Welcome, Guest
Username: Password: Remember me
Ό,τι δεν ταιριάζει σε άλλη κατηγορία

TOPIC: Ορθόδοξο θρησκευτικό πνεύμα

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης: Ένας προορατικός Γέροντας 09 Feb 2022 22:20 #1315

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12983
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Ο μακάριος Γέροντας Γεώργιος καταγόμενος από τον Πόντο γνώρισε από πολύ νωρίς την ορφάνια και την μοναξιά. Μετά από διώξεις και φυλακίσεις από το άθεο καθεστώς της Γεωργίας, φθάνει στην Ελλάδα, όπου ζώντας ασκητικά και με θερμή πίστη, χαριτώνεται ο ταπεινός και άξιος λειτουργός του Υψίστου με χαρίσματα διακρίσεως, διοράσεως, προοράσεως και προφητείας. Συμπληρώνονται εφέτος 46 έτη από την μακαρία εκδημία του αοιδίμου πατρός Γεωργίου, που γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Πόντου το 1901. Νωρίς ορφάνεψε και την ανατροφή του ανέλαβε η ευλαβής γιαγιά του. Μετά τον θάνατο της γιαγιάς του και της αδελφής του αναχωρεί με τον παππού του για το Ερζερούμ, την Θεοδοσιούπολη της Μεγάλης Αρμενίας. Ο θάνατος και του παππού του και η κακομεταχείριση του αδελφού του τον φέρνουν στα μέρη του Καυκάσου. Μόνος, φτωχός, πονεμένος κι αναγκεμένος, συντροφευόμενος από Αγίους σε όνειρα και οράματα, φθάνει στην Τυφλίδα της Γεωργίας και οδηγείται από τον εκεί Επίσκοπο στην Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Ενδύεται το τίμιο του Μοναχού ένδυμα στην ηλικία μόλις των εννέα ετών. Θα το διατηρήσει επί μισό Αιώνα. Αγάπησε την άσκηση και την προσευχή από παιδί. Στις 20 Ιουλίου 1919 κείρεται μοναχός και από Αθανάσιος ονομάζεται Συμεών. Κατά την ώρα της κουράς του λέγεται πως οι καμπάνες σήμαιναν μόνες τους. Στην Μονή συνάντησε έναν θείο του Επίσκοπο, που τον βοήθησε πνευματικά. Το άθεο καθεστώς της επανάστασης του 1917 δίωξε την Εκκλησία, τον κλήρο και τον μοναχισμό. Μαζί με άλλους μοναχούς της μονής του φυλακίσθηκε σε μια ανήλια και υπόγεια φυλακή, απ’ όπου περνούσαν υπόνομοι. Υπέμεινε μεγάλες και φρικτές κακουχίες με ελπίδα στον Θεό. Πολλοί αδελφοί του τελείωσαν μαρτυρικά τον βίο τους εκεί. Με την βοήθεια της Παναγίας γλύτωσε από βέβαιο θάνατο. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1925 χειροτονήθηκε Ιερεύς κι ονομάσθηκε Γεώργιος. Λειτουργούσε στα γεωργιανά. Σύντομα απέκτησε φήμη διακριτικού, διορατικού και προορατικού Γέροντος. Πολύς κόσμος ερχόταν από μακριά για να γνωρίσει και να συμβουλευθεί τον νεαρό ιερομόναχο. Το 1923 από την Τυφλίδα μεταβαίνει στο Σουχούμ. Στις συχνές θείες λειτουργίες του μνημόνευε πολλά ονόματα. Στο κελί του μελετούσε και προσευχόταν συνεχώς. Η εγκράτεια, η άσκηση, η αγρυπνία και η νηστεία ήταν αδιάκοπες. Οι προφητείες του εκπληρώνονταν. Όλοι τον πλησίαζαν ως άγιο. Το 1929 καταφέρνει να έλθει στην Ελλάδα. Δοξάζει τον Θεό για την σωτηρία του. Ο Πόντος, η Γεωργία και η Ρωσία μένουν στην μνήμη του ως τόποι αγώνων, μαρτυρίων και θυσιών. Από την Θεσσαλονίκη, όπου φθάνει στις 19 Οκτωβρίου 1929, μεταβαίνει στην Κατερίνη και στα χωριά Αλώνια και Κούκκος, Μικρό Δάσος του Κιλκίς και τέλος το 1930 στην Σίψα της Δράμας. Οι κακουχίες της φυλακής της Γεωργίας τον είχαν αφήσει ημιπαράλυτο, πολύ αδύναμο και πολλές φορές δυσκολευόταν πολύ να περπατήσει, ώστε τον σήκωναν στα χέρια, για να μετακινηθεί. Όλη η περιουσία του ήταν λίγα εκκλησιαστικά βιβλία στην γεωργιανή γλώσσα, ιερατικά άμφια, εικόνες και μέρος των λειψάνων της αδελφής του Άννας. Κόσμος πολύς αρχίζει να τον πλησιάζει για να βοηθηθεί. Ο φιλόθεος, φιλάγιος, φιλάδελφος και φιλάνθρωπος πατήρ κάνει παρακλήσεις, εξομολογεί και νουθετεί. Το 1938 κτίζει το μοναστηράκι της Αναλήψεως. Εκεί θα λειτουργεί, θα εξομολογεί, θα κηρύττει, θα προλέγει, θα θαυματουργεί επί μία ολόκληρη εικοσαετία. Ο ναός και το κελί του γίνονται κολυμβήθρα Σιλωάμ για σωματικές και ψυχικές ασθένειες πολλών. Μεταβαίνει προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα και το Άγιον Όρος κι έχει συναντήσεις με ιερές μορφές, που τον πείθουν να μείνει εκεί που είναι, γιατί έχει μεγάλη ανάγκη ο πιστός λαός την παρουσία και την μαρτυρία του. Το 1941 κατά θαυμαστό τρόπο σώζεται από βέβαιο θάνατο από τους Βούλγαρους, που τον είχαν συλλάβει προς εκτέλεση. Όλη η ζωή του κυλά μέσα σ΄ ένα συνεχές θαύμα. Με την βοήθεια του αγίου Νικολάου θεραπεύεται, ώστε να μπορεί κάπως ν΄ αυτοσυντηρείται. Πάντα λιτός, απλός, νηστευτής, άγρυπνος, φιλάσθενος και δεόμενος. Λιγομίλητος, προσεκτικός, αυστηρός και σοβαρός. Σε μεγάλη ανάγκη επισκεπτόταν φτωχούς κι ασθενείς. Είχε βοηθηθεί ο ίδιος κι έτσι μπορούσε να βοηθήσει και τους άλλους. Κατά την Αγία Προσκομιδή μνημόνευε χιλιάδες ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων. Μάλιστα σημείωνε ορισμένα και στο τέλος της θείας Λειτουργίας καλούσε ιδιαίτερα τους συγγενείς και τους έλεγε τα προβλήματα των ζώντων ή των κοιμηθέντων και πως τέλειωσαν τον βίο τους. Καθαροί και αθώοι άνθρωποι τον έβλεπαν ως λειτουργό να μην πατά στην γη. Στις αναίμακτες Θείες Ιερουργίες ήταν φωτεινός, ειρηνικός και χαρούμενος. Συλλειτουργούσε με Αγίους. «Σπάνια λειτουργώ μόνος μου», έλεγε ο Γέροντας. Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στην Παναγία, στον Τίμιο Πρόδρομο και τον άγιο Γεώργιο! Πολλούς ασθενείς κι αναγκεμένους ανθρώπους τους έστελνε σε διάφορους Αγίους και με την ευχή του γίνονταν καλά. Από ταπείνωση δεν ήθελε να τιμάται η αναξιότητά του, αλλά να δοξάζεται ο Θεός από τους Αγίους του. Τους Αγίους ονόμαζε μουσαφίρηδες. Είχε την χάρη να βλέπει την ψυχική κατάσταση των εκκλησιαζομένων. Ο Γέροντας ήταν αυστηρός τηρητής των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας. Δεν ήταν εύκολος σε ανεπίτρεπτες «οικονομίες». Γινόταν πιο αυστηρός στους αμετανόητους. Το λειτούργημα του Πνευματικού το είχε πολύ υψηλά και το είχε λάβει πολύ σοβαρά. Δεν ήθελε οπαδούς να τον κολακεύουν. Είχε πάντα μια διακριτική αυστηρότητα. Αποσκοπούσε συστηματικά στην ταπείνωση του εξομολογουμένου, στην αληθινή συντριβή και μετάνοια προς σωτηρία ψυχών αθανάτων. Η θερμή πίστη, η ασκητική βιοτή, η καθαρή ζωή χαρίτωσαν τον ταπεινό κι άξιο λειτουργό του Υψίστου με χαρίσματα διακρίσεως, διοράσεως, προοράσεως και προφητείας. Ο Θεός φώτιζε τον μακάριο Γέροντα έτσι που τα μακρινά και τα παρελθόντα να τα βλέπει ως πλησίον και παρόντα, όπως και άλλοτε τα μέλλοντα, καθώς διηγούνται με θαυμασμό πολλά πνευματικά του τέκνα. Μερικοί που αμφέβαλλαν για τα χαρίσματα του Γέροντα δεν αργούσαν, όταν τον γνώριζαν καλά, να διαπιστώσουν πως πράγματι ήταν αληθινός άνθρωπος του Θεού. Ο Γέροντας χρησιμοποιούσε τα χαρίσματα προς βοήθεια και σωτηρία των ψυχών κι όχι για να εκθέσει και ντροπιάσει ανθρώπους ή να καυχηθεί και να προβληθεί ο ίδιος. Με δάκρυα πολλά μιλούσε καθαρά για τα επερχόμενα δεινά, την κατοχή του 1940, την επιδρομή των Βουλγάρων, τον εμφύλιο πόλεμο. Διάβαζε τις καρδιές των ανθρώπων σαν ανοιχτό βιβλίο. Για να διατηρείται στην ταπείνωση, μερικές φορές προσποιόταν μωρία, διά Χριστόν σαλότητα. Η αρετή θέλει πολύ κόπο για ν΄ αποκτηθεί και περισσή τέχνη για να διαφυλαχθεί. Ο Γέροντας στο ποιμαντικό του έργο έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες, που λόγω του πλούσιου συναισθηματικού τους κόσμου εύκολα υπερβάλλουν στις τιμές των άλλων. Ήταν διακριτικά αυστηρός μαζί τους. Έκρυβε όμως μια καρδιά με μεγάλη αγάπη για όλους. Η ελεημοσύνη του ήταν πάντοτε μυστική. Μόλις σκοτείνιαζε έστελνε κρυφά μ΄ έμπιστους δικούς του ανθρώπους αναγκαία τρόφιμα και ρούχα στα σπίτια των φτωχών. Παρηγορούσε τους πενθούντες και φρόντιζε προσεκτικά τους νεκρούς. Αγαπούσε τα παιδιά, τα συμβούλευε στοργικά και τους μοίραζε απλόχερα δώρα. Έκρυβε πάντα τον εαυτό του και δεν ήθελε να φαίνεται και να τιμάται. Ο Γέροντας δεν ήθελε κανένας να φύγει από το μοναστήρι νηστικός. Μαγείρευε, φούρνιζε ψωμί και μοίραζε σε όλους ευλογία. Ήταν εργατικός, ακούραστος, ελεήμων και φιλάνθρωπος. Οι πιστοί έτρεφαν για όλα αυτά σεβασμό και αγάπη στον Γέροντα. Δεχόταν την αγάπη των τέκνων του, αλλά δεν την προκαλούσε και δεν την επιθυμούσε. Ήταν ταπεινός κι αγαπούσε ιδιαίτερα να μιλά για την αγία ταπείνωση. Ζούσε τελικά σε μια ιερή μοναξιά. Οι πολλοί των ανθρώπων δεν τον κατανοούσαν και μερικοί μάλιστα τον παρεξηγούσαν. Λίγοι μπορούσαν να καταλάβουν καλά το βάθος της πνευματικότητας του. Προείδε και προείπε επακριβώς το μακάριο τέλος του. Προετοιμασμένος από καιρό το ανέμενε με περισσότερη προσευχή δίνοντας τις τελευταίες συμβουλές στα αγαπητά πνευματικά του τέκνα. Τρεις μέρες πριν τον θάνατο του τελέσθηκε το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου. Μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων. Συγχώρεσε, ευλόγησε κι ευχήθηκε όλους. Κοιμήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1959. Οι τελευταίες λέξεις που ακούσθηκαν από τα χείλη του ήταν: «Της ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον, ευλογημένη Θεοτόκε».
Ένα ορφανεμένο, πενθηφόρο κι απαρηγόρητο πλήθος τον ακολούθησε στην τελευταία κατοικία του, πίσω από τον Ιερό Ναό της Αναλήψεως, όπου λειτουργούσε επί τριάντα περίπου χρόνια. Το πρόσωπο του ήταν ειρηνικό, ιλαρό και φωτεινό. Το νεκρό του σώμα ευλύγιστο, όπως των Αγιορειτών. Τα δύο κυπαρίσσια πλάι στον τάφο του λύγισαν σαν για να τον προσκυνήσουν, όπως είχε προείπει, και πολλά πουλιά συνάχθηκαν την ώρα της ταφής του, δίχως να φοβούνται τον πολύ κόσμο. Όλοι ήταν πλέον βέβαιοι ότι κηδεύεται και θάβεται ένας Άγιος. Ζήτησε να τον θάψουν με τα άμφιά του, τον Σταυρό του και τα Λειτουργικά του βιβλία που είχε από την Γεωργία.
Τεύχος 17ο, Περιοδικό Πεμπτουσία, σελ. 116-123, Απρίλιος – Ιούλιος 2005
[Στο κείμενο του π. Μωυσή ο άγιος Γεώργιος αναφέρεται ως Γέροντας, γιατί δεν είχε γίνει ακόμη η κατάταξή του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας]

