάνικη πόλη Σάξονμπουργκ (Saxonburg) στην πολιτεία της Πενσυλβάνια. Αυτό το Μοναστήρι είναι το πρώτο από τα δεκαοχτώ που είχε ιδρύσει ο γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης στην Αμερική.
Η Μακαρία Γερόντισσα Ταξιαρχία απέκτησε τα χαρίσματα της αδιάλειπτης προσευχής, της θεραπείας των ψυχών και των σωμάτων, της διορατικότητας, της πύρινης πίστης και της αγάπης του Χριστού. Η Γερόντισσα ασκούνταν στο μοναχισμό, για πολλά χρόνια. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις, που με τις προσευχές της θεραπεύονταν ασθενείς με καρκίνο. Μετά την μακαρία κοίμηση της Γερόντισσας Ταξιαρχίας, ο Κύριος επικύρωσε τον αγώνα της καθώς στο πρόσωπό της είχε εμφανιστεί ευωδιαστό μύρο.
Η Μακαρία Γερόντισσα Ταξιαρχία γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Αγριά του Βόλου. Σε πολύ μικρή ηλικία, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, έμεινε χωρίς πατέρα. Το κοσμικό της όνομα ήταν Αφροδίτη Δούκα. Η Μακαρία Γερόντισσα ήταν πολύ όμορφη, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Από πολύ μικρή ηλικία ήταν, θα λέγαμε, πραγματική νύφη του Χριστού. Σε πολύ μικρή ηλικία την είχαν διαγνώσει με βαριά καρδιακή ασθένεια. Από τότε, άρχισε ο αγώνας για την υγεία της. Αναγκαζόταν συχνά να κάνει εισαγωγές στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, τουλάχιστον για δύο μήνες. Όταν άρχισε η περιπέτειά της, αν και ήταν πολύ νέα, είχε αναγκαστεί να πάει στο νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη τελείως μόνη της, καθώς η οικογένεια δεν είχε τις αναγκαίες οικονομικές προϋποθέσεις. Κανένας δεν την επισκεπτόταν, όπως συνέβαινε με τους άλλους ασθενείς. Κανένας δεν της έφερνε κάτι σαν δώρο. Τότε, για πρώτη φορά, αποκαλύφθηκε η γενναιότητα της ψυχής της. Τελείως μόνη της, σε μια ξένη πόλη, ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους, καταβεβλημένη, αδυνατισμένη, η νεαρή κοπέλα καρτερικά πάλευε μόνη της με την ασθένειά της. Το μόνο που ονειρευόταν ήταν να δει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τη μανούλα της και να της παραπονεθεί για τις κακουχίες της. Ωστόσο, όταν έφτασε επιτέλους αυτή η πολυπόθητη ημέρα, και η μαμά της είχε έρθει να την επισκεφτεί, η Αφροδίτη σαν να άκουσε τη Φωνή του Θεού που την φώτισε να κρατηθεί και να μη μιλήσει για τα δεινά της. Το «εγώ» της ήταν σαν να μπήκε σε δεύτερο πλάνο. Άρχισε να συλλογίζεται σοφά, κάτι που ήταν απροσδόκητο, αν σκεφτούμε το νεαρό της ηλικίας της: “Ωχ, πόσο θα στεναχωρήσω τη μανούλα μου, την καημένη χήρα! Άραγε, δεν με αγαπάει; Άραγε, δεν ανησυχεί για μένα ούτως ή άλλως;”. Και, καθώς αναγνώρισε τη Φωνή του Θεού σε αυτή την εσωτερική φωνή, η Αφροδίτη είπε στη μητέρα της: Αχ, αγαπημένη μου μανούλα! Είμαι καλά στο νοσοκομείο. Με φροντίζουν εδώ, με ταΐζουν! Διάφορες γυναίκες με επισκέπτονται εδώ και μου φέρνουν γλυκά, σοκολάτες, βιβλία. Ο χρόνος πέρασε