Καράντη Μαρία (cross) wrote:
Αν περιμένουν οι αναρχο-κομμουνιστές να αναδιανείμουν στις τσέπες τους τον πλούτο που παράγουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι βαθιά νυχτωμένοι.
Έρχονται εκπλήξεις...
Ο πλούτος που παράγουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι φούσκα, δεν είναι πραγματικός.
Παράδειγμα:
Χαλάει το πλυντήριο.
1η εναλλακτική:
Φωνάζεις τον ελεύθερο επαγγελματία πλυντηρά (αυτόν που φτιάχνει τα πλυντήρια).
Σου παίρνει 50 ευρώ για να έρθει να δει τι βλάβη έχει. Σου λέει θέλει ανταλλακτικό το οποίο κοστίζει 100 ευρώ. Το ανταλλακτικό στην πραγματικότητα είναι ένας πυκνωτής που τον βρίσκεις στο alibaba με 2.99 δολλάρια και δωρεάν μεταφορικά.
Συμφωνείς να στο φτιάξει.
Παραγγέλνει το ανταλλακτικό και έρχεται να στο φτιάξει.
Σου παίρνει άλλα 150 ευρώ (50 η εργασία και 100 το ανταλλακτικό)
Συνολική επιβάρυνση: 200 ευρώ, και φυσικά χωρίς απόδειξη, ζεστά μετρητά.
2η εναλλακτική
Πας απ' ευθείας σε ένα πολυκατάστημα ηλεκτρικών. Πληρώνεις σε 36 άτοκες δόσεις με την πιστωτική σου κάρτα και με 10 ευρώ το μήνα (που ούτε καν φαίνεται στη τσέπη) παίρνεις ένα ολοκαίνουργιο πλυντήριο με εγγύηση, δωρεάν μεταφορικά και, ω τι έκπληξη..., απόδειξη αγοράς.
Ερώτημα:
Πως θα αντιμετωπίσεις το πρόβλημα του χαλασμένου σου πλυντηρίου;
1) Θα δώσεις 200 ευρώ μετρητά για να έχεις ένα επισκευασμένο πλυντήριο με κινέζικο ανταλλακτικό, χωρίς την παραμικρή εγγύηση πως θα συνεχίσει να δουλεύει και την επόμενη βδομάδα;
2) Θα βάλεις κάτι ψίχουλα δόσεις και θα πάρεις ένα ολοκαίνουργιο γυαλιστερό πλυντήριο με εγγύηση και μεγάλο προσδόκιμο ζωής;
Στο παραπάνω παράδειγμα ο πλούτος έχει παραχθεί αποκλειστικά και μόνο από τα εργοστάσια, αυτό που φτιάχνει τον πυκνωτή και αυτό που φτιάχνει το πλυντήριο. Απλώς στην πρώτη εναλλακτική έρχεται ο πονηρός αρπακολλατζής να προσθέσει δύο μηδενικά στο υπάρχοντα πλούτο, υποθέτωντας πως η νοικοκυρά με τον χαμηλό δείκτη νοημοσύνης που τον κάλεσε είναι τόσο ηλίθια που αγνοεί την εναλλακτική #2.