soto51 wrote:
Δεν μπορεί να ήταν συνδικαιούχος στην θυρίδα και να έκανε 7 χρόνια να ανοίξει την θυρίδα.Ισχύει το ίδιο με τους κοινούς λογαριασμούς.Αν έχουν 2 συνδικαιούχους και πεθάνει ο ένας ,ο άλλος μπορεί νόμιμα την επόμενη μέρα να κάνει ανάληψη όλο το ποσό

folion2008 wrote: Για τα 5 χρόνια του ΜΗ κοινού λογαριασμού σου είπα πως δεν το ξέρω, το υποθέτω μόνον.
Για τα 7 χρόνια της θυρίδας όμως, το ξέρω από 1ο χέρι, έχω αξιολογήσει και τη σοβαρότητα της ενδιαφερόμενης, και καλά θα κάνεις να μην αμφισβητείς το συνομιλητή σου.

soto51 wrote:
Αντιπαρέρχομαι το "μην αμμφισβητείς τον συνομιλητή σου" και δεν με ενδιαφέρει κι όλας, αλλά δεν είσαι και ο Πάπας.Εγώ δεν έχω κόμπλεξ να αμφισβητούν αυτά που γράφω πάντως.

Τώρα επι της ουσίας επιμένω,γιατί ξέρω ότι ισχύει αυτό που λέω, ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΙΟΥΧΟ ΘΥΡΙΔΑΣ,και όχι για αυτόν που εξουσιοδοτείται να ανοίξει την θυρίδα ΕΝΟΣ κατόχου σε περίπτωση θανατου του.


ΥΓ=Η απάντηση δίνεται για ενημέρωση των μελών εδώ,όπως και εγώ μαθαίνω από άλλους και από πράγματα που γράφουν.Δεν με ενδιαφέρει η προσωπική αντιπαράθεση,εκτός φυσικά άν προκληθώ.

folion2008 wrote: Να γίνω πιο σαφής, γιατί ίσως δεν έγινα αρκετά με αυτό που έγραψα:

Τα γεγονότα είναι όπως τα έγραψα, τα επαναλαμβάνω, τα επιβεβαιώνω, και επιμένω. Και όχι, δεν είμαι ο Πάπας. Ούτε καν καρδινάλιος.
Να συμπληρώσω λοιπόν (γιατί είσαι δύσπιστος, όχι κακόπιστος) και τα εξής:

1) Η τράπεζα ΕΙΧΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙ (δεν ξέρω πως - από αφέλεια ίσως των εναπομενόντων μάλλον) το θάνατο του ενός συνδικαιούχου.
2) Ο νόμος (και όχι η σύμβαση ενοικίασης της θυρίδας) λέει ότι το περιεχόμενο της θυρίδας πρέπει να φορολογηθεί ως κληρονομιά. Και βάζει την τράπεζα θεματοφύλακα αυτής της διάταξης.
3) Οπότε η τράπεζα λέει στον (συν)δικαιούχο: "Φέρε μου χαρτί ότι είσαι φορολογικώς εν τάξει, αλλιώς δεν σ' αφήνω να την ανοίξεις".
4) Η εφορία πριν δώσει οποιδήποτε χαρτί, θέλει να ξέρει ποιά είναι η κληρονομούμενη αξία.
5) Για να γίνει αυτό πρέπει να ανοιχτεί η θυρίδα παρουσία α) εκπροσώπου της ΔΟΥ, και β) "Εκτιμητή".
6) Αυτά ολα, ΣΥΝ το ξεκαθάρισμα για το ποιοι είναι οι κληρονόμοι, θέματα δηλαδή που δεν έχουν σχέση ειδικά με τη θυρίδα αλλά γενικώς με την περουσία του μεταστάντος, ποιοι τον κληρονομούν (διαθήκες κλπ), και ότι δεν υπάρχουν προσβολές διαθήκης κλπ.
7) Ε, αυτό όλα για να γίνουν και να καταλήξουν οι κληρονόμοι, ο εφοριακός, και ο εκτιμητής όλοι στην τράπεζα, πήρε 7 χρόνια.

Προφανώς εσύ αναφέρεσαι στην περίπτωση που η τράπεζα ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο ένας συνδικαιούχος πέθανε. Τότε βεβαίως, δεν υπάρχει θέμα, ΕΚΤΟΣ από το θέμα της ψευδούς δήλωσης, γιατί σε περίπτωση συνδικαιούχων θυρίδας (και εμφάνισης μόνον του ενός για επίσκεψη της) η τράπεζα ζητάει δήλωση (κάθε φορά) απ' αυτόν ότι όλοι οι άλλοι είναι εν ζωή. Αν κάποιος υπάλληλος τραπέζης παραλείπει να τη ζητήσει (δεν αποκλείεται), αυτό είναι παράτυπο.

