maria (mb361) wrote:
Ως συνήθως, παραβιάζεις ανοικτές θύρες....

batista wrote:
Ψυχοσαββατο...αν αυτο σου λεει κατι.

batista wrote:
Μια πτηση χιλιες λεξεις...



Δέμα (Δεσις η Κατάδεμα) Τοπεθεσία της Αττικής δυτικώς των Άνω Λιοσίων, όπου η στενή διαβασις, δια της οποιος διέρχεται ο σιδηρόδρομος Αθηνών προς Ελευσίνα. Η διάβασις ελέγετο στενόν της Κρωπειάς , αρχαίου Δήμου του Αιγάλεω νοτίως του δήμου Ευπυρίδων.Κατά τον Θουκυδίδην (β19) δια της Κρωπειας οι Λακεδαιμόνιοι υπο τον Αρχίδαμον μετα την λεηλασίαν του θριάσιου πεδιου και την παρα τους Ρειτους απόκρουσιν Αθηναικού ιππικού εφθασαν εις την περιοχην του Δημου Αχαρνών οπου στρατοπεδευσαντες κατέστρεφον την ύπαιθρον Αττικην κατα το 1 ετος του Πελοποννησιακου πολεμου (431 π.χ) Δυτικώς των Ανω Λιοσίων υπαρχει αρχαιων τειχος εις την σημερινην θεσιν Δεμα...

Αλλά υπάρχει και αυτή η άποψη για το ''Δέμα'' Στο δυτικό όριο της δημοτικής περιφέρειας Άνω Λιοσίων αμύνεται ακρωτηριασμένο “Δέμα”. Το 1920 περιγράφεται σαν το τείχος που εκτεινόταν πέραν των έξι χιλιομέτρων,ότι αποτελείτο από πελεκητούς ογκώδεις λίθους,και τεχνικότατα συναρμολογημένους. Για το μήκος, το μέγεθος και την τέχνη του ήταν αληθινό μεγαλούργημα.Την άποψη αυτή Δεν την διατύπωσαν μόνο έλληνες αρχαιολόγοι.Ο Sterlingdow το χαρακτηρίζει σαν ένα από τα πλέον καταπληκτικά και μυστηριώδη μνημεία της Ελληνικής αρχαιότητας που μοιάζει με το οχυρό των Ίνκας στο Sacsahuaman του Περού. Σχετικά με την χρονολογία δομησης του τείχους διατυπώθηκαν διαφορετικές απόψεις.Γράφτηκε ότι χτίστηκε πριν την έναρξη του Ά Πελοποννησιακού πολέμου το 431 π.Χ. Η επικρατέστερη άποψη, η οποία βασίστηκε στην μελέτη της τεχνικής ανέγερσης από τους J.E. Jones,L. Sacket και G.W.J Elliot,είναι ότι χτίστηκε το 337-6 π.Χ. επί άρχοντος Λυκούργου

Διαβάστε περισσότερα: paysanias.blogspot.com/2008/11/blog-post_08.html#ixzz5qvDgpgGd

maria (mb361) wrote:
Σε σχέση πάντα με την συγκεκριμένη ... ανταλλαγή απόψεων, όχι δεν μου λέει κάτι. Θα μπορούσες όμως να με διαφωτίσεις.

Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει, συνεργαζόμενος με ένα ... παλικάρι σαν κι αυτό, ένας δήθεν (όπως αποδεικνύεται) κεντρώος πολιτικός, όταν προσπαθεί απεγνωσμένα να επιβιώσει πολιτικά.
Και να είχε κάποια ουσία, σε σχέση με το επιδιωκόμενο, πάει στα κομμάτια. Θα έλεγες ότι τουλάχιστον, όσο αισχρό κι αν είναι, είναι τουλάχιστον έξυπνο.

www.protothema.gr/politics/article/89911...n-o-kostas-katsikis/

batista wrote:
Yπαρχουν και οι ΠΑΣΟΚογενεις περιπτωσεις Μπιστη,Ραγκουση,Ξενογιανακοπουλου και σια....(το ιδιο δηθεν και το ιδιο αισχρες)

maria (mb361) wrote:
Έχεις δίκιο, ειδικά στις περιπτώσεις (από αυτές) που η συνεργασία (και προσχώρηση) συνοδεύτηκε από ... θεσούλα (Ξενογιαννακοπούλου, Θεοχαρόπουλος, Μωραίτης κ.λπ.), για ανθρώπους που γλύφουν εκεί που πριν από λίγες εβδομάδες έφτυναν (και το αντίστροφο για αυτούς που τους δέχθηκαν).

