ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (kampos) έγραψε:
περπατάω στα ίδια παλιά μονοπατια κ αναρωτιέμαι πως τα κατάφερνε μέσα στη νύχτα για να προλάβει ξημερώματα να είναι στην εκκλησία.
Ήταν άλλες εποχές, Παναγιώτη.
Θείος μου, από ορεινό χωριό της Άνδρου, περπάταγε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ με τα πόδια 1 ώρα κατάβαση, 2 ώρες ανάβαση (μαζί με άλλα παιδιά) για να πάνε σχολείο στη χώρα, κάτω..
Ο θείος μου έγινε (τελικά) πολιτικός μηχανικός (πτυχίο ΕΜΠ το 1934 - πέθανε δεκαετία '90).
Μου έλεγε ότι πέφτανε τρέχοντας στα κατσάβραχα, και γδέρνανε τα πόδια τους. Αίμα απ' τα γόνατα.
Βάζανε ΚΟΠΡΙΑ από τα ζώα πάνω στην ανοιχτή πληγή, για να σταματήσει το αίμα. (Και σταμάταγε).
Τι να πούνε τώρα τα δικά μας, με τους αντιτετανικούς, τα Hansaplast (Bayer), τα αντισηπτικά, κλπ...
ΑΛΛΕΣ εποχές.