www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos...rooratikos-gerontas/

1_2022-02-09-3.jpg


2_2022-02-09-2.jpg
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 09 Feb 2022 22:44 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

10 Φεβρουαρίου Εορτή Αγίου Χαραλάμπους προστάτου Φιλιατρών Μεσσηνίας 09 Feb 2022 23:06 #1316

  • PRS33 (PARIS33)
  • PRS33 (PARIS33)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • Posts: 4891
  • Thank you received: 2044
  • Karma: -9
Φιλιατρά: Ο Εορτασμός του Αγίου Χαραλάμπους



EINSTEIN : Aν κάποιος σου προτείνει κάτι τσάμπα ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΙΟΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!!!
Να θυμάσαι όταν σου τάζουν «ελευθερία» σημαίνει ότι την εχεις ηδη χάσει!!!
The administrator has disabled public write access.
The following user(s) said Thank You: Καράντη Μαρία (cross)

10 Φεβρουαρίου Εορτή Αγίου Χαραλάμπους προστάτου Φιλιατρών Μεσσηνίας 10 Feb 2022 00:07 #1317

  • PRS33 (PARIS33)
  • PRS33 (PARIS33)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • Posts: 4891
  • Thank you received: 2044
  • Karma: -9
Αν το δεις μπορεί να κλάψεις (υπότιτλοι στα Ελληνικα)

EINSTEIN : Aν κάποιος σου προτείνει κάτι τσάμπα ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΙΟΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!!!
Να θυμάσαι όταν σου τάζουν «ελευθερία» σημαίνει ότι την εχεις ηδη χάσει!!!
The administrator has disabled public write access.

Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Βιτάλης 10 Feb 2022 23:23 #1318

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12983
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Εδώ και τέσσερα χρόνια, ένας ταπεινός και γι’ αυτό σπουδαίος εργάτης της Εκκλησίας, ο αείμνηστος αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Βιτάλης (ιδρυτής του Ιερού Προσκυνήματος του Αγίου Νεκταρίου Καμαρίζης Λαυρίου), αν και κοιμήθηκε, στις 8 Φεβρουαρίου του 2018, δεν απουσιάζει. Εξακολουθούν υπάρξεις να γεμίζουν από το φως της μορφής και της καρδιάς του και να τον ενατενίζουν. Καθοδήγησε αμέτρητες πληγωμένες και απροπροσανατολισμένες ψυχές με το λόγο του, αλλά και με τα έργα φιλανθρωπίας του, κάτω από το πετραχήλι του βρήκαν στήριξη πολλοί, νυχθημερόν δεν έβρισκε ανάπαυση, αλλά εξομολογούσε και προσευχόταν, οι ασθένειές του δεν τον έκαμψαν και ένιωθε πάντα, από τα νεανικά του κιόλας χρόνια, την παρουσία του συνονόματός του αγίου Νεκταρίου δίπλα του. Και όλα αυτά, γιατί είχε επεξεργαστεί μέσα του και τον είχε πλημμυρίσει το μήνυμα της ζωντανής και παντοτινής αγάπης του Αναστημένου Χριστού. Πάντοτε κρατούσε τα χέρια του υψωμένα προς τον Ουρανό και κατέθετε τις στιγμές του στα κράσπεδα του θεϊκού θρόνου. Έτσι κατόρθωνε και στάλαζε στις ανήσυχες καρδιές τη γαλήνη και την ελπίδα. Είχε ανοίξει στη ζωή του ένα άλλο παράθυρο θεώρησης και στοχασμού των πραγμάτων. Όλο το μυστήριο της ανθρώπινης φύσης, με την ομορφιά και το δράμα του, ήθελε να μετουσιώνεται σε πίστη. Η ζωή και ο θάνατος, το πρόσκαιρο και το αιώνιο, το χθες και το σήμερα, το αύριο και το μεθαύριο, έπαιρναν στη ζωή του τις αληθινές διαστάσεις. Ολόκληρη η γήινη πορεία του υπήρξε μια κατάφαση και μια καταφυγή και μια προσαγωγή και μια αναγωγή στη θεϊκή αντίληψη. Έτσι κατόρθωσε και έριξε τη σαγήνη του Χριστού σε αρκετές ανθρώπινες υπάρξεις , τους τράβηξε κοντά Του. Υπακούοντας στην εσωτερική του ορμή και στο πρόσταγμα του Κυρίου, ξεδίπλωνε το στεναγμό των άλλων και τον έκανε δοξολογία. Τα λόγια και οι πράξεις του αποκάλυπταν συνεχώς πως η μετοχή στην ζωή της αναγέννησης και της Χάρης, που μας χαρίζει ο Θεός, σφραγίζεται και ολοκληρώνεται με την υπέρβαση της ατομικότητας. Ας μην θεωρηθεί υπερβολή, αν, επιλογικά, σημειώσουμε ότι τόσο σε συνέπαιρνε το πρόσωπό του, που είχε μια άσβηστη λαμπράδα, παρά τον σωματικό πόνο, ώστε έβλεπες τον αλησμόνητο γέροντα να μοιάζει με αγιογραφία ξεκολλημένη από τον τοίχο και να είναι στημένη μπροστά σου.
Η ψυχική έκσταση, που μετέδιδε, και σε οδηγούσε να σφιχταγκαλιαστείς ακόμη περισσότερο με τον ατίμητο πλούτο της Ορθοδοξίας, είναι ένα κομμάτι της πνευματικής κληρονομιάς, που άφησε.

www.exapsalmos.gr/2022/02/10/archim-nekt...onia-den-apousiazei/
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 10 Feb 2022 23:26 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Άγιος Βλάσιος ο εν Σκλαβαίνοις 10 Feb 2022 23:46 #1319

