Τάφος του Ιησού: Συνέχεια στη διαστρέβλωση των ιστορικών δεδομένων
mythikismos.gr/?p=2123

Μια νέα θρησκεία γεννήθηκε: O Θεός της τεχνητής νοημοσύνης
www.iefimerida.gr/news/379554/mia-nea-th...s-noimosynis-eikones

Όσοι αλλόθρησκοι δε γνώρισαν το Λόγο του Θεού, δε γνώριζαν τις απαγορευμένες αμαρτίες, δε σημαίνει πως έχουν ελαφρυντικά στη μεταθανάτια Κρίση, όταν πεθάνουν όντας αμαρτωλοί θα χαθούν στην Κόλαση, επίσης.


biblehub.com/romans/2-12.htm

Η αγάπη, ο άνθρωπος και ο Θεός
www.kathimerini.gr/937210/article/politi...-an8rwpos-kai-o-8eos

Πιο υποκριτής πεθαίνεις… Ο Βούτσης που “έκραζε” την Ορθοδοξία προσκυνητής στο Φανάρι (βίντεο

Πριν από τρεις μήνες σε τηλεοπτική του συνέντευξη έβγαζε χολή για την Ορθοδοξία μας λέγοντας πως η Ελλάδα δε μπορεί να είναι «ταλιμπάν» της Ορθοδοξίας και πως δεν υπάρχουν Ορθόδοξοι λαοί.



Το “Ουαι δε υμιν, γραμματεις καιὶ Φαρισαιοι ὑυποκριταί” ίσως είναι και λίγο για κάτι τέτοιους εθνοπατέρες….

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ συντάραξε όχι έναν, αλλά 2 (!!!) Πάπες της Ρώμης, για να γυρίσει στο σπίτι του.

Και μόνο το χρονικό της επανακομιδής του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου από την Εσπερία αποτελεί ένα ξεχωριστό Συναξάρι της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
«Το ιερό λείψανο το είχαν κλέψει οι σταυροφόροι της Α' σταυροφορίας (1096 - 1099) μαζί με πολλά άλλα ιερά λείψανα και το μετέφεραν στη Βενετία όπου και το έθεσαν στον ναό του αγίου Αντωνίνου. Εννέα αιώνες περίπου αργότερα έμελλε να επανέλθει και πάλι ο μεγάλος ασκητής της Ορθοδοξίας στο μοναστήρι που ο ίδιος έκτισε.»

Το 1965 θα ήταν μια ευλογημένη χρονιά.
Τότε ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ αποφάσισε ότι έπρεπε να επιστρέψει στο σπίτι του στα Ιεροσόλυμα και στην παλαίφατη ομώνυμη Ιερά Μονή του της οποίας ήταν ο Κτήτωρ.

«Πριν την παραλαβή του ιερού λειψάνου είχαν προηγηθεί μεταξύ του Πάπα της Ρώμης Παύλου στ' και του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Βενεδίκτου συνεννοήσεις για τον καθορισμό αντιπροσωπειών, ημερομηνιών, τελετών και άλλων θεμάτων σχετικών με την παράδοση και την παραλαβή.
Από πλευράς Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ορίσθηκε η αντιπροσωπεία στην οποία μετείχαν ο Αρχιεπίσκοπος Ιορδάνου (νυν Μητροπολίτης Καισαρείας) κ. Βασίλειος, ο Αρχιμανδρίτης Θεοδόσιος ηγούμενος της Βηθανίας, ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ ηγούμενος της Λαύρας και ο ιεροδιάκονος (νυν Μητροπολίτης Ναζαρέτ) κ. Κυριακός.»

Τι μεσολάβησε όμως και οι Λατίνοι εσπευσμένα ζητούσαν να αποδώσουν το κλεμμένο από αυτούς Ιερό Σκήνωμα στους φυσικούς του κατόχους στην Παλαιστίνη;
Το έκαναν γιατί μας αγαπούσαν ή έγινε κάτι το συνταρακτικό;
Μήπως μεσολάβησε ο αιφνίδιος θάνατος ενός Πάπα της Ρώμης;

Το ΙΕΡΟ ΣΚΗΝΩΜΑ του Αγίου Σάββα κτυπούσε το τζάμι μέσα στην Λάρνακα, έκανε φασαρίες και φόβιζε τους παριστάμενους φρουρούς στο Αββαείο!
Ήθελε να γυρίσει στο σπίτι του στα Ιεροσόλυμα για να βρίσκεται κοντά στα παιδιά του, τους Ορθοδόξους προσκυνητές των Αγίων Τόπων, να τους ευλογεί και να τους βοηθάει με την παρρησία του.