τόσο γρήγορα! Άρα, Αφροδίτη μου, δε στεναχωριέσαι που δεν μπορώ να σε επισκέπτομαι συχνά; Όχι, μανούλα μου, δεν έχω χρόνο να θλίβομαι και να στεναχωριέμαι! Δε με αφήνουν χωρίς φροντίδα!. Η μητέρα της παρηγορήθηκε πολύ με αυτά που της είχε πει η κόρη της και πήγε σπίτι με ήρεμη καρδιά. Η κοπέλα ξανά έμεινε μόνη της. Τώρα, όμως, ο πόνος της και οι ανάγκες της δεν είχαν τόση σημασία. Ήταν μεγάλη η χαρά της που είχε συναντήσει τη μητέρα της και που την είχε καθησυχάσει. Εκείνο τον καιρό κάθε μέρα, όπως μας έλεγε η ίδια, προσευχόταν για να την πάρει ο Κύριος από αυτή τη ζωή, επειδή έβλεπε τον εαυτό της ανάξια και άχρηστη και ότι μόνο δυσκόλευε τη ζωή των άλλων. Σκέφτονταν τη μητέρα της και τα αδέλφια της. Όμως, ο Παντογνώστης Θεός δεν εκπλήρωσε την παράκλησή της. Αντί για αυτό, την αξίωσε να λάβει το Αγγελικό Σχήμα στην Ιερά Μονή Παναγίας Οδηγήτριας, κοντά στο Βόλο, δίπλα στην μεγάλη γερόντισσα Μακρίνα, η οποία την δίδασκε και της μετέδιδε, όπως και σε άλλες αδελφές του Μοναστηριού, τις αρετές της θυσίας, της αγάπης, της υπομονής και της υπακοής.
Όπως θυμάμαι από τα λεγόμενά της, έλεγε: “Ξέρεις, πότε κατάλαβα γιατί δε με πήρε τότε ο Κύριος; Όταν ο γέροντας Εφραίμ, στα πενήντα μου χρόνια, μου είχε πει ότι χρειάζεται να ζήσω στην Αμερική!”
Ευλογητός ο Κύριος ο Θεός, που άφησε αυτή την ευλογημένη ψυχή στη γη για να αξιωθούμε να την συναντήσουμε και να την γνωρίσουμε! Η Μακαρία Γερόντισσα ήταν πολύ ευλαβής, αγνή, καλόκαρδη και ευγενής γερόντισσα, έτοιμη για αυτοθυσία. Επίσης, ήταν προστάτιδα των ορφανών (εδώ, στις ΗΠΑ). Τα αγαθά του κόσμου και οι κοσμικές βλέψεις δεν την ενδιέφεραν καθόλου. Η μοναδική φροντίδα της μητερούλας ήταν η σωτηρία όλων και της δικής της ψυχής. Μέρα και νύχτα, παρ'όλη την κούραση μέχρι εξάντλησης, αφιερωνόταν στην καρδιακή προσευχή. “Έχετε κοιμηθεί ποτέ όρθιες, με ανοιχτά τα μάτια;” – μας ρωτούσε η γερόντισσα και χαμογελούσε με το δικό της ευλογημένο χαμόγελο, κάτι που μας γέμιζε με παραδεισένια μακαριότητα. “Όχι, γερόντισσα, ποτέ!” - “Εμένα έχει τύχει” – απαντούσε η ευλογημένη ψυχή. Χωρίς βία, αυστηρότητα, κριτική ή πικρία, μόνο με την καλοσύνη και την τρυφερότητά της, μπορούσε έτσι απλά να ανοίγει την καρδιά του ανθρώπου για να την καθαρίζει. Και μπορούσε την κάθε σου μέρα, που περνούσες δίπλα της, να την κάνει να είναι αφιερωμένη εις Δόξαν Θεού! Μόλις που χαράζει, αμέσως λες χωρίς τη θέλησή σου: “Τι να κάνω, για να ευχαριστήσω τον Θεό;” Και το κάνεις άθελά σου, από την πληρότητα της καρδιάς.
Μια φορά, ήρθαν τρείς ή τέσσερις προσκυνήτριες για να δουν τη γερόντισσα. Ανάμεσά τους ήταν μια γυναίκα, μητέρα μιας από τις αδελφές μας, η οποία είχε διαγνωστεί με καρκίνο. Ήθελε να το πει στη γερόντισσα, αλλά εκείνη δεν την άφηνε να μιλήσει, αλλά μόνο επαναλάμβανε: “Τίποτα, τίποτα”. Και όμως, χωρίς να ρωτήσει τίποτα, η γερόντισσα ακούμπησε το μέρος που ήταν ο καρκίνος.
