flox wrote:
Αμφιβαλεις οτι οποιος εχει 15 σπιτια πρεπει να φορολογηθει?
Τελευταία προσπάθεια
(αν και εκ των προτέρων γνωρίζω ότι θα πάει χαμένη):
Πάρε δυο ανθρώπους.
Ξεκινάνε την επαγγλεματική ζωή τους (έστω) το 1974, ως "ιδιωτικοί υπάλληλοι".
Ίδιες προδιαγραφές, ίδια εξέλιξη, ίδιες αμοιβές, ίδια (βαριά και επαχθής) φορολογία, χωρίς κανείς από τους δυο να μπορεί να "κρύψει" εισοδήματα. Ψηλές αμοιβές, αλλά και μεγάλοι φόροι.
Μετά από 40 χρόνια (2014):
Έχουν πληρώσει τους ίδιους φόρους.
Ο ένας (Α) έχει αγοράσει 15 σπίτια. Ήταν σπαγγοραμμένος, με την κακή έννοια του όρου.
Ο άλλος (Β) τα σκόρπαγε, και δεν έχει μία. Έχει ένα σπίτι, αλλά το χρωστάει στην τράπεζα.
Στον Α "το κράτος" λέει:
15 x 200.000 αξία = 3.000.000, πλήρωνε κάθε χρόνο 20.000 ΦΑΠ και λοιπά κέρατα. Δεν μ' ενδιαφέρει αν και τα 15 είναι ξενοίκιαστα.
Στον Β "το κράτος" λέει:
Δεν έχεις να πληρώνεις τη δόση του δανείου σου στην τράπεζα? Έλα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για την περίπτωση σου.
Λέω λοιπόν ότι αυτό δεν είναι ούτε ηθικό, ούτε δίκαιο, αλλά παρ' όλα αυτά το έχει κάνει νόμιμο.
Και κάτι σαν και σένα, το υποστηρίζουν αυτό το "νόμιμο".
Και λέω επίσης ότι αυτό συμβαίνει επειδή αυτοί οι σαν και σένα, δεν τα καταλαβαίνουν αυτά τα απλά πράματα. Ξαναγυρνάμε δηλαδή στην προγενέστερη κουβέντα, υπάρχει θέμα αντίληψης.
Η ίδια έλλειψη αντίληψης σε κάνει να μην μπορείς να καταλάβεις ότι το "
Πλήρωνε κάθε χρόνο 20.000, δεν μ' ενδιαφέρει αν τα σπίτια σου δεν σου αποδίδουν μία", το λέει επειδή χρειάζεται τα λεφτά για να συντηρείται το ίδιο, και όχι για να "μοιράζει συντάξεις".
Και αριθμητικά αν το πάρεις (στοιχεία του 2013):
Οι "συντάξεις που μοιράζει το κράτος" είναι 19 δις.
Ο προϋπολογισμός του κράτους όμως, είναι 86 δις.
Τα υπόλοιπα 67, που πάνε?
Αρκετά.