Ο Γέρων Σεραφείμ είχε ιδιαίτερη αγάπη και ευλάβεια στον άγιο Σάββα. Εδιηγείτο στα καλογέρια του μετά την επανακομιδή του ιερού λειψάνου τα εξής:
«Ο Πάπας», έλεγε «δεν μας έδωσε το ιερό λείψανο, γιατί μας αγαπούσε, αλλά γιατί συχνά εμφανιζόταν σ' αυτόν και τον ενοχλούσε για να επιστρέψει στο Μοναστήρι του.
Όταν πέθανε ο Πάπας που δεν έλαβε υπ' όψιν του τον Άγιο, εκείνος εμφανίστηκε και πάλι στον διάδοχό του.
Αλλά και στον ναό που βρισκόταν το ιερό λείψανό του θησαυρισμένο μέσα σε γυάλινη λάρνακα χτυπούσε το τζάμι, έκανε φασαρίες, τάραζε τους φύλακες και τους Λατίνους μοναχούς».

Μετά από αυτά τα συνταρακτικά και θαυμαστά γεγονότα φαίνεται οι Λατίνοι να ήθελαν πως και πώς να επιστρέψουν τον θησαυρό αυτόν της Ορθοδοξίας.

«Πάντα όμως στο μυαλό μας υπήρχε ο ενδοιασμός, τι τους έπιασε ξαφνικά και επιστρέφουν το Ιερό Σκήνωμα του Αγίου Σάββα ή μήπως δεν είναι το πραγματικό Σκήνωμα του Αγίου;»

Όλα όμως τα αποκάλυψε η Πρόνοια του Αγίου Θεού.
«Παρά τις εκδηλώσεις τιμής και αγάπης εκ μέρους των Λατίνων τόσο στην αντιπροσωπεία όσο και στην Αγιοταφική Αδελφότητα υπήρχε διάχυτη η αμφιβολία εάν οι Δυτικοί απέδιδαν το πραγματικό Άγιο λείψανο στην Ορθόδοξη αντιπροσωπεία.
Όταν η Ορθόδοξη αντιπροσωπεία μετά από το μακρύ και κοπιαστικό ταξείδι έφθασε στον ναό του Αγίου Αντωνίνου, ο Γέρων Σεραφείμ παρατηρούσε, προς έκπληξη των υπολοίπων, με ιδιαίτερη επιμονή το ιερό λείψανο, σαν να έψαχνε να βρει κάποιο σημάδι που να πιστοποιεί την αυθεντικότητά του.
Κάποια στιγμή με έκδηλη χαρά φώναξε στους υπόλοιπους: «Πατέρες, είναι το πραγματικό λείψανο».

Πιστοποίησε τη γνησιότητα από το γεγονός ότι έλειπε το ένα από τα δύο μάτια.
Γνώριζε ο πάτερ Σεραφείμ από παλαιά συναξάρια της Λαύρας ότι οι μονοφυσίτες στα χρόνια του αγίου Σάββα σε μια διαμάχη που είχαν μαζί του για την ορθή πίστη του είχαν βγάλει το μάτι.
Από εκείνη τη στιγμή δεν απομακρύνθηκε από αυτό.
Ακόμη και όταν το αεροπλάνο διενυκτέρευσε στην Αθήνα, για να προσκυνήσουν επί του αεροπλάνου οι αναμένοντες αυτό πιστοί, ο Γέρων Σεραφείμ παρέμεινε μόνος όλη τη νύχτα φύλακας του ιερού λειψάνου, ενώ η υπόλοιπη συνοδεία λόγω του κόπου μετέβη στην Αθήνα για ανάπαυση.

Διηγείται ο Μητροπολίτης Ναζαρέτ ότι καθ' όλο το διάστημα που ο Γέρων Σεραφείμ στεκόταν φρουρός δίπλα στο άγιο λείψανο, έδιδε τόσο στον ίδιο όσο και στα υπόλοιπα μέλη της αντιπροσωπείας την αίσθηση ότι ανάμεσά τους γινόταν κάτι σαν μυστική συνομιλία, σε σημείο που να εντυπωσιάζονται και να θαυμάζουν το γεγονός.