Οι μοναχές, συνήθως, αποφεύγουν να ακουμπάνε, αλλά η γερόντισσα ακούμπησε ακριβώς το άρρωστο μέρος και της είπε: “Μην ανησυχείτε, μητερούλα, τα έχετε όλα καθαρά”. Όταν η γυναίκα αυτή γύρισε σπίτι, οι γιατροί δεν έβρισκαν πια καρκίνο.
Ένα άλλο θαύμα έγινε με μια οικογένεια από το Τενεσί, την οποία ξέραμε πολύ καλά. Δεν είχαν παιδιά για πολλά χρόνια. Η Γερόντισσα τους είπε: “Μην ανησυχείτε! Του χρόνου θα έρθετε εδώ με το παιδί”. Έτσι και έγινε. Μετά από ένα χρόνο ήρθαν με νεογέννητο κοριτσάκι.
Ακόμα μια γυναίκα, η οποία τώρα έχει πλέον κοιμηθεί, είχε βαριάς μορφής άσθμα από τη νεαρή της ηλικία. Αυτή είχε βοηθήσει κάποια στιγμή τον γέροντα Εφραίμ στην ανέγερση του μοναστηριού μας. Πριν κοιμηθεί η γερόντισσα, αυτή η γυναίκα την είχε ρωτήσει: “Γερόντισσα, μπορώ να σας ζητήσω μια χάρη; Παρακαλώ, να μου πάρετε το άσθμα μου!” Την επόμενη από την κοίμηση της Γερόντισσας μέρα - και αυτή η κυρία ήταν γύρω στα ογδόντα - το άσθμα την εγκατέλειψε για πάντα.
Όπως και ο γέροντας Εφραίμ, και αυτή ήταν σε θέση να διαβάζει τους λογισμούς.

gr.pravoslavie.ru/133731.html
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 19 Nov 2020 13:45 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Μαρτυρίες από τον γιατρό ενός Αγίου 19 Nov 2020 13:46 #1053

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12976
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Δεκατέσσερα χρόνια κοντά στον Γέροντα Πορφύριο, Eπιστολή Γεωργίου Παπαζάχου (Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θεράπων Ιατρός του Γέροντος Πορφυρίου) (αναδημοσίευση από το περιοδικό “Σύναξη”)
«Γράφω αυτή την επιστολή από μια εσωτερική πίεση να μιλήσω για τον Γέροντα Πορφύριο, που κοιμήθηκε πριν από 40 μέρες. Έζησα τόσα γεγονότα 14 χρόνια κοντά του, σαν ένας από τούς γιατρούς του, που δεν πρέπει να το κρύψω από τούς αδελφούς μου. Θα διηγηθώ μερικά περιστατικά, που παρουσιάζουν το Γέροντα σαν άρρωστο και σαν γιατρό. Συγχωρέστε μου τα προσωπικά στοιχεία, που αν αφαιρεθούν αλλοιώνουν τα γεγονότα. Ασφαλώς, άλλοι έζησαν άλλες συγκινήσεις κοντά του. Και δεν πρέπει να χαθούν, γιατί αποτελούν σημάδια της αγίας βιοτής του, αποδείξεις της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας και υποθήκες για ολόκληρη τη γενιά μας.
Ήταν πραγματικά άρρωστος. Με πλήθος αρρώστιες επάνω του. Τα περισσότερα συστήματα έπασχαν. Προσωπικά διεπίστωσα: έμφραγμα μυοκαρδίου (προσθιοδιαφραγματικό με πλαγία ισχαιμία), χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, έλκος δωδεκαδακτύλου (με επανειλημμένες γαστρορραγίες), χειρουργηθείς καταρράκτης (με αποβολή του φακού και τύφλωση), έρπης ζωστήρ στο πρόσωπο, σταφυλοκοκκική δερματίτιδα στο χέρι, βουβωνοκήλη (με συχνή περίσφιγξη), χρόνια βρογχίτιδα, αδένωμα της υποφύσεως.