Η συγκεκριμένη περίπτωση όμως έχει μια επιπλέον βαρύτητα και βασική διαφορά, γι αυτό και δεν επικεντρώθηκα (ως προς το αισχρό του πράγματος) τόσο σε αυτόν που πήγε, αλλά σε αυτόν που τον δέχθηκε.
Η διαφορά (σε αντίθεση με τις προαναφερόμενες περιπτώσεις που υπάρχει, ας πούμε, ιδεολογικοπολιτική εγγύτητα ) είναι ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός αρχηγός, είναι (υποτίθεται) σε διαμετρικά αντίθετο (πολιτικό) πλανήτη (αυτόν του μετριοπαθούς προοδευτικού κέντρου) σε σχέση με τον πολιτικό πλανήτη του ... μεταγραφόμενου (αυτόν της ψεκασμένης ακροδεξιάς.).
Μπροστά όμως στην προσπάθεια για πολιτική επιβίωση, αυτά (προφανώς) αποτελούν ασήμαντες ... λεπτομέρειες.

http://www.kathimerini.gr./1029200/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/xa8hke-gia-thn-trith-hlikia-h-asfaleia-twn-apotamieysewn

Από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας συνταξιούχος είναι να διαρκέσουν οι αποταμιεύσεις του όσο θα παραμείνει και ο ίδιος στη ζωή. Από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη μέχρι την Αυστραλία και την Ιαπωνία οι αποταμιεύσεις των συνταξιούχων δεν αυξάνονται αρκετά γρήγορα για να ακολουθήσουν την άνοδο του προσδόκιμου ζωής. Στην προειδοποίηση αυτή προέβη χθες το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που προβλέπει ότι σύντομα οι συνταξιούχοι θα πρέπει να ζήσουν τουλάχιστον μία δεκαετία χωρίς να μπορούν να αντλούν από τις αποταμιεύσεις τους, καθώς αυτές θα έχουν εξαντληθεί.

Σύμφωνα με τον Χαν Γικ, επικεφαλής των θεσμικών επενδυτών στο φόρουμ και εκ των συντακτών της σχετικής έκθεσης, «το μέγεθος του χάσματος υπαγορεύει τη λήψη μέτρων» από τους ιθύνοντες που χαράσσουν πολιτική, τους εργοδότες αλλά και τα ίδια τα άτομα. Ο ίδιος προειδοποιεί πως, αν δεν υπάρξει μέριμνα επί του θέματος, οι ηλικιωμένοι θα πρέπει είτε να ζουν με πολύ λιγότερα είτε να αναβάλλουν τη συνταξιοδότησή τους, καθώς «είτε ξοδεύεις λιγότερα είτε κερδίζεις περισσότερα». Το φόρουμ βασίστηκε στην υπόθεση πως οι συνταξιούχοι πρέπει να έχουν εισοδήματα αντίστοιχα με το 70% του μισθού που εισέπρατταν πριν από τη συνταξιοδότησή τους. Δεν συμπεριλαμβάνει σε αυτά επιδόματα και παροχές του κοινωνικού κράτους.