Εκείνες τις συγκλονιστικές και πνευματικά φορτισμένες στιγμές φρόντισε και τα υπόλοιπα ο ολοζώντανος Άγιος Σάββας.
Δεν άργησε να παρουσιασθεί ο μεγάλος προβληματισμός: πως δηλαδή θα γινόταν η αλλαγή των ενδυμάτων του ιερού λειψάνου βάσει των συμφωνηθέντων;
Συγκεκριμένα, μετά την αρπαγή του ιερού λειψάνου από το Μοναστήρι, οι Λατίνοι στη Βενετία το έντυσαν με ενδύματα Λατίνου ιερέως, ενώ τα χέρια του αγίου Σάββα ήταν σταυρωειδώς επί του στήθους του.
Μετά από εννέα περίπου Αιώνες, η ακαμψία του σώματος δεν επέτρεπε την αλλαγή της λατινικής περιβολής με τα ράσα του Ορθόδοξου κληρικού, με το πετραχήλι και το μοναχικό σχήμα που είχε φέρει μαζί της η αντιπροσωπεία για τον σκοπό αυτόν.

«Τότε είδαμε τον Γέροντα Σεραφείμ να γονατίζει μπροστά στο ιερό λείψανο και να προσεύχεται για πολύ ώρα.
Κάποια στιγμή σηκώθηκε έκαμε μετάνοιες στρωτές και σήκωσε με τα χέρια του τα χέρια του αγίου Σάββα σαν να ήταν χέρια ζωντανού ανθρώπου μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων μας», θυμάται με ακρίβεια μέχρι σήμερα και διηγείται ο Μητροπολίτης Ναζαρέτ.
Τότε άλλαξαν τα ενδύματα του Αγίου Σάββα και αφού τελείωσαν οι τελετές εκ μέρους των Λατίνων, άρχισε το ταξίδι της επιστροφής.

«Όταν το γυάλινο φέρετρο έφθασε στην πλατεία του αγίου Μάρκου, στο μώλο, υπήρχε μια γόνδολα η οποία το μετέφερε με συνοδεία σε χώρο κοντινό προς το αεροδρόμιο. Κατά μια δε περίεργη σύμπτωση στον ίδιο μώλο είχε αποβιβασθεί το ιερό λείψανο, Αιώνες πριν.
Θαυμαστό γεγονός που εντυπώθηκε στον νου όλων μας ήταν τα χιλιάδες περιστέρια της πλατείας του Αγίου Μάρκου τα οποία, όλα μαζί, τη στιγμή που η γόνδολα με το ιερό λείψανο ξεκινούσε τον πλού της στα νερά των καναλιών σαν κύμα πέρασαν πάνω από αυτήν χαιρετώντας με τον τρόπο αυτό τον μεγάλο φιλοξενούμενο που πλέον αναχωρούσε για το Μοναστήρι του.»

Μέχρι και τα περιστέρια της πλατείας του Αγίου Μάρκου, στη Βενετία, αποχαιρέτησαν την πνευματική συντροφιά τους, τόσων Αιώνων.

Αναφορές
amfoterodexios.blogspot.nl/2017/12/2.html
choratouaxoritou.gr/?p=56168

Μια αγία μορφή του Αιώνα που πέρασε, ένας Ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως, ακτήμων κι ελεήμων...

Σύμφωνα με επώνυμες μαρτυρίες:
1) Δεν τον έπιαναν οι σφαίρες πολυβόλων των Ναζί ή των Κομμουνιστών ανταρτών.
2) Μιλούσε πολλές ξένες γλώσσες, αν κι αγράμματος.
3) Γνώριζε το μέλλον ανθρώπων/οικογενειών/σποράς/καταστάσεων/πολέμων/κτλ.
4) Έχει θεραπεύσει άμεσα, με αγιασμό/προσευχές, αρκετούς ασθενείς της περιοχής.
5) Γνώριζε το παρελθόν/τις σκέψεις/τις αμαρτίες/τις προθέσεις άγνωστων ατόμων, που συναντούσε για πρώτη φορά.
6) Δε βρεχόταν ποτέ από κατακλυσμούς, δεν κρύωνε στο χιόνι, δεν αρρώσταινε ποτέ, δεν κολλούσε ψείρες στα άλουστα μακριά μαλλιά του.
7) Αιωρούνταν πάνω από το έδαφος μετακινούμενος.
8) Έμπαινε σε κλειδωμένα κτίρια, μυστηριωδώς.
9) Έβλεπε από μακριά, από άλλες πόλεις, με λεπτομέρειες τι είχε γίνει.
10) Προέβλεπε θανάτους.



