Δε πιστευω ότι εχει πιθανοτητες να βγει ο Τραμπ, οποιοσδηποτε ηταν αντιπαλος του θα κερδιζε, γιατι κανεις δε θελει ένα νέο χιτλερ.

aceman έγραψε:
Ποιος σου τα εκανε τσουρεκια? Παντα ετσι γινεται στην αμερικανικη προεκλογικη περιοδο(που κραταει πανω από ένα χρονο).

king (kong) έγραψε:
Μην το λες, μην το λες, αν και μακάρι, σε αυτή την περίπτωση και σε οποιαδήποτε παρόμοια, να δικαιωθεί το σχόλιό σου. Υπάρχουν άλλωστε και τόσα ιστορικά παραδείγματα που ο "υπέροχος", "αλάνθαστος" λαός (σε παγκόσμιο επίπεδο) έκανε ... πατάτα η οποία οδήγησε σε απίστευτες τραγωδίες (π.χ. Χίτλερ κ.λπ.), που σε κανέναν δεν θα έκανε εντύπωση αν οι Αμερικανοί έβγαζαν τον Τράμπ.
Όπως έχουμε ξαναπεί αυτή είναι και η (εκ των πραγμάτων αναπόφευκτη) αχίλλειος πτέρνα της δημοκρατίας (ψήφος για όλους ανεξαρτήτως ικανότητας κρίσης ή διαχωρισμού κινήτρων) και ας όψεται, που δεν έχουμε βρει κάτι καλύτερο μέχρι τώρα.

batista έγραψε:
Δεν έχουμε βρει, διότι δεν συμφωνούμε στην αλλαγή της ισχύουσας κατάστασης.
Και δεν συμφωνούμε στην αλλαγή, γιατί δεν συμφωνούμε στο ποιο θα είναι το νέο σύστημα που θα αντικαταστήσει το υπάρχον.
Και δεν συμφωνούμε στο ποιο θα είναι το νέο σύστημα γιατί δεν συμφωνούμε στην αλλαγή της ισχύουσας κατάστασης.

Καταλαβαίνεις (ίσως) ότι έχουμε εμπλακεί σε αυτό που λέγεται "φαύλος κύκλος". Με δύο πιθανά σημεία εξόδου, τα οποία όμως κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε. Οπότε καθόμαστε πάνω στα ίδια σκατά, με όλες τις πιθανές κακές συνέπειες και κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Ακόμα κι εδώ έχουν διατυπωθεί προτάσεις, Αλλά ακόμα κι εδώ οι διαφωνίες σταματούν ακόμα και την πρόοδο της συζήτησης.


Όσο για το συγκεκριμένο θέμα, ναι, δεν θα είναι καθόλου απίθανο τελικά να βγεί ο Τραμπ. Εκτός από τα υπέρ του (γιατί έχει και τέτοια), εκτός από τα κατά της Χίλαρυ (έχει κι αυτή τέτοια) υπάρχει ένα "κατά" της που είναι θεμελιώδες - αν και όχι καθοριστικό: Το ότι είναι γυναίκα (και θα η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ).
Αυτό όμως ΜΠΟΡΕΙ και να σπάσει (για πρώτη φορά), όπως πριν από 8 χρόνια έσπασε το θεμελιώδες "μαύρος πρόεδρος στις ΗΠΑ". Έτσι ο Ομπάμα κέρδισε δύο φορές (τη δεύτερη ουσιαστικά κάνοντας περίπατο - ουδείς αμφέβαλλε ότι θα ξαναβγεί), το 2008 τον Τζων Μακ Κέϊν και το 2012 τον Μιτ Ρόμνεϋ.

(Δυστυχώς) οι αμερικάνοι δεν καταλαβαίνουν αυτό που λες, ότι δηλαδή ο Τραμπ αποτελεί κίνδυνο για πολλά πράματα. Και έχοντας σιχαθεί την "πρώτη φορά μαύρος" (που στην πραγματικότητα σημαίνει "πρώτη φορά αριστερά" γι' αυτούς, δεν είναι το χρώμα που τους πειράζει, είναι τα άπειρα επιδόματα που ο Ομπάμα έχει μοιράσει στους "αναξιοπαθούντες", από τους φόρους τους), δεν αποκλείεται να κάνουν την έκπληξη.

Ίδωμεν, κοντός ψαλμός.