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12983
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρισκόταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων – Ζαβέρδας, νυν Παλαίρου Αιτωλοακαρνανίας. Ετελειώθη με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστές του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών, γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του, για την πίστη τους στο Χριστό. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά. Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του, αλλά αυτό δεν κάηκε. Οι διασωθέντες Χριστιανοί που έφτασαν στο σημείο έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους πέντε συμμαρτυρήσαντες συνασκητές του, τους οποίους ενταφίασαν μαζί σε κοινό τάφο. Τους υπόλοιπους Χριστιανούς τους έθαψαν φύρδην μύγδην σε μεγαλύτερο ομαδικό. Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή. Σε πέτρινη επιγραφή που βρέθηκε στο σημείο του τάφου του αναφερόταν το έτος 1006 μ.Χ., η οποία πιθανώς να προσδιορίζει και τον χρόνο του μαρτυρίου του. Σιγά σιγά χάνεται και σκεπάζεται από την λήθη του χρόνου το μαρτύριο και η ιστορικότητα του Αγίου Βλασίου και των συν αυτώ, αλλά και όλων των γεγονότων τα οποία έλαβαν χώρα. Αγνοείται παντελώς η οντότητα του μεγάλου αυτού Αγίου. Μόνο στις διηγήσεις της προφορικής παραδόσεως αναφέρεται η σφαγή που έλαβε χώρα σε απροσδιόριστο παρελθοντικό χρόνο. Εκείθε και η ονομασία της περιοχής από Κιάφα σε «Σκλάβαινα» (περιοχή που υπέστη σκλαβιά, αιχμαλωσία).
Χάθηκε κάθε ιστορική ή και μορφολογική ένδειξη της ύπαρξης του Αγίου για 900 και πλέον χρόνια. Όλα τα σκέπασε το σκότος της λησμονιάς. Αν και το όλο ιστορικό χάθηκε στα βάθη των αιώνων, αν και τίποτα δεν καταμαρτυρούσε για τα γεγονότα των Σκλαβαίνων, αν και ο τόπος είχε αλλάξει ριζικά από μορφολογικής, αλλά και πληθυσμιακής πλευράς, το θείο δώρο της Αγάπης του Θεού προς το σύγχρονο άνθρωπο αναδύεται ως Θείο Φως από το φάσμα των σκοτεινών 900 και πλέον χρόνων. Έτσι από το έτος 1915 μ.Χ. και εξής, αρχίζουν να συμβαίνουν ανεξήγητα, αλλά και θαυμαστά γεγονότα στην περιοχή των Σκλαβαίνων.
Πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής αρχίζουν να βλέπουν σε όνειρα κάποιον επιβλητικό και ιεροπρεπή ρασοφόρο, ο οποίος τους έλεγε «Είμαι ο Άγιος Βλάσιος. Να σκάψετε στο σημείο αυτό και να βγάλετε τα λείψανα μου» και τους έδειχνε συγκεκριμένο τόπο. Σημειωτέον ότι επί του σημείου του τάφου τίποτα δεν δήλωνε την ύπαρξή του. Πάνω από αυτό και εν αγνοία είχαν κατασκευαστεί ποιμνιοστάσια και στάβλιζαν στο σημείο πρόβατα. Οι κάτοικοι μη μπορώντας να εξηγήσουν το γεγονός των εμφανίσεων αυτών του ιερέα, κατασκεύασαν ένα πέτρινο εικονοστάσι αφιερωμένο στον Άγιο Βλάσιο Επίσκοπο Σεβαστείας στο σημείο που τους έδειχνε ο Άγιος. Δεν επιχείρησαν όμως ποτέ να σκάψουν είτε από δυσπιστία είτε από τον φόβο της απογοήτευσης. Οι εμφανίσεις όμως του Αγίου άρχισαν να γίνονται πιο επίμονες και επιτακτικές με αποδέκτες πολλούς περισσότερους κατοίκους της περιοχής. Αλλά και πάλι δεν προχωρούσαν στο έργο της εκταφής του άγνωστου τάφου. Κατά το έτος 1923 μ.Χ., ο Πανάγαθος Θεός ευδόκησε ώστε να δοξαστεί και επί της γης ο ένδοξος Ιερομάρτυρας Του Βλάσιος. Και αυτό με την θαυμαστή δια ζώσης φανέρωση του, στην μακαριστή πλέον γερόντισσα Ευφροσύνη Κατσαρά. Μια απλή, γνήσια και ευσεβή πολύτεκνη γυναίκα χήρα, η οποία λάτρευε τον Θεό με την ίδια τη ζωή της. Ήταν νύκτα της 23ης Αυγούστου του έτους 1923 μ.Χ.. Η Ευφροσύνη φρόντιζε την ετοιμοθάνατη κόρη της, η οποία έπασχε από τυφοειδή πυρετό. Ξαφνικά εν τω μέσω της νυκτός, αφού ακούστηκε δυνατός κρότος, άνοιξαν τα πορτοπαράθυρα της οικίας και εκτυφλωτικό φως εισήλθε εντός αυτής. Από την υπερκόσμια αυτή λάμψη προβαλλόταν κάποιος επιβλητικός Ιερέας, ενδεδυμένος άπασα την ιερατική στολή, ο οποίος κρατούσε στο χέρι ποιμαντική ράβδο. Τα χαρακτηριστικά του τα διέκρινε με κάθε λεπτομέρεια η γερόντισσα Ευφροσύνη, ενώ η κόρης τη αντιλαμβάνονταν μόνο την εκτυφλωτική λάμψη.
