Welcome, Guest
Username: Password: Remember me
  • Page:
  • 1
  • 2

TOPIC: ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ 08 Aug 2018 10:03 #10

  • batista
  • batista's Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • Posts: 7139
  • Thank you received: 2173
  • Karma: -22 (4)
BlackP (BlackBlouse) wrote:
maria (mb361) ευχαριστω που αποφάσισες να απαντήσεις.

Δεν είναι το κατάλληλοτερο μέρος αλλά στο forum βλέπω ότι προάγεται ένας διάλογος, οπότε..

Για να είμαι ειλικρινής λοιπόν, πέρα απο τα οικογενειακα, όσο μένω σε οικονομική και συναισθηματική επαφή αυξάνεται η δυσφορία μου. Θα έφευγα από τα 19 αλλά το ανέβαλα για να το παλέψω. Το θέμα είναι πώς δε φαίνεται να φεύγει αυτός ο πόνος και δε ξέρω τι άλλο να κάνω. Σ'αυτο το σημείο δεν ξέρω κατα ποσο έχει να κάνει με τις συμπεριφορές, ή με εμένα...

Νιώθω συνεχώς ότι χρωστάω ένα χρέος που δεν τελειώνει ποτέ, οτι κάτι δεν πάει καλά στο παρασκήνιο. Κι έναν φόβο. Ότι δε μπορώ να ζήσω όπως αλλα παιδιά στην ηλικία μου (πχ ενεργά, δημιουργικά και κυρίως αυτάρκη). Μ'ολα αυτά αισθάνομαι κι εγώ σα είμαι μέρος ενός ανόητου και χωρίς νόημα παιχνίδιου, όπου οι γονείς παίζουν το ρόλο τών γονιών και εγώ παίζω το ρόλο του παιδιού. Δεν υπάρχει ουσία...Κάνω απλα το καθήκον μου σαν ρομπότ.

Προσπαθησα να βγω από όλο αυτό.
Είμαι από τους καλούς φοιτητές,
κάνω εθελοντισμό, ξένες γλώσσες, διαβάζω βιβλία,
γράφτηκα στον Ερυθρό Σταυρό για ένα διάστημα,
έφυγα 6 μήνες σε άλλη χώρα,
μέχρι και στην Συμβουλευτική Φοιτητών (καλος ευφημισμός για την "Ψυχολογική Υποστήριξη" χαχα) της σχολής μου πήγα...

Τελικά όλα εντείνουν την εντύπωση ότι τρέχω γύρω από ένα αόριστο βασικό πρόβλημα.
Ε και από το να ζω τα όνειρα και τους εφιάλτες κάποιου άλλου, λέω ας φύγω να ζήσω τα δικά μου. Τουλαχιστον, μοιάζει να υπάρχει ένα σχετικό στοιχείο αλήθειας σ' αυτό το σενάριο...Ίσως αυτό να εννοει το ποίημα
"Ο παράδεισος μου 'πεφτε πάντα λιγάκι στενός, θέλω μια κόλαση στα μέτρα μου."
Απλά ήθελα αν φύγω να έχω κλείσει υποθέσεις όπως φορολογίες, ασφάλειες κλπ για να μην ξαναγυρνάω για χαρτιά και το κάνω δύσκολο...

Δε ξέρω, ειμαι ο μόνος που το βιώνει έτσι;
Βγάζει καθολου νόημα σ'εσάς;

*Συγνώμη παιδια για το μεγάλο ποστ.