Προς πληροφόρηση σου επί πλέον, η συγκεκριμένη θυρίδα δεν είχε τίποτα σημαντικό μέσα (κάτι οικογενειακά κειμήλια μόνο), αλλά επί 7 χρόνια η φίλη μου πλήρωνε νοίκι για τη θυρίδα, χωρίς να μπορεί να απαλλαγεί απ' αυτήν.

Αν όμως η θυρίδα είχε μέσα π.χ. 20.000 λίρες (400 μασούρια των 50 - χωράνε), ο εφοριακός θα έκανε μεγάλη χαρά. Γιατί θα υπολόγιζε κληρονομιά €5.600.000, και θα καταλόγιζε τον αντίστοιχο φόρο κληρονομιάς (και όχι μόνο).
Για ψάξ'το λίγο καλύτερα, και θα δεις πως έχω δίκιο.

Το ανήθικο δίδαγμα από τις ανωτέρω παραγράφους (1) & (2) είναι πως αν πεθάνει κάποιος δικός σου και είσαι η χήρα του ή το παιδί του, και είσαι συνδικαιούχος με τον πεθαμένο σε θυρίδα, και ξέρεις πως η θυρίδα έχει κάτι αξίας μέσα, πας ΠΡΩΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ στην τράπεζα, ΜΟΛΙΣ ΑΝΟΙΞΕΙ, ΠΡΩΪ-ΠΡΩΪ, και αδειάζεις τη θυρίδα. Και δεν πας με μαύρη γραβάτα, πλερέζα, κλαμμένος κλπ, πας ΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΧΑΡΑ.
Υπογράφεις την ψεύτικη δήλωση, αδειάζεις τη θυρίδα (τελείως όμως: πάρε και Vettex να τη σκουπίσεις), και φεύγεις.
Μετά από 1-2 μήνες, ξαναπάς στην τράπεζα και τους λες:
"Ο πατέρας/πεθερός/σύζυγος/θείος/θεία κοκ πέθανε. Γνωρίζω πως η θυρίδα είναι κενή, δεν την χρειαζόμαστε άλλο, πάρτε το κλειδάκι σας και σταματήστε να χρεώνετε νοίκια γι' αυτήν".

Αν εξακολουθείς να έχεις ανάγκη χρήσης θυρίδας, νοικιάζεις άλλη, σε άλλη τράπεζα (κατά προτίμηση).

soto51 wrote:
Πράγματι,τελικά έχεις δίκαιο ,ότι σε περίπτωση θανάτου ,ο άλλος συνδικαιούχος πρέπει να μαζέψει χαρτιά κλπ. για να ανοίξει την θυρίδα.
Το διαφορετικό που μου είπαν σε Τράπεζα(αλλά δεν ξέρω άν έχουν δίκαιο,είναι ότι άν ο αποθανών έχει περιουσία ΕΚΤΟΣ ΘΥΡΙΔΑΣ πάνω από 40 χιλ ευρώ ,τότε θέλει να γίνει η αποδοχή κληρονομιάς και η πληρωμή των φόρων και μετά πάει ο συνδικαιούχος με τα δικαιολογητικά και ανοίγει την θυρίδα.Δηλαδή δεν φορολογείται το περιεχόμενο της θυρίδας.
Δεν είμαι βέβαιος ότι ο υπάλληλος τα λέει σωστά.
Το σίγουρο είναι ότι η καλύτερη λύση είναι να πάει ο συνδικαιούχος την επόμενη μέρα,και χψρίς να μιλήσει για θάνατο,αδειάζει την θυρίδα,και μετά από καιρό απλά δεν την ανανεώνει

folion2008 wrote:
Χαίρομαι που ορθώς κατάλαβα, ότι είσαι απλώς δύσπιστος, και όχι κακόπιστος.
Τίποτα από όλα αυτά που λες δεν ισχύει (περί ορίου περιουσίας κλπ).
Ισχύει αυτό που σου είπα:
Αν η τράπεζα μάθει πως ΕΝΑΣ από τους συδικαιούχους πέθανε, η θυρίδα κλείνει για όλους μέχρι να ξεκαθαρίσει φορολογικά η κατάσταση.
Η τράπεζα δεν μπορεί να ξέρει τί είχε ο αποθανών έξω από τη θυρίδα, ή μέσα στη θυρίδα (και δεν την ενδιαφέρει κι όλας). Οπότε σου λέει: "Φέρε μου το ΟΚ της εφορίας, και την ανοίγεις". Αυτό πήρε 7 χρόνια για τη φίλη μου.
Το αν φορολογείται το περιεχόμενο της θυρίδας, το αποφασίζει η εφορία, όχι η τράπεζα. Γι' αυτό και παρευρίσκεται εφοριακός κατά το άνοιγμα. Για να δει τι υπάρχει μέσα. Και ο εκτιμητής, για να προσδιορίσει την αξία των πραγμάτων.

