δεν νομιζω οτι διαφωνουμε σε κατι φιλε athens.απλα εγω τονισα οτι ειναι μειοψηφια οι ναυτικοι που το επαγγελμα που ασκουν το εχουν σαν μερακι και οχι καταναγκαστικα.

σιγουρα κερδιζεις απο εμπειριες κλπ αλλα επισης σιγουρο ειναι οτι χανεις και πολλα.

προσωπικα θεωρω οτι το αντιτιμο ειναι πολυ ακριβο γι΄αυτα που σου δινει το επαγγελμα.

ασε δε που για τις νεες γενεες ειναι πιο δυσκολα τα πραγματα.παλιοτερα επιανες λιμανι,εβγαινες εξω και προλαβαινες να δεις και μερικα πραγματα οταν ησουν σε ξενη χωρα.τωρα με τις συγχρονες τεχνολογιες ολα γινονται τοσο γρηγορα που πολλες φορες ο ναυτικος πιανει ξενο λιμανι και οι φορτοεκφορτωσεις γινονται τοσο γρηγορα που δεν βγαινει καν εκτος πλοιου.

Φίλε athens, με τη φτώχεια και τη μιζέρια που υπάρχει στην Ελλάδα, οι υψηλοί μισθοί πρέπει να είναι ένα δυνατό κίνητρο για να μπαρκάρει κάποιος.
Καλύτερα να υπάρχει δουλειά, έστω και δύσκολη, παρά ανεργία ή αεργία!

sonik wrote:

σημερα το μερακι αν δεν εχει εξαφανιστει, εχει περιοριστει σημαντικα.
Ειναι τεραστιες οι αλλαγες που εχουν γινει, που καθιστα το επαγγελμα ασφυκτικο.
Δεν φτανει που ο ναυτικος ειχε τις χιλιες δυο, δυσκολες συνθηκες σε αυτα προστεθηκαν:

1. Ολιγοημερη για να μην πουμε ολιγοωρη παραμονη στα λιμανια. Πλεον το να βγεις σε ενα λιμανι και να κατσεις ημερες να ξεκουραστεις και να σου φυγει η λαμαρινιαση ειναι σχετικα σπανιο. Ιδιως σε λιμανια ευρωπης ουτε για αστειο.

2. Ασχετως την βελτιωση της τεχνολογιας, οι ευθυνες και οι ωρες εργασιας δεν μειωθηκαν καθολου, οι βαρδιες παντα θα ειναι βαρδιες. Επιπροσθετα βελτιωση της τεχνολογιας θα πρεπει να συμπεριλαβουμε το παραδειγμα του BNWAS και τι σημαινει να κανεις βαρδια με ενα τετοιο συστημα στην καθημερινοτητα σου, οσον αφορα την βαρδια στη γεφυρα.

3. Οι μισθοι δεν βελτιωθηκαν, το μονο που εγινε και αυτο μονο για την ελλαδα, επεσαν δραματικα οι μισθοι και οτι αλλο προεκυψε λογω κρισης.

4. Οι γνωσεις και οι επιμορφωσεις που απαιτουνται πλεον για τους αξιωματικους ειναι τεραστια αυξημενες, συνεχομενα σεμιναρια στα ΚΕΣΕΝ για οτι μπορεις να φανταστεις, τα οποια αρκετα ειναι υποχρεωτικα αλλα προαιρετικα αλλα γινονται απαραιτητα αναλογα την εταιρεια και τον τυπο πλοιου. Συνεπως καθε ναυτικος οταν ερχεται πισω, αντι να ξεκουραστει, τρεχει σε σεμιναρια και δωστου διαβασμα...