Batista έχεις κάποιο παραδείγμα τέτοιας δουλειάς (περιέργεια και για να ξέρω)


Αγαπητέ BlackP,

Τα συναισθήματα τα οποία περιγράφεις, σε σχέση με το πως νοιώθεις εντός οικογενειακής στέγης, δεν είναι άγνωστα ούτε περίεργα, διαχρονικά, για την συντριπτική πλειοψηφία των συνομηλίκων σου (και όχι μόνο).
Άρα δεν τίθεται θέμα εξήγησης επ' αυτών.
Απλά είναι διαφορετικό (εκτός ακραίων περιπτώσεων φυσικά), το "θέλω να ανεξαρτητοποιηθώ οικονομικά" και το "θέλω να είμαι κύριος του εαυτού μου, του χώρου μου και των επιλογών μου", από το "δεν θέλω να έχω επαφή" (γενικώς) άρα το να είμαι μόνιμα στα μαχαίρια και τσακωμένος με την ίδια μου την οικογένεια.
Σε αυτό προσπάθησα, προσωπικά, να σου επιστήσω την προσοχή (εντελώς καλοπροαίρετα πάντα και όσο μου το επιτρέπεις). Πρόσεξε το αυτό, γιατί, πίστεψέ με, μόνο αρνητικά μπορεί να φέρει στην ζωή σου και κανένα θετικό. Θα αισθάνεσαι πάντα, ασχέτως του πόσο καλά θα περνάς στην προσωπική σου ζωή, ένα σοβαρό-δυναναπλήρωτο κενό.

Όσο για την ερώτησή σου, δεν υπάρχει, όπως καταλαβαίνεις, μια συγκεκριμένη απάντηση. Εξαρτάται από την όποια εξειδίκευση διαθέτεις και τις επιλογές επαγγελματικής αποκατάστασης που υπάρχουν στην χώρα (και όχι μόνο πλέον).

Προσωπικά θα έκλεινα τα αυτιά μου σε συμβουλές για "μαύρα" (όσο καλοπροαίρετες και αν μπορεί να είναι, από ανθρώπους που δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από εσένα προσωπικά) γιατί στις συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις υποκρύπτουν εξυπηρέτηση συμφερόντων που σε καμία περίπτωση δεν αφορούν στο δικό σου καλό, πέρα από τα άλλα αρνητικά που εμπεριέχουν, δηλαδή μη ασφάλιση (ναι έστω αυτή την γνωστή), ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (ναι έστω αυτή την γνωστή) κ.λπ.
Επίσης, στην ηλικία σου και ανάλογα με τις σπουδές σου, αν δεν μπορούσα να βρω αυτό που σου περιέγραψα (την μη εκμετάλλευση σε όλες τις μορφές της) θα έψαχνα σίγουρα και στο εξωτερικό. Τα πράγματα εκεί, σίγουρα δεν είναι αγγελικά πλασμένα και εύκολα, αλλά μπορείς, σε πολλές περιπτώσεις, να βρεις πολύ καλές περιπτώσεις επαγγελματικής αποκατάστασης και ταυτόχρονα να απαλλαγείς (έστω για κάποια χρόνια) από τις χρόνιες παθογένειες της χώρας.
Εύχομαι να μην σε κούρασα.
Μέτρον άριστον
Last Edit: 08 Aug 2018 10:21 by batista.
The administrator has disabled public write access.
The following user(s) said Thank You: maria (mb361), Sadeness1990, γιώργης (yorgi), BlackP (BlackBlouse)

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ 08 Aug 2018 18:23 #11

BlackP (BlackBlouse) wrote:
maria (mb361) ευχαριστω που αποφάσισες να απαντήσεις.

Δεν είναι το κατάλληλοτερο μέρος αλλά στο forum βλέπω ότι προάγεται ένας διάλογος, οπότε..

Για να είμαι ειλικρινής λοιπόν, πέρα απο τα οικογενειακα, όσο μένω σε οικονομική και συναισθηματική επαφή αυξάνεται η δυσφορία μου. Θα έφευγα από τα 19 αλλά το ανέβαλα για να το παλέψω. Το θέμα είναι πώς δε φαίνεται να φεύγει αυτός ο πόνος και δε ξέρω τι άλλο να κάνω. Σ'αυτο το σημείο δεν ξέρω κατα ποσο έχει να κάνει με τις συμπεριφορές, ή με εμένα...

