OMORFOPAIDO wrote:
τα χρήματα καταλήγουν περιουσία της τράπεζας.
Δεν ισχύει.
Αλλά η τράπεζα δεν τα δίνει στους κληρονόμους, πριν ξεκαθαρίσει πλήρως η διαδικασία της κληρονομιάς, πληρωθούν φόροι κληρονομιάς (τους οποίους κρατάει για να αποδώσει στο δημόσιο από την κατάθεση), και όλα τα σχετικά.
Δηλαδή (και ιδίως αν πρόκειται για μικρό ποσό) δεν αξίζει να κάνεις τη διαδικασία για να πάρεις ότι απομείνει (μετά το φόρο).
Στις μεν καταθέσεις το πρόβλημα ξεπερνιέται με τον κοινό λογαριασμό, εκεί που δεν ξεπερνιέται (αλλά πρέπει να υποστεί κανείς όλο το λούκι) είναι στις μετοχές. Αυτές, δε μπορούν να είναι "κοινές".
Ένας άλλος τρόπος που αντικαθιστά τον κοινό λογαριασμό είναι το internet banking. Μετά το θάνατο του δικαιούχου, αν ο κληρονόμος έχει πρόσβαση στους κωδικούς, μπορεί (παρατύπως πάντα) να μεταφέρει λεφτά από το λογαριασμό του θανόντος σε άλλον, δικό του.
Όλες αυτές οι παρατυπίες όμως "περνάνε" και δεν ψάχνονται για μικρά σχετικά ποσά (κάτω των 100-200 χ) και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πέσει καρφωτή (στην τράπεζα ή στην εφορία) από κάποιο καλοθελητή. Αν πέσει, τα πάντα μπλοκάρονται.
Ακόμα και στην περίπτωση κοινού λογαριασμού, αν πέσει καρφωτή στην εφορία θα "ψαχτεί" το θέμα ποιανού ήταν στην πράξη τα λεφτά του κοινού λογαριασμού. Δεν μπορεί δηλαδή ένας παππούς με 3 εκ. στην τράπεζα σε κοινό με το εγγόνι του των 19 ετών να πεθάνει, και μετά το εγγόνι να το παίζει ωραίος και σέξυ. Η εφορία θα τον τσιμπήσει και θα του πει "Που τα βρήκες?" - "Ήταν στον κοινό με τον παππού μου". Ο παππούς μπορεί να έχει φορολογηθεί γι' αυτά στη ζωή του, αλλά το εγγόνι πρέπει να πληρώσει φόρο κληρονομιάς αφού τα πήρε από τον παππού.
Απ' τους καριόληδες ποτέ δε γλυτώνεις, ιδίως όταν "φαίνεσαι".
Γενικώς ομορφόπαιδο, εσένα ποιό είναι το πρόβλημα σου?
Είσαι ο υποψήφιος να πεθάνει, ή ο υποψήφιος κληρονόμος?