kathrine wrote:
Οι συγκεκριμένες σειρές που έχουν αποσυρθεί υπόκεινται σε ειδικό έλεγχο γνησιότητας που μονο οι τράπεζες των ΗΠΑ μπορούν να τα εξαργυρώσουν, αν και η αξία τους είναι πολύ μεγαλύτερη στις δημοπρασίες χαρτονομισμάτων. Οι τράπεζες των ΗΠΑ οφείλουν να τα εξαργυρώσουν στην ονομαστική αξία (γιατί δεν τίθεται θέμα οι εμπορικές τράπεζες ή ανταλλακτήρια του εξωτερικού να εξαργυρώσουν τις εν λόγω σειρές που έχουν αποσυρθεί αλλά μόνο οι κεντρικές τράπεζες των κρατών με ειδική χρονοβόρα διαδικασία ) αλλά οι τελευταίες οφείλουν να τα παραδόσουν στη Fed προς καταστροφή...
Μην τα μπερδεύεις.
Εγώ είπα (και το έχω ξαναπεί, και για τα μάρκα, και πιθανολογώ ότι ισχύει και για τα ελβετικά, και για τις λίρες αγγλίας (τις χάρτινες εννοώ), και ίσως και άλλα που δεν μου έρχονται τώρα) ότι:
Τα δολλάρια δεν αποσύρονται ΠΟΤΕ.
Σε αντίθεση π.χ. με τις δραχμές, που αν πας τώρα ας πούμε με ένα δεκαχίλιαρο που το βρήκες γιατί είχε ξεχαστεί σε ένα κοστούμι στην ΤτΕ, ΔΕΝ θα σου δώσουν τα 29,35 ευρώ που έκανε το 2002, και θα σου πουν "Δυστυχώς δεν περνάει πια".
Δεν είπα να πας με κατοσταδόλλαρο του 1940 στο Βασιλόπουλο του Παγκρατίου και να θέλεις να το πάρει, ούτε να πας με πλαστό.
Αν πας σε αμερικάνικη τράπεζα όμως, ΕΣΤΩ και με δολλάριο του 1862, θα το δεχθεί ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ για ένα δολλάριο.
Προφανώς θα κάνουν έλεγχο γνησιότητας. Γιατί, στα τρέχοντα δεν κάνουν?
Το τι θα το κάνει μετά η τράπεζα κατόπιν (αν θα το στείλει στη FED ή θα το κάνει κορνίζα) δεν με αφορά, ας το κάνει ότι θέλει. Αλλά σίγουρα ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙ "Βάλ'το στον κώλο σου", όπως θα μου πει η δικιά μας για το δεκαχίλιαρο του 1999.
Αυτό είπα. Και αυτό, ισχύει.