Νιώθω συνεχώς ότι χρωστάω ένα χρέος που δεν τελειώνει ποτέ, οτι κάτι δεν πάει καλά στο παρασκήνιο. Κι έναν φόβο. Ότι δε μπορώ να ζήσω όπως αλλα παιδιά στην ηλικία μου (πχ ενεργά, δημιουργικά και κυρίως αυτάρκη). Μ'ολα αυτά αισθάνομαι κι εγώ σα είμαι μέρος ενός ανόητου και χωρίς νόημα παιχνίδιου, όπου οι γονείς παίζουν το ρόλο τών γονιών και εγώ παίζω το ρόλο του παιδιού. Δεν υπάρχει ουσία...Κάνω απλα το καθήκον μου σαν ρομπότ.

Προσπαθησα να βγω από όλο αυτό.
Είμαι από τους καλούς φοιτητές,
κάνω εθελοντισμό, ξένες γλώσσες, διαβάζω βιβλία,
γράφτηκα στον Ερυθρό Σταυρό για ένα διάστημα,
έφυγα 6 μήνες σε άλλη χώρα,
μέχρι και στην Συμβουλευτική Φοιτητών (καλος ευφημισμός για την "Ψυχολογική Υποστήριξη" χαχα) της σχολής μου πήγα...

Τελικά όλα εντείνουν την εντύπωση ότι τρέχω γύρω από ένα αόριστο βασικό πρόβλημα.
Ε και από το να ζω τα όνειρα και τους εφιάλτες κάποιου άλλου, λέω ας φύγω να ζήσω τα δικά μου. Τουλαχιστον, μοιάζει να υπάρχει ένα σχετικό στοιχείο αλήθειας σ' αυτό το σενάριο...Ίσως αυτό να εννοει το ποίημα
"Ο παράδεισος μου 'πεφτε πάντα λιγάκι στενός, θέλω μια κόλαση στα μέτρα μου."
Απλά ήθελα αν φύγω να έχω κλείσει υποθέσεις όπως φορολογίες, ασφάλειες κλπ για να μην ξαναγυρνάω για χαρτιά και το κάνω δύσκολο...

Δε ξέρω, ειμαι ο μόνος που το βιώνει έτσι;
Βγάζει καθολου νόημα σ'εσάς;

*Συγνώμη παιδια για το μεγάλο ποστ.

Batista έχεις κάποιο παραδείγμα τέτοιας δουλειάς (περιέργεια και για να ξέρω)

Τι είναι αυτό που σε απασχολεί;
Πως παίζεις το ρόλο του παιδιού στα μάτια των γονέων σου;
Μα, αυτόν τον ρόλο θα παίζεις μέχρι τα γεράματα, αν ζουν οι γονείς σου κ σε βλέπουν.
Πρόσφατα ήρθε η μάνα του διευθυντή μου να τις κάνουμε κάποιες εξετάσεις.
Η μάνα γύρω στα 90 κ ο γιός 66 ετών.
Όταν λοιπόν την τελειώσαμε, μας λέει, "τι να κάνει κ αυτό το παιδί, το έχω κουράσει το καημένο"..
Δεν εννοούσε κάποιο άτομο ηλικίας 15, 25, άντε 35 ετών... αλλά των 66 ετών γιο της, ο οποίος, παρεπιπτόντως, έχει κ δύο εγγόνια..
Ότι κ να κάνεις, όσα λεφτά κ να βγάλεις, όσο διάσημος κ επιτυχημένος να γίνεις, πάντα οι γονείς σου θα σε θεωρούν δημιούργημα τους κ πάντα θα σου λένε τι να κάνεις, άλλοτε ευγενικά, άλλοτε άκομψα, γιατί θεωρούν πως πάντα ξέρουν περισσότερα από σένα, ενώ στην ουσία ξέρουν ελάχιστα... αλλά τελοσπαντων..
Η γνώμη μου είναι να είσαι σύμμαχος κ ενωμένος με τους δικούς σου, να ακούς τη γνώμη τους, να συζητάς, να έχεις τις απόψεις σου κ να συζητάτε με επιχειρήματα.
Ότι κ αν συμβεί, αυτοί θα σε αγαπούν για πάντα κ κανείς άλλος.
Κ χαλαρωσε λίγο κ μη σκέφτεσαι τόσο αναλυτικά τα θέματα της ζωής.
Όλα συμβαίνουν χωρίς κάποιο λόγο κ χωρίς εξήγηση.
Δεν υπάρχουν απαντήσεις.
Η ζωή είναι η μικρή κ κάθε μέρα που περνάει φτάνουμε στο σημείο που θα πάψουμε να υπάρχουμε, οριστικά κ αμετάκλητα.
Πότε δεν ξέρουμε πότε θα είναι αυτή η ώρα.
Ζήσε τα χρόνια που έχεις όσο μπορείς καλύτερα.
Λεφτά, στην πραγματικότητα, εχει κάποιος όταν τα έχει όλα δίπλα του.Έξω απο τις τράπεζες.
The administrator has disabled public write access.
The following user(s) said Thank You: Sadeness1990, BlackP (BlackBlouse)

