George (geo821) έγραψε:
Εξ όσων γνωρίζω στο Λουξεμβούργο και στην ελβετία κάνουν δεκτά τα κληρονομητήρια που εκδίδονται από δικαστήριo της χώρας μόνιμης κατοικίας του δικαιούχου - φυσικά καλό θα ήταν να ελέγχεται και με την εκάστοτε τράπεζα.
ΥΓ: Από μια γρήγορη αναζήτηση αυτό βλέπω πως συμβαίνει και στην Αγγλία. Το παρακάτω από το website της Barclays:
If there is no will or it can’t be found, the deceased’s estate is distributed according to the law of intestacy, which determines how it’s divided and shared.
In England, Wales and Northern Ireland, the laws of intestacy apply and the person who inherits the estate is the next of kin. In Scotland, the Rights of Succession apply.
Δεν κατάλαβες τι γράφω.
Στο Ελληνικό Δίκαιο (όπως κι σε άλλα), η "νόμιμη μοίρα" σημαίνει πως ό,τι κι να γράφεις στην διαθήκη σου, σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ κι να αφήνεις την περιουσία σου (κινητή κι ακίνητη), η "νόμιμη μοίρα" ορίζει οτι οι κατιόντες (παιδιά) όπως κι η σύζυγος έχουν δικαίωμα κατά 50% σε αυτήν:
Αυτό σημαίνει ότι η μισή περιουσία του κληρονομουμένου πηγαίνει υποχρεωτικά σε αυτούς και ακόμα και με διαθήκη δεν μπορεί ο κληρονομούμενος να τη διαθέσει αλλού. Συνεπώς η "νόμιμη μοίρα" αποτελεί την εκ κληρονομικής περιουσίας μερίδα την οποία δικαιούται να απαιτήσει ο κατιών, ο σύζυγος ή ο ανιών του κληρονομημένου που από τη στιγμή που απαιτούν καλούνται νόμιμοι μεριδούχοι ή "αναγκαίοι κληρονόμοι" ακόμη και παρά τη θέληση του κληρονομημένου
Πηγή:
el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%8C%CE%BC...BF%CE%AF%CF%81%CE%B1
Σε αγγλοσαξωνικές χώρες αυτό δεν ισχύει, ουδείς μπορεί να απαιτήσει το 50% αν δεν το γράφεις στην διαθήκη.
Η παράθεση που απ΄την Barclays το ίδιο λέει:
If there is no will or it can’t be found
Συγγνώμη για το off topic, αλλά θεωρώ ότι είναι σημαντική λεπτομέρεια που ο κόσμος δεν γνωρίζει.
Επίσης Δανία-Ιρλανδία-Αγγλία ΔΕΝ συμμετέχουν σε συμφωνίες διασυνοριακών διαδικασιών κληρονομικής διαδοχής:
Η Δανία, η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχουν στον κανονισμό. Ως εκ τούτου, οι διασυνοριακές διαδικασίες κληρονομικής διαδοχής τις οποίες χειρίζονται οι αρχές των εν λόγω τριών κρατών μελών θα εξακολουθούν να διέπονται από τους εθνικούς τους κανόνες.