chaos έγραψε:
Εάν πάμε σε δραχμή, ο πρώτος που θα φύγει με ελικόπτερο θα ναι αυτός που θα κυβερνάει.
Συμφωνώ μ' αυτή την άποψη, απλώς να τη διατυπώσω λίγο διαφορετικά:
Αν ο ΓΑΠ σηκωνόταν στο Καστελλόριζο και αντί να πει αυτά που είπε (και έκανε) έλεγε:
"Δυστυχώς, τα πράματα δεν πάνε καλά, και αποφάσισα να τυπώσω καινούριο χαρτί, δικό μας χαρτί, να ορθοποδίσει η χώρα χωρίς η θηλειά των εξωτερικών δανείων να έχει επίπτωση στην εσωτερική οικονομική της ζωή. Έδωσα ήδη εντολή στον υπουργό οικονομικών να κάνει τις αναγκαίες ενέργειες. Μόλις ορθοποδίσουμε θα ξαναγυρίσουμε στην αποκλειστική χρήση του ευρώ"
τότε, αυτό θα γινόταν ανεκτό.
Ο κόσμος θα έμενε κάγγελο, αλλά η "μεταπήδηση" σε εθνικό νόμισμα θα γινόταν (
τότε, 2,5 χρόνια πριν από σήμερα) ανεκτή.
Δε θα συζητήσω αν αυτό θα ήταν καλό ή κακό, ή τι αντιδράσεις θα υπήρχαν. Θα υπήρχαν, αλλά θα ξεπερνιόντουσαν.
Σήμερα, μετά από 2,5 χρόνια και κυρίως μετά από όλο αυτό το παραμύθι των 2,5 ετών περί του ότι "τα μέτρα είναι τα τελευταία", "οι θυσίες έχουν αρχίσει και αποδίδουν", "οι ξένοι σύμμαχοι μας συμπαρίστανται", "η Ελλάδα έχει ανακτήσει την αξιοπιστία της", "έρχεται η ανάκαμψη", "οι θυσίες πιάνουν τόπο", "τα μέτρα είναι άδικα αλλά αναγκαία για να σωθεί η χώρα" κλπ κλπ κλπ, και κυρίως μετά από το χέρι (του κράτους) που έχει μπει βαθειά στις τσέπες του κόσμου, ΟΠΟΙΟΣ βγει και πει:
"Πάμε σε δικό μας νόμισμα"
θα πέσει πάνω του όλος ο κόσμος να τον φάει.
Ζωντανό. Ούτε καν μαγειρεμένον.
Δε θα προλάβεινε να κάνει start the engine στο ελικόπτερο.
Έχουν βάλει το κεφάλι τους στο ντορβά οι τύποι, δυόμισυ χρόνια τώρα, και το ξέρουν.
Και έχω την εντύπωση ότι τα παίζουν όλα για όλα.
Το πολιτικό σύστημα έχει απαξιωθεί (όλοι, απ' άκρη σ' άκρη), και τυχόν ανατροπή του θα είναι τρομερά
έντονη.