Ειδικότερα, στις ΗΠΑ το φόρουμ υπολογίζει πως όσοι Αμερικανοί είναι τώρα περίπου 65 ετών έχουν αποταμιεύσεις που αρκούν για να καλύψουν μόλις 9,7 έτη μετά τη συνταξιοδότησή τους. Αυτό σημαίνει πως ο μέσος Αμερικανός άνδρας πρέπει να ζήσει χωρίς αποταμιεύσεις περίπου 8,3 έτη. Σε ό,τι αφορά δε τις γυναίκες, που ζουν περισσότερο, το αντίστοιχο χρονικό διάστημα υπερβαίνει τη δεκαετία και φθάνει τα 10,9 έτη χωρίς αποταμιεύσεις. Για τους άνδρες συνταξιούχους σε Βρετανία, Αυστραλία, Καναδά και Ολλανδία, το χρονικό διάστημα που θα αναγκαστούν να ζήσουν έχοντας εξαντλήσει τις αποταμιεύσεις τους φθάνει στα 10 χρόνια και για τις γυναίκες είναι κατά δύο με τρία χρόνια μεγαλύτερο. Από τα στοιχεία του φόρουμ προκύπτει, πάντως, ότι σε όλες αυτές τις χώρες οι συνταξιούχοι ζουν αρκετά καλά, αν συγκριθούν με την κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει η τρίτη ηλικία στην Ιαπωνία. Στην Ιαπωνία, το χρονικό διάστημα που πρέπει να ζήσει ο μέσος συνταξιούχος έχοντας εξαντλήσει τις αποταμιεύσεις του αγγίζει τα 15 χρόνια για τους άνδρες και εκτινάσσεται σχεδόν στα 20 χρόνια για τις γυναίκες.

Από την έρευνα του φόρουμ εξάγεται πως οι Ιάπωνες αποταμιεύουν εξίσου με τους πολίτες των άλλων χωρών. Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι τείνουν να επενδύουν σε ασφαλείς τίτλους που πάντα αποδίδουν πολύ περιορισμένα κέρδη. Το αποτέλεσμα είναι πως οι αποταμιεύσεις των Ιαπώνων αρκούν για να καλύψουν μόλις 4,5 χρόνια μετά τη συνταξιοδότηση. Και, στο μεταξύ, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ φέρουν τις γυναίκες στην Ιαπωνία να έχουν το υψηλότερο προσδόκιμο ζωής στον κόσμο, στα 87,1 έτη. Οι άνδρες στην Ιαπωνία έχουν προσδόκιμο ζωής τα 81 έτη. Οπως επισημαίνει το φόρουμ, σε όλον τον κόσμο κυβερνήσεις και εργοδότες έχουν μεταφέρει στους εργαζομένους την πίεση που δημιουργούν τα νέα δεδομένα και, ουσιαστικά, τους εξωθούν να συμμετάσχουν σε νέα συνταξιοδοτικά σχήματα.

Σύμφωνα, πάντα, με τα στοιχεία του φόρουμ, το σύνολο των συλλογικών αποταμιεύσεων για τη συνταξιοδότηση αναμένεται να φθάσει στα 400 τρισ. δολάρια το 2050, ενώ το 2015 δεν υπερέβαινε τα 70 τρισ. δολάρια. Και όμως στη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου υπολογίζεται ότι χρειάζονται επιπλέον αποταμιεύσεις ύψους 137 τρισ. δολαρίων για να στηρίξουν το εισόδημα των συνταξιούχων. Είναι το μεγαλύτερο έλλειμμα αυτού του είδους μεταξύ όλων των χωρών και ακολουθούν η Κίνα με αντίστοιχο έλλειμμα ύψους 119 τρισ. δολαρίων και η Ινδία με έλλειμμα 85 τρισ. δολαρίων.

Υ.Γ δικο μου: Στην Ελλαδα υπαρχουν ''οι Κουλιδες'' και ''οι Τσιπρουλιδες'' και οι συνακολουθουντες αυτους που κατι τετοια τα λυνουν με τις υποσχεσεις και τα ρουσφετια στο αψε-σβησε...οποτε no problem...