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ 09 Aug 2018 11:07 #12

  • gus (gus326)
  • gus (gus326)'s Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • Posts: 1780
  • Thank you received: 692
  • Karma: 35
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) wrote:
Τι είναι αυτό που σε απασχολεί;
Πως παίζεις το ρόλο του παιδιού στα μάτια των γονέων σου;
Μα, αυτόν τον ρόλο θα παίζεις μέχρι τα γεράματα, αν ζουν οι γονείς σου κ σε βλέπουν.
Πρόσφατα ήρθε η μάνα του διευθυντή μου να τις κάνουμε κάποιες εξετάσεις.
Η μάνα γύρω στα 90 κ ο γιός 66 ετών.
Όταν λοιπόν την τελειώσαμε, μας λέει, "τι να κάνει κ αυτό το παιδί, το έχω κουράσει το καημένο"..
Δεν εννοούσε κάποιο άτομο ηλικίας 15, 25, άντε 35 ετών... αλλά των 66 ετών γιο της, ο οποίος, παρεπιπτόντως, έχει κ δύο εγγόνια..
Ότι κ να κάνεις, όσα λεφτά κ να βγάλεις, όσο διάσημος κ επιτυχημένος να γίνεις, πάντα οι γονείς σου θα σε θεωρούν δημιούργημα τους κ πάντα θα σου λένε τι να κάνεις, άλλοτε ευγενικά, άλλοτε άκομψα, γιατί θεωρούν πως πάντα ξέρουν περισσότερα από σένα, ενώ στην ουσία ξέρουν ελάχιστα... αλλά τελοσπαντων..
Η γνώμη μου είναι να είσαι σύμμαχος κ ενωμένος με τους δικούς σου, να ακούς τη γνώμη τους, να συζητάς, να έχεις τις απόψεις σου κ να συζητάτε με επιχειρήματα.
Ότι κ αν συμβεί, αυτοί θα σε αγαπούν για πάντα κ κανείς άλλος.
Κ χαλαρωσε λίγο κ μη σκέφτεσαι τόσο αναλυτικά τα θέματα της ζωής.
Όλα συμβαίνουν χωρίς κάποιο λόγο κ χωρίς εξήγηση.
Δεν υπάρχουν απαντήσεις.
Η ζωή είναι η μικρή κ κάθε μέρα που περνάει φτάνουμε στο σημείο που θα πάψουμε να υπάρχουμε, οριστικά κ αμετάκλητα.
Πότε δεν ξέρουμε πότε θα είναι αυτή η ώρα.
Ζήσε τα χρόνια που έχεις όσο μπορείς καλύτερα.