neataksi.blogspot.gr/2012/11/blog-post_20.html
www.scribd.com/document/113829393/%CE%A7...9D%CE%99%CE%91%CE%A3

Καράντη Μαρία (cross) έγραψε:
Ρε Καράντη Μαρία (cross),

Βοήθα λίγο την κατάσταση:
Το να κάτσω να διαβάσω όλα αυτά τα κατεβατά που κατά καιρούς ποστάρεις, ούτε το χρόνο έχω, ούτε τη διάθεση. Και υποθέτω ότι δεν είμαι ο μόνος.
Μιλάνε (αυτά τα site) για κάποιον "Άγιο".
Πριν κάτσουμε να ψάξουμε λοιπόν τι ήταν αυτός ο συγκεκριμένος άγιος (πέρα από ακτήμων και ελεήμων, που εσύ το λες και το διάβασα, και το κατανόησα), μπορείς με λίγα, δικά σου λόγια να μας πεις τι είναι "άγιος"?
Γιατί ενώ την ξέρω τη λέξη, δεν έχω καταλάβει (τελικά) τι είναι αυτοί οι τύποι. Γιατί δηλαδή διαφέρουν από μας τους υπόλοιπους που (προφανώς) δεν είμαστε· αν ήμουν, υποθέτω θα το ξερα.

Κουβέντα για να γίνεται δηλαδή, γιατί αλλιώς τα βάζεις, κανείς δεν τα διαβάζει, κι απλώς περιμένουμε το επόμενο.
Αν έχω άδικο, πείτε το μου.

soto51 έγραψε:

Συμπλήρωσα μια περίληψη του βιβλίου μαρτυριών για τον Χαραλάμπη, που παρέθεσα και βαριέσαι να διαβάσεις.
Επισήμανα με έντονο μαύρο τα σημεία θαυμάτων στην ιστορία μεταφοράς/επιστροφής του κλεμμένου λειψάνου του Αγίου Σάββα.

Όσο αφορά τους σύγχρονους Αγίους Πορφύριο και Παϊσιο, επειδή είχαν συναντήσει/βοηθήσει/θεραπεύσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που είναι ακόμη εν ζωή, μπορείς απλά να βγεις στη γειτονιά σου και να ρωτήσεις τους γύρω κατοίκους.
Σίγουρα κάποιος θα γνωρίζει ποιος πήγε στη Μονή/στο Άγιο Όρος, και θεραπεύτηκε θαυματουργικά.

Κάποτε -πιτσιρίκος σχεδόν- μου τη βάρεσε να γίνω μοναχός. Πήγα Ινδία έμεινα με γιόγκις κλπ. Πιο πριν έκανα ένα πέρασμα & από Άγιο Όρος για να γνωρίσω τον -φημισμένο- Παΐσιο. Τον πρόλαβα λίγο καιρό προτού 'αποδημήσει'. Δεν μπορώ να πω ότι είδα κάτι ξεχωριστό. Ένα απλό συμπαθητικό ανθρωπάκι. Μου έδωσε την ευλογία του & έφυγα. Άλλοι ίσως είχαν την τύχη να δουν κάτι παραπάνω.

Μετά από χρόνια έρευνας, μελέτης, διαλογισμού, προσευχής, επαφής με διάφορα είδη ανθρώπων, με σχολές, φιλοσοφίες, δασκάλους, μαθητές κλπ, έχω μεν ακούσει διάφορα, αλλά ως προσωπικό 'βίωμα' τίποτε παραπάνω από όσα βιώνει ένας καθημερινός 'συνηθισμένος' άνθρωπος.
Ως εκ τούτου δυσκολεύομαι πλέον να δεχτώ κάτι που ξεφεύγει από τα όρια της επιστήμης & της πειραματικής εξακρίβωσης.
Αυτό που βλέπω είναι ότι -δυστυχώς- πολλά γίνονται για το χρήμα & τα υλικά οφέλη ή & τη 'δόξα' από ανθρώπους που πουλάνε 'πνευματικότητα'. (& δεν εννοώ μόνο στην ορθοδοξία).