Ο Άγιος Ιερέας απευθυνόμενος στην Ευφροσύνη της είπε ότι είναι ο Άγιος Βλάσιος και της ζήτησε να τον ακολουθήσει για να της υποδείξει το ακριβές σημείο του τάφου του προκειμένου να ενεργήσει για την εκταφή του. Σαστισμένη η γερόντισσα από το γεγονός που ζούσε, προέβελε στον Άγιο τον δισταγμό της λόγω της ασθένειας της κόρης της. Ο Άγιος τότε, αφού έβγαλε κάποιον εγκόλπιο σταυρό, σταύρωσε την ετοιμοθάνατη κόρη της και της ζήτησε ξανά να τον ακολουθήσει. Όπως κι έγινε. Μέσα στο αποπνικτικό σκοτάδι η Ευφροσύνη ακολούθησε τον φωτοβόλο Άγιο Βλάσιο, ο οποίος την οδήγησε στο σημείο που είχαν χτίσει το προσκυνητάρι. Εκεί με την ράβδο που κρατούσε χάραξε ένα κύκλο στο χώμα, υποδεικνύοντας το σημείο που θα έπρεπε να σκάψουν για να βγάλουν τα άγια και χαριτόβρυτα λείψανα του. Στην συνέχεια ο Άγιος αφού επέστρεψε την Ευφροσύνη στο σπίτι της εξαφανίστηκε. Εκεί η γερόντισσα βρήκε τη κόρη της πολύ καλύτερα και θεραπευμένη. Από την επομένη κιόλας ημέρα άρχισε τις ενέργειες για να γίνει η ανακομιδή των λειψάνων. Όλοι όμως την αντιμετώπιζαν με κάποια δυσπιστία και επιφύλαξη. Αρωγός όμως των προσπαθειών της αυτών ήταν ο Άγιος Βλάσιος που την καθοδηγούσε. Ο Άγιος Βλάσιος εμφανίζονταν επίσης και σε άλλα άτομα προκειμένου να γίνει αυτή πιστευτή. Πράγματι οι προσπάθειες της απέδωσαν και άρχισαν οι εργασίες της ανακομιδής με πολλές επιφυλάξεις και μεγάλη ένταση. Την τρίτη ημέρα των εργασιών κι ενώ για πολλοστή φορά ήταν έτοιμοι να τα παρατήσουν η σκαπάνη χτύπησε σε μια πέτρινη πλάκα. Ρίγη συγκίνησης και δέος κατέλαβαν τους παρευρισκομένους. Όταν έβγαλαν την επιτάφια πλάκα μια ουράνια ευωδία ξεχύθηκε και απλώθηκε στην ατμόσφαιρα. Εντός του τάφου βρίσκονταν τα λείψανα του Αγίου Βλασίου, ο οποίος τόσα χρόνια πριν σε ενύπνια τους ζητούσε να βγάλουν από τη γη. Εντός του τάφου και επί των ιερών λειψάνων βρέθηκαν ένας εγκόλπιος βαρύτατος σιδερένιος σταυρός και τα πέντε καρφιά του μαρτυρίου του. Αφού περισυνέλεξε η Ευφροσύνη τα ιερά λείψανα, σύμφωνα με οδηγίες του Αγίου, άρχισε να ενεργεί τα δέοντα για την ανέγερση του ιερού του Ναού και την αγιογράφηση της ιερής του εικόνας. Επίσης, ο Άγιος Βλάσιος έκανε δύο εμφανίσεις, μία σε όραμα στον ευσεβέστατο αείμνηστο Αρχιμανδρίτη Αρσένιο Τσαταλιό την 6-12-1978 μ.Χ. και μία άλλη στον ευλαβέστατο μοναχό Παΐσιο τον Αγιορείτη στο Άγιο Όρος το 1980 μ.Χ.
Από την εμφάνιση του Αγίου μέχρι σήμερα άπειρες είναι οι θαυμαστές επεμβάσεις και οι εμφανίσεις του και τα πολλά θαύματα του στα πέρατα της οικουμένης. Ο Θεός χαρίτωσε τον μεγαλομάρτυρα και ιερομάρτυρα Βλάσιο και τους συναθλητές του και επί της γης.
Ας σημειωθεί ότι στον Ιερό και Αιματοβαμμένο χώρο που μαρτύρησαν οι νεοκαταταχθέντες Άγιοι βρίσκονται τα ιερά Λείψανά τους και η αργυρόδετη χείρ του Ιερομάρτυρος Βλασίου. Η περίτεχνη Λάρνακα των Πέντε Συναθλητών Ασκητών Πατέρων του αγ. Βλασίου, που συμμόναζαν στην πυρπολημένη Μονή των Εισοδίων, η πολύτιμη θήκη της δεξιάς χείρας του Ιερομάρτυρα Βλασίου και οι εικόνες των έξι Οσιομαρτύρων κατασκευάστηκαν με έξοδα του ευλαβέστατου λευιτικού ζεύγους του π. Νικολάου και της Πρεσβυτέρας Ανθής, ενώ η λάρνακα του Νεοφανούς αγ. Βλασίου είναι δωρεά του μακαριστού π. Πινδάρου.
Ο Αρχιμανδρίτης π. Αυγουστίνος Κατσαμπίρης είχε επανειλημμένως παρακαλέσει τον Γέροντα Παΐσιο να προσευχηθεί για να του εμφανιστεί ο νεοφανής Άγιος Βλάσιος ο εκ Σκλαβαίνων. Επιθυμούσε να γνωρίσει τα χαρακτηριστικά του για να τον αγιογραφήσουν. Ήταν η 21η Ιανουαρίου 1980, Κυριακή του Ασώτου, προς Δευτέρα. Ο γέροντας ενώ προσευχόταν το βράδυ στο Κελί του με κομποσχοίνι, βλέπει να παρουσιάζεται μπροστά του μέσα σε φως ένας Άγιος άγνωστος που φορούσε μανδύα καλογερικό. Δίπλα του στον τοίχο του Κελιού του, πάνω από την σόμπα φαίνονταν ερείπια Μοναστηριού. Αισθανόταν απερίγραπτη χαρά και αγαλλίαση και σκεφτόταν «ποιος Άγιος είναι;». Τότε άκουσε φωνή από την Εκκλησία: «Είναι ο Άγιος Βλάσιος από τα Σκλάβαινα». Από ευγνωμοσύνη και για να ευχαριστήσει τον Άγιο για την τιμή που του έκανε, μετέβη στα Σκλάβαινα και προσκύνησε τα χαριτόβρυτα λείψανα του. Ανταπέδωσε τρόπον τινά την επίσκεψη. Ο Γέροντας έδειξε μάλιστα από μακριά και το μέρος όπου παλαιότερα ήταν κτισμένο το Μοναστήρι του Αγίου, επειδή νύχτωνε και δεν είχε χρόνο να πάει επί τόπου. Αναφέρει ο κ. Απόστολος Παπαχρήστου: «Την εικοστή Μαΐου 1980 ο Γέροντας ήρθε στο σπίτι μου στο Αγρίνιο, με σκοπό να μεταβεί στα Σκλάβαινα Ξυρομέρου και να προσκυνήσει τα ιερά λείψανα του Αγίου Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις, μετά από αποκάλυψη του Αγίου στο Κελί του. Έμεινε ένα βράδυ στο σπίτι μας και παρ’ ότι του στρώσαμε καθαρά λευκά σεντόνια, ο Γέροντας τα άφησε τελείως άθικτα. Όταν πήγε στα Σκλάβαινα, προσκύνησε με στρωτές μετάνοιες τον Άγιο και δίδαξε όλους γύρω του».
Ακολούθως ο Γέροντας παρήγγειλε την εικόνα του Αγίου Βλασίου στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στο Κορωπί Αττικής, αφού περιέγραψε τα χαρακτηριστικά του Αγίου στην αγιογράφο μοναχή. Όταν έλαβε την εικόνα αναπαύθηκε, διότι απέδιδε ακριβώς τον Άγιο. «Φαίνεται ότι η αδελφή είχε ευλάβεια και την έκαμε με προσευχή και νηστεία», είπε.
Κάθε έτος, τιμούσε την μνήμη του Αγίου Βλασίου με αγρυπνία μόνος του στο Κελλί του. Τον εόρταζε, όχι στις 11 Φεβρουαρίου, που επικράτησε να εορτάζεται η μνήμη του, αλλά στις 19 Δεκεμβρίου, την ημέρα που μαρτύρησε.

