ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) wrote:
Βεβαίως να το εξηγήσω.
Οι Αμερικάνοι, πολύ σωστά, μας έσωσαν τη δεδομένη στιγμή από μια ένοπλη σύγκρουση κ έναν πολύ πιθανό πόλεμο.
Αλλά, δεν είναι απαραίτητο κ αναγκαίο να τους ευχαριστείς κ δημόσια από το βήμα της Βουλής, δείχνοντας, κατά τη γνώμη μου πάντα, υποταγή κ δουλοπρέπεια.
Με αυτές στις δηλώσεις δεν δείξαμε ότι είμαστε κυρίαρχο κ ανεξάρτητο κράτος.
Οι Τούρκοι ευχαρίστησαν δημοσίως τους Αμερικανούς;
Που εισέβαλαν στα χωρικά μας ύδατα;
Εμείς γιατί το κάναμε;
Δηλ, φάγαμε ξύλο χωρίς να φταίμε κ ευχαριστούμε κάποιους άλλους που μας έσωσαν κ δεν μας κατέστρεψαν.
Κ ποιος ο ρόλος της Αμερικής από τότε;
Μπορεί κάποιος Έλληνας, όχι να ανέβει, αλλά έστω να πλησιάσει πια στα Ίμια;
Το ότι οι Αμερικανοί (και οι πάντες) βάζουν πρώτο το συμφέρον τους (ασχέτως του ποιος έχει το δίκιο με το μέρος του) είναι γνωστό στους πάντες.
Σε εκείνη λοιπόν την συγκυρία (σε αντίθεση με άλλες, π.χ. Κύπρο/Αττίλα με την ... αγαστή συνεργασία της Χούντας
) λειτούργησαν θετικά για εμάς.
Όχι δεν ... βομβάρδισαν τους Τούρκους για να μας πασάρουν την απόλυτη κυριαρχία των Ιμίων, ούτε περίμενε κανείς να το κάνουν (αυτοί ή οποιοσδήποτε άλλος).
Απλά τους έκοψαν τον βήχα για αυτά που είχαν σκοπό να κάνουν και γι αυτό φυσικά δεν θα μπορούσαν ποτέ να λάβουν και ευχαριστία από τους Τούρκους, αλλά μόνο από εμάς.
Το ότι εμείς τους ευχαριστήσαμε δημόσια δεν το θεωρώ ούτε υποταγή, ούτε δουλοπρέπεια και επαναλαμβάνω, δεν γνωρίζουμε όλες τις λεπτομέρειες προκειμένου να μπορούμε να κρίνουμε την σκοπιμότητα της συγκεκριμένης δήλωσης.
Προσωπικά, προτιμώ να κρίνω και κυρίως να κατακρίνω του Έλληνες πολιτικούς για ότι κάνουν, το οποίο αποδυναμώνει την χώρα ή για ότι δεν κάνουν για να ενδυναμώσουν την χώρα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) wrote:
Σχετικά με το αν μάθαμε ότι ήταν σωστό να κάνουμε τότε, έχουν ακουστεί πολλές απόψεις.
Κάποιοι έλεγαν πως έπρεπε να βομβαρδίσουμε το νησί όπου ήταν οι Τούρκοι κ να πάει στον πάτο.
Άλλοι έλεγαν πως έπρεπε να αφήσουμε τους δικούς μας ΟΥΚάδες να ανέβουν στο νησί κ να γίνει μάχη με τους Τούρκους.
Άλλοι έλεγαν να γίνει επιστράτευση κ να πάμε όλοι στον Έβρο κ στα νησιά.
Άλλοι έλεγαν να μπουκάρουμε στην Τουρκία.
Τελικά δεν έγινε τίποτε κ απλά οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές εγκατέλειψαν τα νησιά κ έφυγαν.
Το ερώτημα μου είναι.
"Μετά από τόσα χρόνια, τι λάθη έγιναν, τα οποία οδήγησαν στον θάνατο δικούς μας ανθρώπους κ τι θα έπρεπε να γίνει ώστε να μην χάσουμε ούτε ανθρώπους, ούτε εθνικό έδαφος";
Μάθαμε;
Τι έπρεπε να κάνουμε;
Αυτοί που ζητούσαν ένοπλη σύγκρουση, είχαν λάθος;
Αν ξανασυμβεί παρόμοιο επεισόδιο, ξέρουμε πια πως θα αντιδράσουμε;
Άρα δεν ξέρουμε τι έπρεπε να κάνουμε. Απλά ... αναρωτιόμαστε.
Θα σου πω λοιπόν κάτι πιο στάνταρ από τα ... εύκολα (που λένε ορισμένοι που είναι αμφίβολο το αν καν υπηρέτησαν μια νορμάλ θητεία) "να τους βομβαρδίσουμε" και τα λοιπά ... πιασιάρικα.
Μπορούμε, σαν πολιτικός κόσμος και κυρίως σαν πολίτες, να λειτουργούμε (σε όλα τα επίπεδα) με τέτοιον τρόπο ώστε να ενδυναμώνουμε την χώρα σε όλα τα επίπεδα (οικονομικά, θεσμικά κ.λπ.) και να μην δείχνουμε απλά κάποιους άλλους (όποιοι κι αν είναι αυτοί) ως υπεύθυνους για την όποια κακοδαιμονία μας, την ίδια στιγμή που κάνουμε ότι ... περνάει από το χέρι μας για να συμβάλουμε σε αυτή την κακοδαιμονία;;;;
Αν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, να είμαστε σίγουροι ότι και στην δύσκολη στιγμή, θα έχουμε τα μέσα, αλλά και την δυναμική να πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση (όσο δύσκολη κι αν είναι) για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας.
Αλλιώς ... μόνο εύκολες παρόλες μπορούμε να πετάμε, χωρίς κανένα περιεχόμενο.