Η υπομονή του Ιώβειος. Όταν είχε τον έρπητα σε έξαρση και όλο το δεξιό του πρόσωπο (τριχωτό κεφαλής, παρειά, αυτί, σαγόνι) ήταν μια ανοιχτή πληγή, τον ρώτησα πόσο έντονο πόνο αισθάνεται’ μου απάντησε: “Σαν να ακουμπάω το δεξί μου μάγουλο σε τηγάνι με ζεματιστό λάδι”. Και ήταν απόλυτα ήρεμος. Δεν άφηνε ούτε υποψίες ότι υποφέρει, ούτε ένα βογγητό.
Πολλές φορές, ενώ βρισκόμουν στο κελί του και κουβεντιάζαμε, συνέβαινε περίσφιγξη της βουβωνοκήλης του, πάντα επώδυνη. Δε ζητούσε βοήθεια. Αγωνιζόταν να την ανατάξει μόνος του κάτω από τις κουβέρτες του.. Κανείς δε μιλούσε, ενώ από τα χείλη του ακουγόταν ψιθυριστά, με μια ανεπανάληπτη γαλήνη, το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ μας”.
Μερικοί τον παρεξήγησαν κάποτε που φίλησαν το χέρι του καλυμμένο με μια γάζα, νομίζοντας ότι σιχαίνεται. Ήταν η εποχή που εμείς το καλύψαμε, γιατί είχε την σταφυλοκοκκική δερματίτιδα και ήταν ολόκληρο εξελκωμένο.
Η κουβέντα μας ένα βράδυ, μετά την καρδιολογική εξέταση και το τυπικό ηλεκτροκαρδιογράφημα, με συνεκλόνισε. Ούτε φαντάστηκα ποτέ ότι θα μπορούσε ένας άνθρωπος να αντιμετωπίσει έτσι την αρρώστια του. Μου είπε: “Θα σού εξομολογηθώ κάτι, αλλά να μείνει μυστικό. Έχω καρκίνο στην υπόφυση. Ήδη αισθάνομαι τη γλώσσα μου μεγαλωμένη και δεν γυρίζει καλά μέσα στη στοματική κοιλότητα”. Ύστερα μου ανέλυσε ιατρικά και σωστά τη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων και κατέληξε: “Πρέπει να ξέρεις ότι, όταν ήμουν καλογεράκος -ίσως 16 χρονών- στο Άγιο Όρος αισθανόμουνα τόσο ευτυχισμένος, ιδίως μετά τη Θεία Κοινωνία, ώστε έβγαινα στο δάσος και με δάκρυα φώναζα: Δόξα Σοι, Κύριε! Ήρθες ολόκληρος μέσα μου’ σε μένα τον αμαρτωλό’ Εσύ ο Χριστός μου, που σταυρώθηκες και πόνεσες για μένα και σήκωσες τις αμαρτίες μου. Κι εγώ τι κάνω για σένα; Ποιόν πόνο υποφέρω για σένα; Κύριε, στείλε μου έναν καρκίνο! Χριστέ μου, χάρισέ μου έναν καρκίνο, να υποφέρω κι εγώ μαζί Σου! Αυτή την προσευχή την έκανα συνέχεια και μετά το εξομολογήθηκα στους Γεροντάδες μου. Εκείνοι μου σύστησαν να μην την επαναλάβω, γιατί εκπειράζω τον Θεό. Ξέρει εκείνος τι θα κάνει. Δεν την ξανάκανα αυτή την προσευχή. Αλλά τώρα, Γιωργάκη μου, μου τον έστειλε τον καρκίνο! Καταλαβαίνεις την ευεργεσία; Έστω και αργά, θα υποφέρω λίγο μαζί Του”. Έμεινα ενεός. Πρώτη φορά στην ιατρική σταδιοδρομία μου άκουγα τη φράση: “Δόξα τώ Θεώ, έχω καρκίνο!”. Είχα ξεχάσει ότι μπροστά μου δεν βρισκόταν άνθρωπος κοινός’ ήταν ο Γέροντας Πορφύριος.
