Μιας & τό'φερε η κουβέντα, να πω πως & γω γυμνάζομαι καθημερινά από παιδί. Δεν έχω τους 'τέλειους κοιλιακούς', ούτε με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρει η δύναμη, η αντοχή, η εγρήγορση, ο 'υγιής νους σε υγιές σώμα'.
Όλα αυτά τα χρόνια έχω ασχοληθεί ενεργά με martial arts (διάφορα στυλ), με βάρη ('μπόλικα'), με (χειμερινή) κολύμβηση, με ορειβασία, με μπάσκετ, με γιόγκα, με χορό (διάφορα είδη), με ενόργανη, με ακροβατικά, με ποδηλασία, με αθλήματα ρακέτας, με κωπηλασία, με στίβο & ούτε & γω θυμάμαι τι ακόμη. & όλα αυτά 'από εμένα για εμένα', όχι για πρωταθλητισμό & χωρίς καμία διάθεση ανταγωνιστική.
Από την εμπειρία μου & την κατανόησή μου, χωρίς να είμαι κάπου 'ειδήμονας' (μακριά από μένα οι 'αυθεντίες'), θα έλεγα πως απόλυτος κανόνας δεν υπάρχει. Ούτε είναι όλα για όλους. Είναι τι ταιριάζει στον καθένα ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τη διάπλαση, τις ικανότητες/δυνατότητες, τον τόπο & τρόπο ζωής & εργασίας, τις αναζητήσεις & τη φάση της ζωής του/της, τον χαρακτήρα, αλλά & από τι κάποιος/α αντλεί ευχαρίστηση & πληρότητα.
Αν έπρεπε παρ'όλ'αυτά να αναφέρω κάτι γενικό για (σχεδόν) όλους, θα ήταν αυτό:
ένας συνδυασμός από συχνή άσκηση (αυτή που όπως προείπα ταιριάζει στον καθένα), υγιεινή (όσο το δυνατόν) διατροφή, αποφυγή (πάλι όσο το δυνατόν) καταχρήσεων, επαρκής ξεκούραση, αλλά & μια (επίσης όσο το δυνατόν) ήρεμη & ειρηνική ζωή, με θετική διάθεση, χωρίς περιττά άγχη, φοβίες & προστριβές (όλα αυτά δηλ. που δηλητηριάζουν έναν άνθρωπο 'ψυχοσωματικά').
Α & χιούμορ.