Απόλυτα σωστά.
The administrator has disabled public write access.
The following user(s) said Thank You: BlackP (BlackBlouse)

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ 18 Aug 2018 20:46 #13

Ευχαριστώ πολύ παιδιά για τις ολοκληρωμένες απαντήσεις. Βασικά με αφνιδιασατε γιατί νόμιζα δε θα απαντήσει κανείς. Συνήθως τέτοια θέματα σνομπαρονται κι όχι μόνο από συνομηλίκους μου (ουτε κατά διάνοια δεν το παίζω βαθυστόχαστος κλπ όπως σε κάτι σχόλια στο YouTube τύπου "εγω είμαι 15 κι ακούω ροκ και απορώ πώς τη βγάζετε εσείς οι ρηχοί με λαϊκά" . Απλά αναφέρω μια γενική επίκριση στο θεμα)

Το να ξέρω ότι δεν είναι κάτι περίεργο αυτο συναισθημα σε σχέση με την οικογένεια, με ανακουφίζει. Θα τα λάβω αυτα υπόψη πριν πάρω κάποια απόφαση.

batista κατάλαβαινω τι λες. Και κάνω ενέργειες πάνω στην βάση της καλής οικογενειακης σχέσης. Πολλές φορές όμως έχω την αίσθηση ότι ο κύκλος αυτός της οικογένειας περισσότερο περιορίζει παρά υποστηρίζει. Εντάξει, ίσως εγώ να είμαι τελικά. Γιατί μετά κι από τα παραδείγματα που δώσατε εσείς κι από άλλα δικά μου, φαίνεται η όλη κατάσταση νορμάλ. Άρα οι ατομικοί στόχοι μπαίνουν μετά στην εξίσωση. Εγώ (όπως κι άλλοι φανταζομαι) θέλω ένα κυκλο δημιουργικότητας, ελευθερίας και γιατί όχι, κι αλήθειας. Και βλέπω ένα περιβάλλον σχετικού εφησυχασμού που μόνο αληθινός δε μοιάζει. Οχι οτι οι άνθρωποι είναι αργοσχολοι. Εργατικοί είναι. Γι αυτό λέω ότι παίζει και τι ζητάει ο καθένας.
Αλλά όπως είπε κι ο άλλος ο φίλος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos), δεν υπάρχουν απαντήσεις. Θα πάψω να το πολυαναλύω.

Δε με κούρασε κανένα σχόλιο. Αντιθέτως η έκταση με βοήθησε. Εγώ εύχομαι να μη σας κούρασα χαχα. Σας ευχαριστώ όλους πολύ
Last Edit: 18 Aug 2018 21:45 by BlackP (BlackBlouse).
The administrator has disabled public write access.
The following user(s) said Thank You: γιώργης (yorgi)

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ 19 Aug 2018 13:31 #14

  • batista
  • batista's Avatar
  • OFFLINE
  • Platinum Boarder
  • Posts: 7139
  • Thank you received: 2173
  • Karma: -22 (4)
BlackP (BlackBlouse) wrote:
batista κατάλαβαινω τι λες. Και κάνω ενέργειες πάνω στην βάση της καλής οικογενειακης σχέσης. Πολλές φορές όμως έχω την αίσθηση ότι ο κύκλος αυτός της οικογένειας περισσότερο περιορίζει παρά υποστηρίζει.

Φαίνεσαι άνθρωπος, αν μη τι άλλο, με διάθεση να καταφέρεις να βρεις την ισορροπία, αγαπητέ.
Αρκεί να διαχωρίσεις, στην σκέψη και την πράξη, την (πολύ φυσιολογική) ανάγκη που νιώθεις να θέσεις όρια στη επιρροή του οικογενειακού περιβάλλοντος στις επιλογές σου, με την γενικότερη σχέση σου με την οικογένεια.
Δεν είναι πάντα εύκολο (ανάλογα και με τον τρόπο που σκέφτονται, εκφράζονται και πράττουν και οι δύο πλευρές), αλλά είναι κάτι πολύ βασικό για την μελλοντική ψυχική σου ισορροπία.
Μέτρον άριστον
Last Edit: 19 Aug 2018 13:32 by batista.
The administrator has disabled public write access.
The following user(s) said Thank You: BlackP (BlackBlouse)
  • Page:
  • 1
  • 2
Time to create page: 0.075 seconds