Ωστόσο ποτέ δεν αρνήθηκε την ιατρική βοήθεια των πολλών γιατρών-πνευματικών του παιδιών. Μάλιστα μια μέρα τον ρώτησα: “Γιατί πολλοί πνευματικοί άνθρωποι, κυρίως μοναχοί, αρνούνται την ιατρική βοήθεια, πιστεύοντας ότι θα τούς βοηθήσει κατ’ ευθείαν η Παναγία;”. Μου απάντησε: “Είναι εγωϊσμός -πονηρή ενέργεια- να νομίζεις ότι ο Θεός θα κάνει, κατ’ εξαίρεση από τούς πολλούς, θαυματουργική επέμβαση για σένα. Ο Θεός κάνει θαύματα και τώρα, αλλά εσύ δεν πρέπει να το προσδοκάς για σένα. Είναι εγωϊστική εξαίρεση. Άλλωστε και μέσω των γιατρών ο ίδιος ο Θεός ενεργεί. “Ιατρούς και φάρμακα Κύριος έδωκεν”, λέει η Αγία Γραφή”.
Δεχόταν δε μόνο την κλασσική ιατρική, πολλά κεφάλαια της οποίας γνώριζε άριστα. Με την εμπειρία του από τη μακρά θητεία στην Πολυκλινική Αθηνών και με το θεϊκό “χάρισμά” του έβλεπε βαθύτερα την αρρώστια και πολλές φορές μας στρίμωχνε με σαφώς επιστημονικές ερωτήσεις.
Ειδικότητά του η “τηλε-διαγνωστική”! Έβλεπε με καταπληκτική ακρίβεια αλλαγές στον εαυτό του και σε άλλους, συχνά και στους γιατρούς του.
Ο ίδιος μου διηγήθηκε ότι διέγνωσε υπογοναδισμό σε έναν νέο μόνο κοιτάζοντάς τον, κάταγμα σπονδύλου σε μια μοναχή που βρισκόταν σε άλλη πόλη. Είναι ίσως χιλιάδες αυτοί που δέχθηκαν τη διαγνωστική του ενέργεια και επιβεβαιώθηκε η νόσος αργότερα και επιστημονικά.
Εδώ θα αναφέρω μια αυτοδιάγνωσή του. Διεπίστωσε μεταβολές στο ηλεκτροκαρδιογράφημά του, χωρίς καρδιογράφο. Ένα βράδυ μου τηλεφώνησε ανήσυχος: “Έλα, έστω και αργά, και θα δεις αλλοιώσεις στο καρδιογράφημα. Πονάω σήμερα, πολλές φορές, και ο πόνος είναι στηθαγχικός”. Διαπίστωσα πράγματι ισχαιμικές μεταβολές (στις απαγωγές v3-v6) και τον ρώτησα σε ποιο stress βρέθηκε σήμερα. Άρχισε να κλαίει και με διακοπές να μου περιγράφει λεπτομερώς σκηνές από τις οδομαχίες στη Ρουμανία. Ήταν η ημέρα της εξεγέρσεως του λαού κατά του Τσαουσέσκου και με το “χάρισμά” του έβλεπε τούς πυροβολισμούς και τούς θανάτους στις πλατείες, όπως τις δημοσίευσαν οι εφημερίδες τις επόμενες ημέρες. Συνέχισε να κλαίει και τον παρακάλεσα να ζητήσει από τον Θεό να του αφαιρέσει για λίγο αυτή την “όραση”. Η καρδιά του βρισκόταν σε κίνδυνο από την ένταση. Θα μπορούσε να κάνει επέκταση του εμφράγματός του. Στην ίδια ένταση βρισκόμουν κι εγώ, βλέποντας την ευαισθησία της “άλλης” καρδιάς ενός αγίου. Έκρυψα τα μάτια μου με το καρδιογράφημα και σκεφτόμουν: Τι σημασία έχουν, Γέροντα, για σένα τα νιτρώδη αντιστηθαγχικά φάρμακα που ετοιμάζομαι να σού δώσω; Εσύ δεν είσαι εκ του Κόσμου τούτου. Η καρδιά σου χτυπά στον Ωρωπό και ζει στην Ρουμανία. Στο ηλεκτροκαρδιογράφημα η καρδιά φαίνεται με ισχαιμική “κατάσπαση” του Sε διαστήματος, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται σε μεγάλη “ανάσπαση” προς τον ουρανό. Έφυγα αργά με τον τρόμο ότι είδα λίγο από το φως ενός Αγίου.
