Το παραμύθι του δήθεν ισχυρού Ελληνικού τραπεζικού συστήματος άρχισε να ξεφουσκώνει και σήμερα παίζεται η τελευταία πράξη της απάτης των τραπεζιτών.
Οι τεχνητές πτωχεύσεις μεμονωμένων κρατών, στην Ευρώπη και αλλού, ήταν μόνο το μέσο προκειμένου, δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, να περάσουν δια της μεθόδου των μνημονίων και μέσω των σχεδίων διάσωσης, στο τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να το κρατήσουν στη ζωή με το αίμα των φορολογουμένων και να αποφευχθεί η κατάρρευση.
Δυστυχώς όμως για τους διοργανωτές της παγκόσμιας αυτής απάτης, το σχέδιο τους απέτυχε, για τον απλούστατο λόγο ότι οι πτωχευμένοι τραπεζίτες είχαν πει ψέμματα στις εθνικές τους κυβερνήσεις και τους διεθνείς φορείς και οργανισμούς, ως προς την πραγματική κατάσταση των τραπεζών τους, τις οποίες, οι ίδιοι, μαζί με τους μετόχους τους, κατέκλεβαν επί 15 συνεχή χρόνια, εξαφανίζοντας στην κυριολεξία τα χρήματα των καταθετών, τα οποία σκορπίστηκαν σε αλόγιστα μερίσματα, σε εξωφρενικές αμοιβές και μπόνους και σε θαλασσοδάνεια σε μετόχους, διαπλεκόμενους και στο πολιτικό σύστημα.
Αυτή είναι πάνω κάτω και η ιστορία της ΠΡΟΤΟΝ όπως και όλων των Ελληνικών τραπεζών, ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ.
Οι καταθέσεις υπάρχουν μόνο σε λογιστική μορφή, δηλαδή σε εγγραφές ενεργητικού στις οικονομικές καταστάσεις των Ελληνικών τραπεζών.
Το μετρητό δεν υπάρχει. Το έχουν τσεπώσει εδώ και χρόνια τραπεζίτες, μέτοχοι, νταβατζήδες και διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα.
Η εγγύηση των καταθέσεων, από όπου και αν προέρχεται, είναι μόνο προσχηματική.
Δηλαδή, σήμερα που έκλεισε η ΠΡΟΤΟΝ, σαφώς και δεν υπάρχουν 100.000 ευρώ σε μετρητά ανά δικαιούχο καταθέτη, για να ενεργοποιηθεί η εγγύηση.
Εγγύηση καταθέσεων σημαίνει ότι το κράτος εγγυάται ότι δε θα χαθούν τα χρήματα των εγγυημένων καταθέσεων σε βάθος χρόνου.
Όπως ακριβώς έγινε και στη Σερβία, όταν με την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος δόθηκαν στους καταθέτες ειδικά ομόλογα του δημοσίου (frozen bonds) λήξεως 2016, δηλαδή 16 ετών.
Κάτι τέτοιο θα είναι και οι Ελληνικές εγγυήσεις.
Μόνο που δεν θα είναι απλά frozen αλλά βαθείας καταψύξεως, αφού το Ελληνικό Δημόσιο χρωστάει ήδη 450 Δις + 350 Δις τα ασφαλιστικά ταμεία = 800 Δις + 150 Δις οι ενισχύσεις στις τράπεζες που με την κρατικοποίηση προστίθενται στο δημόσιο χρέος = 950 Δις, ήτοι περίπου 1 ΤΡΙΣ.
Πιστεύει κανείς ότι όποιος χρωστάει 1 ΤΡΙΣ (ειδικα εαν αυτός είναι το Ελληνικό Δημόσιο) μπορεί να είναι
αξιόχρεος εγγυητής ?
Με απλά λόγια τα χρήματα των καταθέσεων χάθηκαν και η κρατικοποίηση των τραπεζών αποτελεί επινόηση και εφεύρημα των ίδιων των τραπεζιτών, που με το έξυπνο αυτό κόλπο ψευτοσοσιαλιστικής εμπνεύσεως, μεταφέρουν στο Δημόσιο (δηλαδή στους φορολογούμενους) τα χρέη των τραπεζών τους, τις οποίες θα ξαναπάρουν πίσω σε 1-2 χρόνια, καθαρές και απαλλαγμένες από τις υποχρεώσεις τους, δηλαδή από τα χρήματα που οι ίδιοι έφαγαν, έχασαν ή σπατάλησαν.
Στην υγειά των κορόϊδων !!!
