morfeas έγραψε:
να δειτε που στο τελος τα μισα λεφτα των καταθετων θα βγουνε μαυρα.
Μα, όταν η παραοϊκονομία είναι της τάξης του 30-40%
(και με τον όρο "παραοϊκονομία" εννοώ τα αδήλωτα, όχι τα μη παραγωγικά, γιατί μεγάλο μέρος της παραοϊκονομίας αφορά και παραγωγικές δραστηριότητες),
πως είναι δυνατόν να "κουμπώνουν" τα νούμερα των καταθέσεων με αυτά των δηλώσεων? Δεν είναι.
Και πάρτε και το απλό παράδειγμα της πώλησης ενός ακινήτου (προ του 2009).
Όλοι ξέρουμε πως η δηλωθείσα στο συμβόλαιο (και την εφορία) αξία ήταν η αντικειμενική. Μπορεί το ακίνητο να μεταβιβαζόταν για 30, ή 50, ή και 80% παραπάνω (ανάλογα με την περίπτωση). Δήλωση για την πραγματική τιμή πώλησης γινόταν μόνο σε περίπτωση που ο αγοραστής ήταν (σοβαρή) Α.Ε., που έπρεπε να περάσει τη δαπάνη στα βιβλία της.
Ήταν δε τόσο "αποδεκτή" γενικώς η υπέρβαση (για ιδιώτες και για εργολάβους μιλάω) που:
α) Το υπερβάλλον της αντικειμενικής διακινείτο με τραπεζική επιταγή, όχι μετρητά.
β) Η (τυχόν) τραπεζική δανειοδότηση προς τον αγοραστή γινόταν επί της πραγματικής, όχι επί της αντικειμενικής.
Παράδειγμα:
Κάποιος (ιδιώτης ή εργολάβος) πουλάει μια μεζονέτα 800.000.
Αντικειμενική: 500.000.
Ο αγοραστής πάει στην τράπεζα και λέει: "Έχω 150.000, θέλω να αγοράσω τη μεζονέτα που κάνει 800.000, μου δίνετε τις 650.000?"
Η τράπεζα έκανε την εκτίμηση της, έβλεπε πως πράγματι το ακίνητο έκανε 800.000 (τόσο ήταν η πιάτσα), συμφωνούσε επιτόκια, ελβετικά κλπ, προσημείωνε το ακίνητο και ενέκρινε το δάνειο.
Στο συμβολαιογράφο πήγαινε ο πωλητής και ο αγοραστής.
Ο αγοραστής είχε πάνω του 3 επιταγές (τραπεζικές):
Μια για 500.000. Μια για 300.000. και μια για 10-15.000 (την αμοιβή του συμβολαιογράφου).
Το συμβόλαιο έγραφε "μεταβιβάζεται αντί 500.000 που πληρώθηκαν με την υπ' αρ. τάδε επιταγή της clepsibank" και με βάση αυτό το ποσό πληρωνόταν και ο φόρος μεταβίβασης.
(Η αναγραφή του 500 αντί του 800 ακριβώς αυτή την έννοια είχε: Να πληρωθεί φόρος μεταβίβασης για 500 (επί της αντικειμενικής) και όχι για 800). Παράλληλα, έκρυβε και ο εργολάβος ένα καλό ποσόν (σε μαύρα) για να μην φορολογηθεί επ' αυτού, και να έχει μαύρα να λαδώνει τις πολεοδομίες κλπ.
Η ξενοιασιά όλων ήταν τόσο έντονη, που ούτε τη μέριμνα του να ΜΗΝ κυκλοφορούν τραπεζικές επιταγές (που είναι ανιχνεύσιμες, φαίνεται με ποιανού λεφτά/εντολή εκδόθηκε, ποιος την εμφάνισε, ποιος την εισέπραξε, που την κατέθεσε κλπ) δεν λάμβαναν. Και τα 300k με επιταγή δινόντουσαν.
Μέσα στη δεκαετία 2000-2010, ξέρετε πόσα τέτοια έχουν γίνει? Άπειρα.
Ε, θα αρχίσουν να τα ψειρίζουν, και ό,τι βγάλουν.
Πολλοί θα έχουν πεθάνει, φαληρίσει, διάφορα, αλλά όλο και κάτι θα μαζέψουν.
Και η ιστορία ξεκινάει με το "Έλα δήλωσε μας τι έχεις" για να αποφύγουν το ψάξιμο στους φτωχούς και τους πεθαμένους.
Αυτή είναι η ουσία.