Εγώ πήγαινα στο κελί του σαν διαγνώστης γιατρός, αλλά πολλές οι φορές που εκείνος έκανε διαγνώσεις για μένα. Θα αναφέρω δύο: Είχα χειρουργηθεί από τον Καθηγητή κ. Βασ. Γολεμάτη (δύο βουβωνοκήλες ταυτόχρονα) και ενώ ήμουν στη φάση της αναρρώσεως, πήγαμε με τη γυναίκα μου στον Ωρωπό. Δεν ξέρω αν είχε μάθει από φίλους ότι ήμουν χειρουργημένος, αλλά μόλις μπήκαμε με κοίταξε επίμονα για πολλή ώρα στην κοιλιά και μου είπε: “Βλέπω ότι δεξιά έγινε καλή εγχείρηση, αλλά αριστερά αριστοτεχνική’ γιατί περιποιήθηκε τόσο εκεί;”. Η γυναίκα μου μου έκανε νόημα: “Τι λέει ο Γέροντας;”. Δεν είχα πει ούτε σε εκείνη ούτε σε άλλον ότι ο Χειρουργός είχε εφαρμόσει την μέθοδο Soudaice αριστερά, επειδή ήταν μεγάλη. Ο Γέροντας το “είδε”.
Το Δεκέμβριο του 1990 ήμουν στο κρεβάτι με την πολλοστή γαστρορραγία μου. Σε κάποια στιγμή έντονου προβληματισμού μου αν πρέπει να χειρουργηθώ ή όχι, χτύπησε το τηλέφωνο. Μεταφέρω αυτούσια τα λόγια του Γέροντα: “Αυτές τις μέρες σε επισκέπτομαι συχνά και με το “χάρισμα”, που μου έδωσε ο Θεός ενεργώ θεραπευτικά. Ποτέ δεν είχα μπει στο σπίτι σου τόσες πολλές φορές σε λίγες μέρες…..Κάτι μου λέει να μην το χειρουργήσεις τώρα, αλλά να αλλάξεις τρόπο ζωής, να χαλαρώσεις. Άφησε το χειρουργείο να το σκεφθούμε αργότερα. Τι κάνω εγώ τώρα το γιατρό στο γιατρό; (γελάει). Να ξεκουράζεσαι περισσότερο, γιατί σε αγαπάει ο κόσμος. Μου έφαγες τη δόξα (γελάει)”. Φαντάζεσθε πώς ένοιωσα κάτω από αυτή την προστατευτική του παρουσία!
Αγαπούσε τόσο πολύ όλους τούς ανθρώπους που τον πλησίαζαν και, φυσικά, και τούς γιατρούς του, ώστε να ενεργοποιεί για μας το θεραπευτικό χάρισμά του. Όσοι τον πλησίαζαν ανεπιτήδευτα έχουν παρόμοιες εμπειρίες. Πολλές φορές έπαιρνα μαζί μου φιλικά ή συγγενικά πρόσωπα, που εξεπλήσσονταν, όταν άρχιζε να μιλάει για το πρόβλημά τους, χωρίς εγώ να τον ενημερώσω εκ των προτέρων. Κάποια κυρία, φεύγοντας, ήθελε να δώσω όρκο ότι δεν του μίλησα για κείνη πριν πάμε στον Ωρωπό.
Το χάρισμά του τον έκανε περισσότερο ευαίσθητο απέναντι στον ανθρώπινο πόνο. Ένα σούρουπο διέκοψαν την καρδιολογική εξέταση οι μοναχές, γιατί έξω είχαν συγκεντρωθεί πολλοί άνθρωποι και περίμεναν να πάρουν την ευχή του πριν νυχτώσει. Βγήκα έξω από το κελί και οι επισκέπτες φίλησαν απλώς το χέρι του. Ήταν κουρασμένος και δε μίλησε σε κανέναν. Η τελευταία κυρία βγήκε κλαίγοντας. Όταν ξαναμπήκα βρήκα τον Γέροντα να κλαίει. “Αυτά παθαίνω πάντα, μου είπε. Είδα τώρα αυτή τη μητέρα να τη δέρνει αύριο ο ναρκομανής γιος της, για να του δώσει χρήματα. Και η καημένη ασφαλώς θα σκανδαλίστηκε που έχει τέτοιο πρόβλημα και έφυγε χωρίς βοήθεια… Τι μπορείς εσύ να κάνεις , φτωχέ Πορφύριε… Κύριε Ιησού…”. Κι επανέλαβε πολλές φορές ψιθυριστά τη λέξη “Ιησού”.
