(φτιάξε μόνος σου) πηχτή
syntages.matia.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%...%87%CF%84%CE%AE.html

Τσιλαδιά, η πηχτή της Κρήτης
cretangastronomy.blogspot.gr/2010/12/blog-post_27.html

Νικόλαος Τσελεμεντές
el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BA...BD%CF%84%CE%AD%CF%82

soto51 wrote:
Γύρισα απο το μπάνιο, πίνω καφέ κ σου γράφω τη συνταγή για πηχτή, όπως την κάνουν στη Ρούμελη..



Βγάζεις το δέρμα απο την γουρουνοκεφαλή κ την κόβεις στη μέση.

Επίσης, βγάζεις το δέρμα απο την ουρά, τα αυτιά κ το κάτω μέρος των πίσω ποδιών του ζώου..

Τα βάζεις σε μιά παλιά, μεγάλη κατσαρόλα κ το σιγοβράζεις μέχρι να αφρίσει το νερό..

Πετάς το πρώτο νερό, ξαναγεμίζεις την κατσαρόλα με φρέσκο νερό.
Ρίχνεις αλατοπίπερο κ το κρέας...

Το βράζεις για δυο ώρες, το λιγότερο...
Το ελέγχεις αν έχει βράσει καλά...

Όταν βράσει, βγάζεις το κρέας κ βγάζεις το ψαχνό απο την ουρα, το κεφάλι, τα αυτιά κ το ξαναρίχνεις στο νερό που έβραζε επι τόση ώρα...

Προσθέτεις ψιλοκομμένο σκόρδο κ ξύδι, κατα βούληση!!
Το ίδιο κανεις κ με τοναλατοπίπερο, καθώς κ με καυτερή πιπεριά, ή μπούκοβο...

Τα ανακατεύεις καλά για να φύγει, αν έχει επιπλέον νερό...

Αν το φας ζεστό θα είναι σαν σούπα..

Αν κάνει κρύο κ το αφήσεις στο πιατο θα πήξει αρκετά...

Αν το κρατήσεις στο ψυγείο, διατηρείται για μήνες...

Καλό φαγητό, αν χιονίζει κ πίνεις μπόλικο κόκκινο κρασί...

Καλοκαιριάτικα όμως.....

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) wrote:
Την στελνεις δωρο του Βαρουφακη !

Έλα ρε tsig, έκανες ξεχωριστό θέμα για την πηχτή;

Μήπως σου αρέσει;

Καλύτερα πάντως απο προβατίνα.
Είναι πιο νόστιμη...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) wrote: Μπα έχω αλλεργία στα γουρούνια, οπότε αποκλείεται. Σίγουρα προβατίνα, ζυγούρι, καλύτερα.

Τα ξεχώρισα τα θέματα αφού βλέπω ενδιαφέρον και μερακλίδες...

Παναγιώτη & yorgi, ευχαριστώ και τους δυο σας.

Παναγιώτη, λες ότι κόβεις το κεφάλι στη μέση, δε λες όμως: Το μυαλό τι το κάνεις? Ξέρεις, το μυαλό είναι σκέτη χοληστερίνη.

Γενικώς πάντως, απ' αυτά που διάβασα βλέπω ότι η διαδικασία έχει πολλές ομοιότητες (και το κρέας θα έχει) με την πατσά.
(Την οποία έχω φτιάξει μια φορά με απόλυτη επιτυχία, και θα ξαναφτιάξω μόλις κρυώσει ο καιρός).
Και η πατσά πήζει όταν μπει σε θερμοκρασία ψυγείου (2ºC~5ºC), και ίσως και σε ανώτερη (10ºC~15ºC).
Το πόσο "εύκολα" πήζουν αυτά τα εδέσματα εξαρτάται από το πόσο νερό αφήνεις στο τελικό προϊόν. (Βράσιμο για κάμποση ώρα χωρίς καπάκι).

Επίσης (ξέχασα να το πω):

Στην Θράκη παράγεται ένα πράμα που λέγεται "καβουρμάς", και έχει μεγάλη ομοιότητα με αυτά τα είδη (πηχτή - πατσά), αν και έχει:
-Μικρότερο ποσοστό υγρασίας και
-Περισσότερη αναλογία κρέατος
(Καλό κρέας βάζουν).
Είχα πάρει από την κεντρική αγορά της Κομοτηνής όταν πήγα (ένα ολόκληρο μπαστούνι, γιατί διατηρείται), και αφού γύρισα στην Αθήνα έψαξα αν υπάρχει κι εδώ. Υπάρχει:





Όπως και να το κάνεις όμως, το σπιτικό κατασκεύασμα είναι άλλο πράμα.....

Έχεις δίκιο..
Ξέχασα να σου πω οτι το μυαλό του γουρουνιού δεν τρώγεται..
Τα μάγουλα μόνο..
Μακριά απο αυτό, να μην έχεις προβλήματα...

Της προβατίνας κ του αρνιού, τα τρως άφοβα..

Σχεδόν....


Όσο για τον καβρουμά, πρώτη φορά έφαγα σε ένα άθλιο μαγερειό στο Γκάζι, το '93, πριν αλλάξει εντελώς ο χώρος..
Όταν δεν υπήρχε ούτε ένα μαγαζί, παρα μόνο μουσουλμάνοι που ζούσαν σε παράγκες..

Το μαγαζί που είχα πάει ήταν το "Mamakas", τότε που ήταν ένα δίπατο παραγκόσπιτο με κεραμίδια κ το είχαν κάτι τύποι απο Κομοτηνή μεριά..

Εκπληκτική γεύση κ τρομερά μεζεδάκια έκαναν τότε οι τύποι...

Μετά...ήρθε ο πολιτισμός....

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) wrote:
Θα μου έκανε εντύπωση αν έλεγες πως τρώγεται.

Και μετά τον πολιτισμό, ήρθε και η αριστερά.
Πρώτη φορά.