Loukas έγραψε:
Αυτό που ορίζεται;
Μήπως ισχύει μόνο για AUD; Ή μόνο για τους κατοίκους Αυστραλίας;
Λουκά,
Μην ψάχνεις για τύπους, όταν αναφέρεσαι σε αγγλοσαξωνικές χώρες.
Οι νομοθεσία και οι κανόνες ορίζουν ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, όχι τους τύπους.
Από κει και πέρα, ο κάθε υπάλληλος ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (ή της τράπεζας, κατ' επέκταση, αν η τράπεζα έχει επιφορτισθεί να ελέγχει τι γίνεται με τα λεφτά) έχει τη δυνατότητα (authority στα αγγλικά) να κάνει κάθε φορά αυτό που νομίζει σωστό, για να συμβαδίζει με την ουσία του νόμου. Το τονίζω:
ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, όχι τον τύπο.
Αυτό που σου περιγράφω μέχρις εδώ είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ από ότι συμβαίνει στη δική μας χώρα (και σε άλλες, υποθέτω), που δεν έχει αυτή την αγγλοσαξωνική κουλτούρα διοίκησης, και οι δικηγόροι, οι δικαστές, οι υπάλληλοι, και ο κόσμος όλος ψάχνει τις τελείες και τις παύλες στους νόμους για "να είναι καλυμμένοι". Πρόκειται για μια τυπολατρεία άνευ προηγουμένου, και η οποία μάλιστα αναφέρεται σε ένα απίστευτο πλέγμα νόμων, διατάξεων, αποφάσεων, κλπ, συνήθως αντικρουόμενων μεταξύ τους, από τους οποίους δεν βγαίνει ποτέ άκρη.
Γι' αυτό και εδώ δεν τηρείται (επί της ουσίας) ποτέ, τίποτα.
Επί της ουσίας λοιπόν, το πρόβλημα (και η λύση) της Αυστραλίας είναι το εξής:
Το 30-35% των κατοίκων της Αυστραλίας δεν είναι γεννηθέντες στην Αυστραλία (Australian born). Είναι μετανάστες.
Αυτός όλος ο πληθυσμός έχει την τάση να στέλνει "πίσω στην πατρίδα του" το προϊόν του κόπου του, για διάφορους λόγους, ο κυριώτερος των οποίων είναι η μαλακία, και ο δεύτερος "το όνειρο" ότι "κάποτε θα επιστρέψει στην πατρίδα".
Αν αυτή η τάση (διάθεση, ανάγκη, πεποίθηση - όπως θέλεις πες το) αφηνόταν ελεύθερη να ικανοποιηθεί, το νομισματικό σύστημα της χώρας θα τιναζόταν στον αέρα. 30-35% του ενεργού πληθυσμού δεν είναι αμελητέο ποσοστό, για να το αγνοήσει μια διοίκηση.
Επέβαλε λοιπόν (όχι τώρα, από χρόνια) περιορισμούς στην αποστολή εμβασμάτων προς το εξωτερικό.
Κάπου μπορεί να υπάρχει γραμμένο το όριο των AUD 10.000. Αυτό είναι για όλους αυτούς (τους μετανάστες) που σου περιέγραψα πιο πάνω. Και αυτή είναι η ουσία. Αν π.χ. κάποιος πουλήσει ένα σπίτι μισό εκατομμύριο AUD, δεν θα τον αφήσουν να τα στείλει όλα με τη μία στη Σερβία, την Τουρκία, την Ελλάδα (ή την Ελβετία).
Όμως, αυτή η διάταξη δεν είναι ανελαστική.
Ο φοιτητής που έχει μαζέψει 10, 20, 30 χιλιάδες και φεύγει απ' τη χώρα, θα τον αφήσουν να τα πάρει.
Και δεν χρειάζεται υπουργική απόφαση για να γίνει αυτό. Ο υπάλληλος (της τράπεζας ή της εφορίας - δεν ξέρω) ΕΧΕΙ τη δυαντότητα να το κάνει, εφ' όσον η ενέργεια του αυτή αιτιολογείται. Και δεν θα τον κυνηγήσει κανένας, ούτε ο συνάδελφος του που είναι συνδικαλισμένος με το άλλο κόμμα και τον έχει βάλει στο μάτι. Αυτή είναι η κουλτούρα τους σ' αυτό το θέμα.
Αυτό το σύστημα ΔΟΥΛΕΥΕΙ έτσι, και δουλεύει επί δεκαετίες. Και οι νόμοι τους δεν αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο.
Ίσως (δεν το ξέρω) να προβλέπεται ότι αν ΣΤΕΙΛΕΙΣ 1/2 εκατομμύριο AUD από (π.χ.) την Ελβετία στην Αυστραλία, να σου επιτρέπεται να τα πάρεις πίσω αν το αποφασίσεις. Το σπίτι σου πάντως εκεί αν το πουλήσεις, δεν μπορείς να τα πάρεις.
Για ένα εξάμηνο εργασίας τώρα (που λέει η φίλη μας Ηλέκτρα), και τα (σχετικώς λίγα) λεφτά που θα στείλει εκεί στην αρχή για να έχει να κινείται, δε νομίζω να υπάρχει πρόβλημα.
Αλλά υπάρχει η Αυστραλιανή πρεσβεία εδώ
greece.embassy.gov.au/
(που όπως βλέπω εκτελεί και χρέη πρεσβείας και για Βουλγαρία και Ρουμανία, ΝΑ τι θα πει χρηστή διοίκηση),
η οποία θα της λύσει όλες της τις απορίες.
Επίσης ένα τηλεφώνημα (τις κατάλληλες εργάσιμες ώρες Αυστραλίας) σε κάποια τράπεζα ΕΚΕΙ, θα μπορούσε να κάνει το ίδιο.
Αυτά.