Ήταν τόσο απλός και γλυκός άνθρωπος, ώστε να μη κωλύεσαι να του απευθύνεις οποιαδήποτε ανόητη ερώτηση. Έτσι μια μέρα τον προκάλεσα αδιάκριτα: “Πώς ξέρεις, Γέροντα, ότι αυτό το προορατικό σου χάρισμα είναι από τον Θεό και όχι από τον Διάβολο;”. Γέλασε καλοκάγαθα και μου είπε: “Το δοκίμασα. Είναι εκ Θεού, γιατί δεν λανθάνει. Να σού δώσω παράδειγμα; Η νεωκόρος στην Πολυκλινική πόναγε στο δεξιό άνω γομφίο και κράταγε το δεξιό μάγουλό της. Τής είπα ότι είναι χαλασμένος ο αριστερός γομφίος. Εκείνη επέμενε, αλλά όταν γύρισε από τον οδοντίατρο μου είπε ενθουσιασμένη ότι είχα δίκαιο. Στην ακτινογραφία η βλάβη ήταν αριστερά, αλλά αισθανόταν τον πόνο δεξιά, επειδή ήταν στο ίδιο νευροτόμιο. Αν, λοιπόν, ήταν από τον πονηρό, αυτή η προόραση θα βασιζόταν στο αίσθημα του ασθενούς και θα έβγαινε λανθασμένη. Τού Θεού η ενέργεια δεν σφάλλει”.
Ο Γέροντας σαν γιατρός μου δεν “έβλεπε” μόνο τις σωματικές μου ασθένειες. Φρόντιζε και για τις πολλές πνευματικές ατέλειές μου. Προσπάθειά του να βρω την ταπείνωση. Ένα απόγευμα μου τηλεφώνησε στο ιατρείο, ακριβώς μετά την υπερβολική εκδήλωση αγάπης ενός ζεύγους ασθενών μου που περιποιήθηκα. Μεταφέρω τα λόγια του: “Γιωργάκη, είμαι ο Γέροντας. Εμείς οι δυο θα πάμε μαζί στην Κόλαση. Θα ακούσουμε: Άφρον, άφρον, ταύτη τή νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού…Τά αγαθά σου εν τή ζωή σου απήλαυσες, ά δέ ητοίμασας τίνι έσται;”. Τον διέκοψα: “Τι απολαύσαμε, Γέροντα, σ’ αυτή τη ζωή; Το σαράβαλο αυτοκίνητο, το άδειο βιβλιάριο ή τον ανύπαρκτο ύπνο μας;”. Απάντησε απότομα: “Τι είναι αυτά που λές; Δε σού λέει ο κόσμος: Τι καλός γιατρός που είσαι; Μας αγαπάς, μας φροντίζεις, δε μας γδέρνεις. Κι εσύ τα αποδέχεσαι, τα χάφτεις. Έ! Τον έχασες το μισθό σου. Το ίδιο παθαίνω και εγώ. Μου λένε πώς έχω “χαρίσματα”, πώς μπορώ να τούς ακουμπήσω και να κάνω θαύματα, πώς είμαι Άγιος. Και τα χάφτω, ο ανόητος και αδύναμος. Ε! Γι’ αυτό σού είπα ότι μαζί θα πάμε στην Κόλαση!”. “Αν είναι να πάμε μαζί”, του απάντησα, “πάμε και στην Κόλαση!”. Κι εκείνος έκλεισε το τηλέφωνο, λέγοντας: “Εγώ σού μιλάω σοβαρά κι εσύ πάντα αστειεύεσαι. Καλή μετάνοια και στους δυο μας”.