www.pemptousia.gr/2021/07/o-agios-pa%e1%...sios-o-en-sklavenis/
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 11 Feb 2022 00:04 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Ορθόδοξο θρησκευτικό πνεύμα 13 Feb 2022 15:55 #1320

  • PRS33 (PARIS33)
  • PRS33 (PARIS33)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • Posts: 4891
  • Thank you received: 2044
  • Karma: -9
Η Αγάπη για την Παναγία σε όλον τον κόσμο Blagoveshenkiy Monastery Ρωσία

EINSTEIN : Aν κάποιος σου προτείνει κάτι τσάμπα ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΙΟΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!!!
Να θυμάσαι όταν σου τάζουν «ελευθερία» σημαίνει ότι την εχεις ηδη χάσει!!!
The administrator has disabled public write access.

Εμπορευματοποίηση μνήμης μάρτυρα Βαλεντίνου 14 Feb 2022 23:11 #1321

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12983
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
1_2022-02-14-2.jpg
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
The administrator has disabled public write access.

Εκτενή φωτογραφικά-ιστορικά αρχεία του Αγίου Όρους 14 Feb 2022 23:17 #1322

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12983
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Σπάνιες φωτογραφίες του Πρίγκηπα Καρόλου και μελλοντικού Βασιλέα της Μεγάλης Βρετανίας από τις συχνές του επισκέψεις στο Άγιο Όρος:
athosweblog.com/2021/07/05/2208-athos-po...-by-monk-theodosios/
athosweblog.com/2020/12/08/2181-review-o...-of-the-athos-virus/
athosweblog.com/2019/12/07/2084-prince-c...d-the-holy-mountain/

1_2022-02-14-3.jpg


2_2022-02-14-3.jpg


3_2022-02-14.jpg


4_2022-02-14.jpg
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 14 Feb 2022 23:29 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.

