Καράντη Μαρία (cross) wrote:
soto51,
Για όλες τις λεπτομέρειες έγραψες εκτενείς απαντήσεις.
Για τις δημοσιευμένες επιστημονικές/ιατρικές μελέτες που παρέθεσα, τουμπεκί.
Είναι σαν να σου δείχνει ένας επιστήμονας τη Σελήνη στο τηλεσκόπιο, κι εσύ να αρνείσαι να δεις το Πλανητικό Σώμα, επιμένοντας πως είναι φωτεινός Δράκος.
Απελπισία.
Στη Σελήνη το 1969 (τέτοια εποχή - Ιούλιος) πήγαν άνθρωποι (και αργότερα, νομίζω το 1973 'η 75 σταμάτησε το πρόγραμμα "Απόλλων").
Τράβηξαν φωτογραφίες και βίντεο, φύτεψαν σημαίες, και έφεραν πίσω πετρώματα από την επιφάνεια.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν και σήμερα μερικοί (αρκετοί μάλιστα) που υποστηρίζουν ότι "όλα αυτά είναι παραμύθια".
Δεν είμαι απ' αυτούς, επομένως δεν θα σου πω ότι είναι φωτεινός δράκος το ουράνιο σώμα. "Σώμα" είναι, και το μέγεθος του στο έδωσα με ακρίβεια στο προηγούμενο ποστ μου.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί με παραλληλίζεις με αυτόν που πιστεύει ότι είναι δράκος.
Στον πλανήτη υπάρχουν 6.5~7 δις άνθρωποι.
Μέσα σε 70-75 χρόνια (κατά μέσο όρο) όλοι αυτοί πεθαίνουν. Άλλος ζει 100 (ίσως και 110) άλλος όμως μόνο 40 χρόνια. Ο μέσος όρος πάντως είναι 71 (παγκοσμίως, το 2015).
Αυτό σημαίνει (7.000.000.000 : 71) 98.600.000 θάνατοι κάθε χρόνο. 270.000 την ημέρα, ή 11.250 την ώρα. 3,12 θάνατοι το δευτερόλεπτο δηλαδή.
Από τους (περίπου) 100 εκ. θανάτους κάθε έτους, κάποιοι (πολύ λίγοι, αλλά σε κάποιους συμβαίνει) τυχαίνει να βρεθούν σε ένα περιβάλλον που τους θεωρεί πεθαμένους, πριν έρθει η ώρα τους. Ακόμα και ιατρικό περιβάλλον. Όταν τα νούμερα είναι τόσο μεγάλα (100 εκ) ένα ελάχιστο ποσοστό να μην ακολουθήσει την "κανονική" διαδικασία το απόλυτο νούμερο που προκύπτει είναι μετρήσιμο.
Επομένως αν οι συνθήκες "βολέψουν" να υπάρξει μια "περίεργη" μαρτυρία για κάποιον σαν το ότι "πέθανε και ξανάζησε", θα βρεθούν (σε παγκόσμια κλίμακα) αρκετοί που υποτίθεται ότι πέρασαν από μια τέτοια φάση.
Θέλω να πω ότι ακόμα και σε ποσοστό 0,00015% να υπάρξουν τέτοιες μαρτυρίες για τους θανάτους που συμβαίνουν ετήσια, θα προκύψουν 150 "περιστατικά" στα οποία θα υπάρχει "πιστοποίηση" ότι ο τύπος "είχε πεθάνει, αλλά μετά ξαναζωντάνεψε".
Στα 3 χρόνια, μαζεύεις (αν ασχοληθείς) 400-500.
Αυτό κάνουν αυτές οι μελέτες (που μου λες ότι "τουμπέκιασα").
Ψάχνουν και βρίσκουν τέτοια περιστατικά, και βάζουν τους ανθρώπους (που σίγουρα δεν είναι και σε mint κατάσταση) να "αφηγηθούν τις εμπειρίες τους" από την περίοδο που "είχαν εγκαταλείψει τα εγκόσμια".
Ποιοί τις κάνουν τις μελέτες?
Τύποι σαν τα "Resuscitation Councils" είναι επιστήμονες γιατροί που ασχολούνται με την καρδιακή ανάνηψη/αναζοωγόνηση (αν δεν σου είναι γνωστό, μια καρδιά που σταματάει για 1, 2, ή και 3 λεπτά δεν είναι υποχρεωτικό ότι πάντα θα επιφέρει ανεπανόρθωτες βλάβες σε ένα ζωντανό οργανισμό. Γι αυτό και έχουν εφευρεθεί οι απινιδωτές, που την ξαναβάζουν να λειτουργήσει).
Καμία αντίρηση σ' αυτό, αλλά κοντά σ' αυτούς κολλάνε και διάφοροι "παραεπιστήμονες" που από τέτοια περιστατικά πάνε να βγάλουν στήριξη στις δικές τους (απίθανες) θεωρίες.
Με λίγο "σπρώξιμο", με δεδομένη την χαμηλού επιπέδου (συνήθως) μόρφωση των "ασθενών", με την κατάλληλη προετοιμασία και με την κατάλληλη καθοδήγηση δεν είναι δύσκολο μέσα σ' αυτά τα 200, 300, 500 περιστατικά (σου είπα πιο πάνω πως βγαίνει το νούμερο) να "βγάλουν" μια "μελέτη".
Αλλά (για να μη σε αδικώ κι όλας) απ' όλα τα λινκ που παράθεσες, ποιο είναι ακριβώς το σημείο που θα έπρεπε να μου καταδείξει ότι "επιστημονικά έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει ψυχή"? Κάνε copy-paste σε παρακαλώ το κείμενο (και το λινκ) γιατί μπορεί να μου διέφυγε.
Δεν αξίζει να απελπίζεσαι για μια δικιά μου παραδρομή.