Άλλη μέρα ήμουν βαρύθυμος, σκεπτόμενος ότι έφυγαν τα περισσότερα χρόνια μου άκαρπα μέσα από άχρηστες καθημερινές λεπτομέρειες. Τηλεφώνησε ο Γέροντας και με αναπτέρωσε με δυο-τρεις φράσεις του: “Άκουσες ποτέ, γιατρέ, το “ου μή γεύσονται θανάτου”; Μπορούμε, αν θέλουμε, να αποφύγουμε την πεθαμενίλα. Αρκεί να αγαπήσουμε τον Χριστό. Κι εσύ “εξ όλης της καρδίας σου”, κύριε καρδιολόγε” (γελάει).
Ο Γέροντας δεν ήταν μόνο γιατρός. Ήταν και κτηνίατρος. Αγαπούσε τα ζώα. Εξημέρωσε επιθετικούς παπαγάλους και τούς έμαθε την Ευχή. Εξεπλάγην όταν άκουσα μέσα στο κελί τον παπαγάλο να επαναλαμβάνει την ευχή. “Είναι πιο πνευματικός από μένα”, είπε. “Εγώ αποκάμνω και κοιμούμαι, αλλά αυτός αγρυπνεί”. Τελευταία προσπαθούσε να εξημερώσει έναν αετό. Κάποιο Σαββατοκύριακο, στη βόρειο Εύβοια που ησύχαζε, συνέβη το εξής, που μου διηγήθηκε ο ίδιος: “Μια τσομπάνισσα παρακάλεσε να διαβάσω μια ευχή στο κοπάδι της, γιατί αρρώσταιναν τα γίδια της. Συμφώνησα και έφεραν όλο το κοπάδι κοντά στο εκκλησάκι που έμενα. Στάθηκα μπροστά στο κοπάδι, σήκωσα τα χέρια μου ψηλά και είπα διάφορες προσευχές από ψαλμικούς στίχους που αναφέρονται στην κτίση. Επικρατούσε απόλυτη σιωπή στα ζώα. Κανένα δεν κουνιόταν. Ύστερα κατέβασα τα χέρια μου και ο τράγος κινήθηκε μόνος του. Ήρθε κοντά, μου φίλησε το χέρι και υποχώρησε ήρεμα… Τα λέω σωστά Πηνελόπη;” φώναξε στην ανιψιά του, που στεκόταν πιο πέρα. “Ναι, Γέροντα. Ακριβώς έτσι έγιναν. Εγώ ήμουν εκεί”.
Κάθε φορά που πήγαινα στον πατέρα Πορφύριο με συνείχε φόβος μήπως αυτή είναι η τελευταία φορά που τον εξετάζω. Έτσι φρόντιζα να κάνω ψηλάφηση καρδιακής ώσεως και καρωτίδων για αρκετή ώρα, με την βεβαιότητα ότι ψηλαφώ το σώμα ενός αυριανού Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Όταν έπαιρνα το χέρι μου από το προκάρδιο επαναλάμβανε το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον Κόσμο σου”. Πόσα να οφείλει άραγε αυτός ο Κόσμος, η γενιά μας, σ’ αυτές τις προσευχές του Γέροντα Πορφυρίου! Και πόσα του οφείλω εγώ προσωπικά!
Φεύγοντας, έσκυβα να πάρω την ευχή του και άλλοτε μου έδινε χαστούκι (ήταν η άκρα εκδήλωση της χαράς του) ή άλλοτε έσφιγγε το κεφάλι μου στα δυο του χέρια, λέγοντας την Ευχή (ήταν το δικό του ηλεκτροεγκεφαλογράφημα).
Τώρα εξηγώ γιατί ο Θεός φύτεψε μέσα μου την επιθυμία να σπουδάσω Ιατρική σε μεγάλη ηλικία και να γίνω Καρδιολόγος. Ήθελε να γνωρίσω και να ψηλαφήσω από κοντά τον απλό, προσηνή και χαρισματικό Άγιο Γέροντα Πορφύριο Μπαϊρακτάρη.
Κάποια μέρα μου είπε: “Όταν θα φύγω θα είμαι πιο κοντά σας. Μετά θάνατον καταργούνται οι αποστάσεις”. Ελπίζω τώρα να μπαίνει ευκολότερα στα σπίτια μας και στις καρδιές μας.»

gr.pravoslavie.ru/123106.html
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 19 Nov 2020 14:25 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.
Time to create page: 0.135 seconds