Δεν ξέρω πολλά από κληρονομικό δίκαιο και φορολογία κληρονομιών, αλλά υποθέτω πως σε μια τέτοια περίπτωση θα γίνει το εξής:

1) Κατ' αρχήν πράγματι, κάποια μικρή αξία στην αρχή θα είναι αφορολόγητη. Πρόσεξε όμως, αυτό αφορά το σύνολο της περιουσίας, όχι μόνο τα εντός της θυρίδας.
Ας πούμε λοιπόν πως κάποιος έχει ένα σπίτι σε ένα χωριό, ένα διαμέρισμαα στην πόλη, καταθέσεις €30.000, και μια θυρίδα. Αντικειμενική σπιτού χωριού 20.000, διαμερίσματος 45.000.
Κληρονόμοι: Μια σύζυγος και ένα παιδί. Διαθήκη δεν υπάρχει. Επομένως το παιδί παίρνει το 75% και η σύζυγος το 25%. Συνδικαιούχοι στη θυρίδα είναι ο πεθαμένος και η σύζυγος (όχι το παιδί).
2) Ανοίγει η θυρίδα και μέσα βρίσκονται 1.000 λίρες. Έστω τιμή λίρας 280.
3) Αυτό σημαίνει (για την εφορία) πως οι 500 λίρες είναι της συζύγου (ως συνδικαιούχας) και οι 500 του πεθαμένου.
4) Επομένως το παιδί παίρνει:
Το 75% του σπιτιού, του διαμερίσματος, των 30.000, και των 500 λιρών. Δηλαδή 20.000x0,75 + 45.000x0,75 + 30.000x0,75 + 500x280x0,75. Άθροισμα της πράξης = 15.000+33.750+22.500+105.000 = 176.250.
5) Επομένως το παιδί πληρώνει φόρο: 176.250 - 40.000 (το αφορολόγητο) για 136.250, όσο είναι ο φόρος (δεν ξέρω πόσο %)
6) Αντίστοιχα η σύζυγος παίρνει:
Το 25% του σπιτιού, του διαμερίσματος, των 30.000, και των 500 λιρών. Δηλαδή 20.000x0,25 + 45.000x0,25 + 30.000x0,25 + 500x280x0,25, και βέβαια παίρνει και τις 500 λίρες (που όμως ήταν δικές της - ως "μισές" από το περιεχόμενο της "συνθυρίδας", επομένως γι' αυτές δεν πληρώνεται φόρος).
Άθροισμα της πράξης = 5.000+11.250+7.500+35.000 = 58.750.
7) Η χήρα πληρώνει φόρο: 58.750 - 40.000 (το αφορολόγητο) για 18.750.

Κάπως έτσι.

Πολύ αναλυτικό και κατατοπιστικό το παράδειγμα σου.

Θα ηθελα να ρωτησω για τα Μηχανηματα αυτοματων συναλλαγών τα εξής :

1. Δέχονται καταθέσεις σε δεσμίδα ή πρέπει ενα προς ενα να καταθετουμε τα χαρτονομίσματα ;

2. Γινεται αντι καθε φορα να γραφουμε τον αριθμο λογαριασμου να εισαγουμε την χρεωστικη μας καρτα και τα χρηματα να κατατιθονται στον λογαριασμο που ειναι συνδεδεμενη η κάρτα ;

3. Εμφανιζουν τον δικαιουχο του λογαριασμου που κατατιθονται τα χρηματα ;

Ioannis (spinalgr1990) wrote:
Ένα, ένα ..... έτσι για να περνάει και η ώρα πιο ευχάριστα.

Ioannis (spinalgr1990) wrote:
Σε κάποιες τράπεζες γίνεται (π.χ. Alpha), σε κάποιες άλλες όχι (π.χ. Πειραιώς).

Ioannis (spinalgr1990) wrote:
Συνήθως εμφανίζεται ένα κομμάτι του ονοματεπώνυμου στην οθόνη, και το πλήρες ονοματεπώνυμο στην τελική απόδειξη.