Δημήτρης (amstrad79) έγραψε:
Φιλε soto51,
επειδη εχω διαβασει παμπολλες αναρτησεις σου, και συμφωνω σε πολλα μαζι σου, και ξερω οτι αναλυεις τα παντα, για αυτο και εγραψα την προταση:
"Μην μου το πας σε παρακαλω στον ακριβη ορισμο της λεξης. Ξερετε ολοι τι θελω να πω."
Με λιγα λογια ηθελα να προλαβω την αναρτηση υπεραναλυσης της Δημοκρατιας. Δεν με ενοχλησε που το εκανες αλλα εμοιασε σαν να μην με καταλαβατε τι ηθελα να πω.
Το αν ειναι republic ή δημοκρατια η Ελλαδα και γενικοτερα η Ευρωπη δεν ηταν το θεμα μου, ουτε της συζητησης πιστευω. Αλλα το αν μπορεις στον "παραδεισο" για τον φιλο μας Paris33, την Τουρκια, να πας στην πλατεια του χωριου και να φωναξεις οτι ο Ερντογαν ειναι οτιδηποτε. Λεγοντας δημοκρατια, το λεω με την ευρεια εννοια των ανθρωπινων δικαιωματων-υποχρεωσεων και ελευθεριων.
Τελος να σημειωσω οτι οι 4ετιες και 5ετιες μπορει να δειχνουν σαν μικρες δικτατοριες αλλα τι να κανουμε, δεν θα μπορουσε να ορθοποδησει ποτε μια χωρα εαν καθε λιγο οποιος δεν μας αρεσε πηγαινε σπιτι του. Ζουμε με νομους και κανονες οχι σε καμμια ζουγκλα, που αν δεν μου αρεσεις την επομενη μερα σε "τρωω" και παω παρακατω.
Δημήτρη,
Δεν υπάρχει "ευρεία" έννοια της δημοκρατίας.
Αν αρχίσουμε να αποδεχόμαστε τέτοιου είδους τροποποιήσεις και μετασχηματισμούς, τότε το πράμα ξεχυλώνει, και η λέξη μπορεί να σημαίνει το ο,τιδήποτε. Ακόμα και οι συνταγματάρχες της περιόδου 1967-1974, δημοκρατία έλεγαν πως είχαμε. Τι έλεγαν, δικτατορία? Παραδεχόντουσαν ότι είχαν βάλει λίγο τη χώρα στο γύψο, αλλά αυτό δεν αναιρούσε (έλεγαν) τις αρχές της δημοκρατίας. Το έκαναν για το καλό της (έλεγαν).
Χαίρομαι που συμφωνείς ότι "οι 4ετιες και 5ετιες δειχνουν σαν μικρες δικτατοριες", αλλά διαφωνώ στο "τι να κάνουμε".
Να σου πω εγώ τι να κάνουμε:
Να ορίσουμε ένα σύστημα όπου ο καθένας (μας) θα έχει έναν συγκεκριμένο εκπρόσωπο στη διοίκηση της χώρας. Η εκλογή (μάλλον: ανάδειξη) αυτών των εκπροσώπων θα είναι διαφανής (και ονομαστική) δηλαδή θα ξέρουν ΟΛΟΙ ότι εγώ, και άλλοι 9.999 π.χ., ή άλλοι 19.999 (ανάλογα ποιο θα είναι το εκλογικό μέτρο), έχουμε ως εκπρόσωπο μας τον κ. Δημήτρη Amstrad. Θα έχουμε συμφωνήσει μαζί του ως προς τις αρχές της πολιτικής που θα ασκεί, και θα έχουμε το δικαίωμα να σε ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ, όποτε κρίνουμε ότι αυτά που συμφωνήσαμε, δεν τα τηρείς.
Γραφειοκρατικά, αυτά είναι πράματα που γίνονται, ιδίως τώρα πια με την πρόοδο της πληροφορικής.
Θα αμείβεσαι καλά για τη δουλειά που θα κάνεις, αλλά θα την χάνεις, αν δεν την κάνεις καλά. Και η δουλειά σου θα είναι σαφής και προκαθορισμένη. Αν ασχολείσαι με τη νομοθεσία (νομοθετική εξουσία), δεν θα μπορείς να κάνεις και άλλα. Αν ασχολείσαι με τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας θα κάνεις αυτό, και θα πρέπει να το κάνεις καλά. Ή εν πάση περιπτώσει σε βαθμό που να ικανοποιεί εμάς που σε στείλαμε να την κάνεις (και σε πληρώνουμε γι' αυτήν).
Δε θα επεκταθώ άλλο, γιατί καταλαβαίνεις ότι το θέμα της συζήτησης είναι απείρως μεγάλο. Θα μπορούσαν να γραφούν χιλιάδες σελίδες σχετικά με το πως θα μπορούσε να είναι οργανωμένη μια
"αντιπροσωπευτική δημοκρατία" που θα πλησίαζε κατά το περισσότερο δυνατό τις αρχές λειτουργίας της "Δημοκρατίας".
Διότι αυτό που υπάρχει σήμερα, καμία σχέση δεν έχει.
Όταν όμως η αντιμετώπιση των τέτοιου τύπου ιδεών και προτάσεων είναι
"δεν θα μπορουσε να ορθοποδησει ποτε μια χωρα εαν καθε λιγο οποιος δεν μας αρεσε πηγαινε σπιτι του" όπως έγραψες, τότε βέβαια κάθε περαιτέρω συζήτηση περιττεύει.
Και ας τρώμε ό,τι σκατά μας σερβίρουν, γιατί είμαστε άξιοι της τύχης μας.