waverunner wrote:
ο σοτος δεν ασχολειται με επενδυσεις και δεν θελει να βγαλει απο την μυγα ξιγκι, οπως εμεις που κυνηγαμε τις προθεσμιακες, τις μετοχες, τα ΣΜΕ , ομολογα , μαγαζια , πληστηριασμους κλπ
παντως απο ηλεκτρονικη δημοπρασια του ΟΔΔΥ, ΠΗΡΑ αυτοκινητο , το οποίο το πουλησα , λογω οτι εφυγα κανα χρονο εκτος ελλαδος και εβγαλα 1 χιλιαρικο, ψιχουλα για τον σοτο, οπως ψιχουλα λεει οτι ειναι αυτα που δινουν οι προθεσμιακες
Η μονη λυση για αυτον ειναι ας πουμε μια αποθηκευση χρηματων στην ελβετια, ή θαμιψο σε φρεατιο στο χωραφι του σπιτιου του.
Δεν ειναι λαθος η τοποθετηση του, αλλα οι πιο πολλοι, εδω μεσα , ειμαστε ανθρωποι του ρισκου και οχι συνταξιουχοι ή αεργοι εισοδηματιες, αποστρατοι καραβαναδες κλπ κλπ
Από τις 3 παραγράφους σου, στην πρώτη:
Ναι, όντως δεν ασχολούμαι με επενδύσεις. Όποτε ασχολήθηκα, έχασα. (ΕΚΤΟΣ από τις κινήσεις που έκανα (όποτε τις έκανα) με χρυσό). Αλλά ξέρω πως κι αυτό (οι επενδύσεις) είναι ένα επάγγελμα, και είναι σεβαστό. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ όμως, όχι πάρεργο, όπως ήταν για μένα (τότε που έχασα).
Στα πλαίσια του επαγγέλματος, δεκτό είναι και το ξύγκι της μύγας. Έτσι βγαίνει το μεροκάματο σήμερα, δεν φυτρώνουν λεφτά στα δέντρα.
Στη δεύτερη παράγραφο:
Βεβαίως και δεν είναι ψίχουλα το 5% που δίνουν οι τράπεζες. Ξέρω άνθρωπο που βγάζει 100.000 το χρόνο από προθεσμιακές.
Αυτό που λέω είναι ότι ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ 5% το ρίσκο απώλειας του κεφαλαίου ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ. Μην τα ξαναγράφω τώρα.
Αλλά κι αυτό, είναι φιλοσοφία ζωής. Ο άλλος πάει και παίζει 10.000 μαύρο/κόκκινο στη ρουλέτα. Οι πιθανότητες είναι 47,22% να τα διπλασιάσει, 52.78% να τα χάσει, και όμως το κάνει. Να τον κατακρίνουμε? Όχι εγώ. Άρα ΔΕΝ κατακρίνω κι αυτόν που πάει να βγάλει το 5% του, απλά λέω ότι εγώ ΔΕΝ θα το έκανα (όπως δεν θα πήγαινα και στη ρουλέτα), και ΕΞΗΓΩ (σε κάποιους που ΔΕΝ έχουν καταλάβει τι κίνδυνο έχει η ρουλέτα του 5% των προθεσμιακών), ποιος είναι ο κίνδυνος.
Με σένα ξέρεις τι συμβαίνει?
Άμα αυτό που διαβάζεις ή ακούς να λέει ο άλλος δεν σ' αρέσει, ενοχλείσαι. Κι άμα ενοχλείσαι, κάτι σε τρώει, και θέλεις να το αντιμετωπίσεις. Και επειδή αντισταμινικό γι' αυτή σου τη φαγούρα δεν υπάρχει, αναγκάζεσαι να το αντιμετωπίσεις με όποιον άλλο τρόπο μπορείς, όπως να χαρακτηρίζεις τον άλλο καραβανά, συνταξιούχο, άεργο, κάτι κακό τέλος πάντων. Αυτό συμβαίνει.
Ξέρεις, άμα θέλω μπορώ κι εγώ να σου πω τι είσαι. Κι αν αρχίσω, δεν θα σ' αρέσει καθόλου, trust me. Άραξε λοιπόν waverunner, κοίτα τις δουλειές σου, βγάζε το ξύγκι σου, πες τις απόψεις σου, αλλά σεβάσου και τις απόψεις των άλλων.
Κανείς δε θα σε χαρακτηρίσει, ούτε για τις απόψεις σου, ούτε για τις δουλειές που κάνεις.
Ρε γαμώτο... τελικά εδώ μέσα μαζεύονται φραγκοφονιάδες!