5. Πολυ μιλανε για βελτιωση συνθηκων στα πλοια, αλλα και αυτο ακομα ειναι συζητησιμο. Το ιντερνετ ειναι παραλογα ακριβο και χρεωνεται αρκετα, μερικες εταιριες μαλιστα εχουν οριο στη χρηση αλλα οκ αυτο ειναι για λογους ασφαλειας. Αν εισαι στο λιμανι εχει καλως εκει παιζεις με καρτες sim. Στην ουσια λιγα καραβια εχουν εκσυγχρονιστει ετσι ωστε να παρεχουν το κατι παραπανω για τετοια τυπου εργασια. Βεβαιως καμια σχεση με οτι ξεραμε πριν 20 χρονια, αλλα σιγουρα θα μπορουσε να υπαρχει ακομα σημαντικη βελτιωση.

6. Τελος αλλα και πιο σοβαρο: εχουν αυξηθει κατακορυφα οι πιεσεις προς το πληρωμα σχετικα με τους ελεγχους που πρεπει να κανει το πληρωμα καθολο το ταξιδι. Απο τον ism code μεχρι να τσεκαρεις χιλια δυο πιστοποιητικα, το να εισαι safety officer ειναι ενα πολυ δυσκολο σταυρολεξο...


Προσωπικα για μενα η ναυτιλια του σημερα σαν επαγγελμα δεν αξιζει αυτες τις θυσιες και τα λεφτα δεν ειναι αρκετα για να διαλυσω την ζωη μου και την οικογενεια μου.
Αυτο ομως ειναι η προσωπικη μου θεση, και στα παιδια τα βαζω ολα στο τραπεζι ετσι ωστε να εχουν μια ολοκληρωμενη εικονα στο τι θα βρουν μπροστα τους.

Οπως και να εχει ομως, υπαρχει αρκετος νεαρος κοσμος που σημερα λογω ανεργιας και αβεβαιοτητας στρεφεται στη ναυτιλια.
Εξαιρεση οταν βρισκω καποιον ο οποιος κρινω οτι ειναι ανω του μεσου ορου, τον προτρεπω να ασχοληθει πιο σφαιρικα με την ναυτιλια, πχ να κανει ενα μεταπτυχιακο στο shipping, ναυλωσεις, ναυτικο δικαιο κλπ ετσι ωστε να απαγγιστρωθει απο τα πλοια.
Η ναυτιλια ειναι ενα κλαδος που απασχολει 29 διαφορετικα επαγγελματα, το καραβι ειναι απλα ο ενας στους 29.
Το φυλλαδιο και η φυγη στα πλοια, ειναι η ευκολη λυση, η δυσκολη ειναι να παλεψεις με τα κυμματα της ζωης και να βγεις στον αφρο.... δυστυχως η οχι, δεν ειναι για ολους.

H πλακα ειναι πως οσοι υπηρετησαμε στο ΠΝ δουλεψαμε στα πλοια (σαν εργατες κανονικα) με 0 μισθο.

athens wrote:
Μονο που καλο θα ηταν οι ασχολουμενοι στα υπολοιπα 28 επαγγελματα να ειχαν - εστω και περιστασιακα - ταξιδευσει.

Ο Ωνασης καλως απαιτουσε μεχρι και ο θυρωρος τηε Εταιρειας του να εχει φυλλαδιο (κοινως να'χει ταξιδευσει).

Stefan wrote:
Ευφημη μνεια δεν πηρες για τιποτε ?

maria (mb361) wrote: Υπηρέτησα κ εγώ σε αντιτορπιλικό 15 μήνες, από τους συνολικά 21 της θητείας.
Ο μισθός μας ήταν 980 δραχμές κ κάναμε όλες τις βαρειές δουλειές.
Στη στεριά 8 ώρες σκοπιά κ στο ταξίδι 2 εξαωρίες βάρδια το 24 ωρο.
Μέσα στο θόρυβο, τη βρώμα, τις κατσαρίδες, τα ποντίκια, το κούνημα, το σκοτάδι κ το κρύο.
Επιπλέον, στα πολεμικά καράβια οι μόνιμοι στρατιωτικοί είναι άσχετοι με το ναυτικό επάγγελμα, συνεπώς είναι κ επικίνδυνοι.
Έζησα πολλές καταστάσεις εκεί μέσα.
Σε σχέση με τη θητεία στο ναυτικό που έκανα, το επάγγελμα του ναυτικού με τα 5-6 χιλιάρικα το μήνα μου φαίνεται παράδεισος.