«Τρέξαμε» ένα πείραμα μέσω του paignia.net για να ρίξουμε λίγο φως (δείγμα 120 νέων μέσης – υψηλής μόρφωσης). Σε ασύνδετο ερωτηματολόγιο ρωτήσαμε σε ανύποπτη στιγμή:

1) Πιστεύετε ότι το κράτος πρέπει να προσλαμβάνει σε κάθε θέση τα άτομα με τα καλύτερα προσόντα;

Επιλέξιμες απαντήσεις:

Α) Ναι, πάντα.

Β) Ναι, αν είναι απολύτως ξεκάθαρο ποιο άτομο έχει τα καλύτερα προσόντα.

Γ) Οχι πάντα, είναι δεκτό να μετράνε και άλλα πράγματα, όπως η πολιτική τοποθέτηση του ατόμου.

Δ) Οχι πάντα, είναι δεκτό να μετράνε και άλλα πράγματα, όπως οι γνωριμίες του ατόμου.

Ε) Οχι, τα προσόντα είναι αδιάφορα.

ΣΤ) Δεν έχω γνώμη.

Οπως θα περιμέναμε από ανθρώπους που αγαπάνε τόσο την αξιοκρατία, η συντριπτικότατη πλειονότητα (86%) απάντησε «ναι, θέλουμε τους καλύτερους» (έστω υπό την προϋπόθεση να διακρίνεται ποιοι είναι). Ενα 11,7% θεωρεί ότι η πολιτική τοποθέτηση πρέπει να προσμετράται (!). Ελάχιστοι δεν έχουν γνώμη. Αλλά κυριολεκτικά κανείς δεν θεωρεί τις (προσωπικές) γνωριμίες προσόν που πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν. Καλώς.

Αργότερα στην ίδια έρευνα κάναμε την προσωπική ερώτηση:

2) Εστω ότι έχετε κόρη που μόλις τελείωσε σπουδές σε ΑΕΙ. Ενώ έχει ικανότητες άνω του μετρίου, δεν βρίσκει δουλειά. Σας προτείνουν να διοριστεί νόμιμα σε θέση ευθύνης στο ελληνικό Δημόσιο χωρίς ΑΣΕΠ ή άλλον διαγωνισμό. Θα δεχόσασταν να προτιμηθεί από άτομο με παρόμοιο ιστορικό, που έχει σαφώς υψηλότερες ικανότητες;

Α) Οχι, απλά δεν το δέχομαι.

Β) Οχι, δεν μου αρέσει το Δημόσιο.

Γ) Ναι, οι ικανοί θα βρουν αλλού δουλειά.

Δ) Ναι, η οικογένεια πάνω από όλα.

Ε) Δεν έχω γνώμη.

Φυσικά είναι η ίδια ερώτηση. Οποιος απάντησε Α ή Β προηγουμένως, υποχρεούται να απαντήσει Α ή έστω Β εδώ.

Δεν θα εκπλαγείτε, θαρρώ, αν μάθετε ότι είμαστε ακριβοί στα λόγια, αλλά όχι τόσο όταν έρχονται οι πράξεις.

Πάνω από 18% δηλώνει «η οικογένεια πάνω από όλα» (και τι εστί οικογένεια, αν όχι πρωταρχική πηγή γνωριμιών. Σχεδόν 6% επιπλέον λένε ξαφνικά ότι, εμ, δεν είναι και υποχρεωτικό τελικά να διορίζουμε τους ικανούς, «θα βρουν αλλού δουλειά». Σε ποσοστό 9,9% ξαφνικά δηλώνουν πως «δεν έχουν γνώμη», ενώ στην αφηρημένη ερώτηση φυσικά και είχαν γνώμη. Συνολικά, κάπου ένα στα τρία άτομα ξεχνάει την αξιοκρατία προς όφελος των γνωριμιών!

www.tovima.gr/2019/06/17/opinions/anaksi...ai-oikogeneiokratia/

maria (mb361) wrote:
Το συγκεκριμενο προβλημα παντως ειναι σιγουρο οτι δεν μπορει να το λυσει καποιος απο αυτους.
Παντως ενδιαφερον ρεπορτ: www3.weforum.org/docs/WEF_Investing_in_o...ture_report_2019.pdf