Vladimiros έγραψε:
Αν διαβάσεις προσεκτικά τις ενστάσεις που είχαν διατυπωθεί (τότε) σε σχέση με τις προτάσεις που τέθηκαν (βασικά από τον Soto51) για την αλλαγή του τρόπου εκλογής αυτών που κυβερνούν, θα καταλάβεις (ίσως) ότι ήταν όλες βάσιμες και όχι απλά κάποιες προφάσεις για να σταματήσουν την πρόοδο οποιασδήποτε συζήτησης.
Το θέμα είναι ότι η αλλαγή της δημοκρατίας η οποία, ως διαδικασία, θα ξεκινούσε από τον ίδιο τον άνθρωπο και όχι π.χ. από κάποια μηχανή (με συγκεκριμένες παραμέτρους), θα οδηγούσε μαθηματικά σε κάποιας μορφής ολιγαρχία, με ότι αυτό συνεπάγεται στον τρόπο άσκησης της εξουσίας (ειδικά στην πορεία του χρόνου, όπου πάντα επικρατεί η ανθρώπινη ματαιοδοξία και όχι μόνο).
Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τόσα χρόνια μετά δεν έχει βρεθεί κάποιο καλύτερο σύστημα από την δημοκρατία παρά τα στραβά που κουβαλάει μαζί της.



Vladimiros έγραψε:
Να που συμφωνούμε (μάλλον) και σε κάτι.


Vladimiros έγραψε:
Καλά, δεν τις έκανε και ... Σουηδία τις ΗΠΑ, ο Ομπάμα. Κάποιες ελάχιστες προσπάθειες έκανε για να βάλει ένα λιθαράκι για την δημιουργία ενός απόλυτα στοιχειώδους κοινωνικού κράτους και τις περισσότερες από αυτές του τις έκοψε το Κονγκρέσο (αν θυμάμαι καλά). Αν το επικρίνουν και αυτό ....

batista έγραψε:
Καλα, αλλες εποχες τοτε. Τωρα εχουμε τις διδαχες της ιστοριας.
Ο Χιτλερ ελαβε 34% στις εκλογες και ο προεδρος της χωρας του ανεθεσε παρατυπα την εξουσια(φοβούμενος τον κομμουνιστικο κινδυνο) η οποια στη συνεχεια μεταβληθηκε σε μονιμη δικτατορια.
Υπεροχος και αλανθαστος λαος οι αμερικανοι που εχουν βγαλει το παρελθον ηλιθιους όπως ο Nixon και ο Bush jr?
Λογικα η αρρωστη Κλιντον θα κερδισει με διαφορα.

Άσπρη μέρα με τη Χίλαρι, δε βλέπω. Από τα λίγα που βλέπω τις τελευταίες μέρες. Αλλά αυτά δεν τα αφήνουν στην τύχη οι κύριοι που κουνούν τα νήματα. Είτε ο ένας βγει είτε ο άλλος, έχουν κάνει τα κουμάντα τους. Κι άσε τον κόσμο να φωνάζει και να μπαίνει σε στρατόπεδα Τραμπ-Χίλαρι. Αυτοί γελάνε και τρώνε στην υγειά μας.

Πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουμε ότι όταν καλούμαστε να επιλέξουμε ποιον πολιτικό θέλουμε να μας κυβερνήσει (γενικά αναφέρομαι), δεν υπάρχουν οι ιδανικές επιλογές. Υπάρχουν μόνο προβληματικές επιλογές και πολύ περισσότερο προβληματικές, επιλογές, αρκεί βέβαια να μην αναφερόμαστε σε ψηφοφόρους των οποίων το μόνο κίνητρο/κριτήριο είναι η εξυπηρέτηση του προσωπικού τους αθέμιτου (συνήθως) συμφέροντος.
Όταν γράφεις ότι δεν περιμένεις άσπρη μέρα από την Χίλαρι, πρέπει ταυτόχρονα να σκεφτείς και τι περιμένεις από τον αντίπαλό της.
Κανείς δεν είπε, επαναλαμβάνω για ακόμα μια φορά, ότι με την Χίλαρι θα αναγεννηθεί ο πλανήτης. Το θέμα και ζητούμενο όμως, δυστυχώς, είναι να μην τον ... κάψουμε εντελώς. Τα συμφέροντα, μικρά, μεσαία ή μεγάλα, βρίσκουν ... λύσεις σε όλες τις καταστάσεις. Αυτό όμως, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι όλοι είναι ακριβώς ίδιοι.

king (kong) έγραψε:
Μάλλον δεν πρόσεξες τα εισαγωγικά στο "υπέροχος" και "αλάνθαστος" και σε κάθε περίπτωση με αυτό (της τρίτης παραγράφου) αναιρείς την πρώτη σου παράγραφο.
Θα μείνω όμως μόνο στην πρόβλεψή σου και θα πω ... μακάρι....

batista έγραψε:
Tα προσεξα τα εισαγωγικα και υπερθεματισα. Εξαλλου κανενας δεν τους αποκαλει πραγματικα υπεροχους και αλάνθαστους.
Αναιρεση πως? Το μεν δεν αναιρει το δε, συνυπαρχουν.