ΥΓ.
Όσο για την εύφημο μνεία που αναφέρει η Μαρία,θα πω ένα περιστατικό μόνο για να καταλάβετε τι άτομα ήταν οι μόνιμοι στρατιωτικοί (επιμένω να μην τους λέω ναυτικούς) που ήταν στο αντιτορπιλικό.
Λοιπόν, ένας ναύτης ήθελε έναν μήνα να απολυθεί κ είχε φάει όλη του την άδεια κατά τη διάρκεια της θητείας.
Έτσι δεν μπορούσε να πάρει μαζεμένη άδεια, την "άδεια απολύσεως" που λέγαμε τότε.
Οπότε,ήταν αναγκασμένος να κάτσει στο πλοίο ως την τελευταία μέρα κ επιπλέον μας έκατσε κ ένα έκτακτο ταξίδι στην Αδριατική για 20 μέρες.
Όλοι λοιπόν, ακόμη κ ο κυβερνήτης είχαν υποσχεθεί στον ναύτη πως αυτές τις τελευταίες μέρες της θητείας του δεν θα έκανε τίποτα, απλά θα κοιμόταν... τιμής ένεκεν για την προσφορά του στο πλοίο..
Ξεκινήσαμε το ταξίδι κ πράγματι ο ναύτης, Δημήτρη τον λένε ήταν εντελώς αραχτός κ ξεκουράζονταν..
Την τρίτη μέρα του ταξιδιού όμως μας έπιασε καταιγίδα ενώ πλέαμε κοντά στη Σαρδηνία.
Ο ναύτης που έκανε πηδάλιο στη γέφυρα είχε τρελαθεί στη ζαλάδα κ αδυνατούσε να κρατήσει πορεία στο τιμόνι..
Τότε δεν υπήρχαν αυτόματα συστήματα κ GPS.
Η πορεία έβγαινε στο χάρτη με μοιρογνωμόνια κ διαβήτες.
Αλλά κ οι στρατιωτικοί ξερνούσαν συνεχώς.
Πρώτος, ο κυβερνήτης.
Η λύση λοιπόν ήταν να αναλάβει ο Δημήτρης, ο παλιός ναύτης, αυτός που ήταν πολύ πιο χρήσιμος από τους μόνιμους στρατιωτικούς που πληρώνονταν πολύ καλά.
Ανέβηκε στη γέφυρα, δέθηκε με σκοινιά για να μην πέσει από το κούνημα, κράτησε σταθερή την πορεία κ μετά από 12 ώρες συνεχόμενα, χωρίς να φύγει λεπτό από τη θέση του, φτάσαμε Τεργέστη.
Για αυτό που έκανε, που έβγαλε όλους μας από τη δύσκολη θέση, τι ανταμοιβή πήρε;
Τίποτα απολύτως!
Ούτε μια μέρα άδεια, ούτε εύφημο μνεία, ούτε ένα επίσημο ευχαριστώ.
Μόνο ένα χτύπημα στην πλάτη από τον κυβερνήτη, αυτόν που ξέρναγε κ του είπε, "γεια σου Μητσάρα"..
Μιλάμε για κατάντια...

5000-6000 χιλιαρικα ειναι μισθος για ταξιδια εσωτερικου.
για ταξιδια υπερποντια ο μισθος του μηχανικου ειναι 12000 και του καπετανιου 13000.

sonik wrote:
13 χιλιάρικα παίρνει κάποιος σε πλοίο με ξένη σημαία κ ανασφάλιστος.
Ένας υποπλοίαρχος δε πλοίο με ελληνική σημαία κ ΝΑΤ παίρνει 5 χιλιάρικα.
Ο καπετάνιος φτάνει τα 10 το πολύ.