Άγιος Πορφύριος για δαιμόνιο κατάθλιψης 17 Feb 2022 13:44 #1323

  • Καράντη Μαρία (cross)
  • Καράντη Μαρία (cross)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • "χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν" Ιωάννην 15:5
  • Posts: 12983
  • Thank you received: 1238
  • Karma: -30 (-1)
Μαρτυρία με τη φωνή του ίδιου Αγίου Πορφυρίου, όπου εξηγεί τη δαιμονική φύση της κατάθλιψης και πνευματικούς τρόπους αποτελεσματικής αντιμετώπισης της.
www.brighteon.com/4bd2143a-493e-4c1b-b1b8-025cff7353a4
www.brighteon.com/8c9086ad-ce6e-47d5-8be9-e7245d1ed6be

Άγιος Πορφύριος: Η ψυχασθένεια, η νευρασθένεια, είναι δαιμονικές καταστάσεις.
www.ekklisiaonline.gr/eipan/agios-porfyr...emonikes-katastasis/
www.porphyrios.net/%cf%84%e1%bd%b0-%e1%b...ce%b9%ce%b1%cf%82-2/

Άγιος Πορφύριος: Όταν ο άνθρωπος δεν εξομολογείται, αρρωσταίνει ψυχικά.
Ἡ Ἱερά Ἐξομολόγηση μοιάζει μ’ ἕνα πολύ καλό «σέρβις», πού κάνει ὁ ἄνθρωπος στήν ψυχή του, διά τῆς Θείας Χάριτος.
Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι ἔχουν-λόγω τῆς ἀπομάκρυνσής τους ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία- περί πολλοῦ τή λεγόμενη «ψυχιατρική» καί τούς «λεγόμενους ψυχιάτρους».
Γι’ αὐτό καί καταφεύγουν σ’ αὐτούς ἀντί νά πᾶνε στό ἀληθινό καί μόνο Ψυχ-Ἰατρεῖο πού εἶναι ἡ Ἁγία Μας ὀρθόδοξη Ἐκκλησία-τό Ταμεῖο τῆς Θείας Χάρης.
Ὑποφέρουν πολύ ἀπό ποικίλα ψυχικά νοσήματα καί μάλιστα ἀπό κατάθλιψη, διότι δέν ἐξομολογοῦνται, δέν μετανοοῦν, δέν ἔχουν Θεο-πεποίθηση, ἀλλά πολλή αὐτο-πεποίθηση, δηλ. πολύ ἐγωισμό.
Ὁ Γέροντας ἔλεγε ἀπερίφραστα ὅτι αἰτία τῆς κατάθλιψης εἶναι ὁ ἐγωισμός καί θεραπεία της ἡ ταπείνωση.
Ἡ πραγματική αἰτία τῶν ποικίλων «ψυχολογικῶν» προβλημάτων εἶναι οἱ διάφοροι δαίμονες.
Για αυτό και οι διάφορες νευρασθένειες μπορεί να μεταδοθούν σε άλλους κοντινούς ανθρώπους.
Οἱ ψυχολόγοι καί οἱ ψυχίατροι, ἐπειδή δέ θέλουν νά μιλήσουν γιά τό διάβολο, χρησιμοποιοῦν ἄλλες λέξεις: ψύχωση, νεύρωση, ἀνασφάλεια, στρές, ἄγχος, κατάθλιψη, μειωμένη αὐτοεκτίμηση, φοβία, ἔλλειψη αὐτοπεποίθησης κ.λ.π.
Ἄν κανείς ἀρκεσθεῖ σ’ αὐτά καί δέν μετανοήσει-ταπεινωθεῖ-ἐκκλησιαστικοποιηθεῖ δέν εἶναι δυνατόν νά θεραπευτεῖ πραγματικά ἀπό τά διάφορα ψυχολογικά του προβλήματα.

www.ekklisiaonline.gr/nea/agios-porfyrio...-arrosteni-psychika/

«Ας πούνε για μισή ώρα την Ευχή, και να δούνε για πότε τούς περνάει η κατάθλιψη.»
Ο Γέρων Πορφύριος έδινε πολύ απλές και συγκεκριμένες οδηγίες για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης:
«Η εργασία, το ενδιαφέρον για τη ζωή, η τέχνη, ο κήπος, τα λουλούδια...πολύ σπουδαία πράγματα. Η μελέτη της Αγίας Γραφής, το ενδιαφέρον προς τη Θρησκεία, τα Ιερά Μυστήρια της Εξομολόγησης και της Θείας Μετάληψης, γενικότερα η ενεργός συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας, η στροφή προς την αγάπη του Θεού».
«Το μεγάλο μυστικό είναι η ταπείνωση.»

www.ekklisiaonline.gr/nea/katathlipsi-as...a-pote-tha-perasi-2/
Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,
Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,
Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,
Σταυρός πιστών το στήριγμα,
Σταυρός Αγγέλων η δόξα και...
Last Edit: 17 Feb 2022 14:02 by Καράντη Μαρία (cross).
The administrator has disabled public write access.
Time to create page: 0.109 seconds