maria έγραψε:
Soto 51,
Eμενα η αποψη μου ειναι οτι χρειαζεται και λιγο συμμαζεμα η ιστορια με τα δωματια : Ο ασφαλισμενος ιδιοκτητης χρησιμοποιει ανασφαλιστη καθαριστρια, παιρνει το πουλμανακι και παει στο λιμανι καθε που ερχεται πλοιο, παρακαπτοντας ολους τους ταξιτζηδες. Κοβει αποδειξη σε οσους του το ζητησουν 'η γενικα σε λιγοτερους απο οσους φιλοξενει. Κανεις δεν ελεγχει πως γινεται και οι καταθεσεις του αυγατιζουν, ενω το δηλωθεν καθε χρονο εισοδημα με το ζορι ξεπερνα τα 6-8000 ευρω.Δουλευει 3 μηνες το χρονο και καθεται αλλους 9.
Κατα τι συνεισφερει αμμεσα στο ΑΕΠ (εκτος απο την ιδιωτικη καταναλωση των αδηλωτων χρηματων του, τις οποιες ασφαλιστικες εισφορες του , αντε, και τον ελαχιστο φορο των 880 ευρω πανω στην εικονικη προσοδο των 8000 ευρω ετησιως ) ?
Λαβε υπ'οψη, οτι τα καλοκαιρινα του εσοδα, προκυπτουν απο την οικονομικη αφαιμαξη την δικη μου, την δικη σου 'η του οποιουδηποτε ημεδαπου οικογενειαρχη (ας μην λαβουμε, υπ'οψη τους αλλοδαπους).
Δηλαδη, αφαιρει απο τα δικα μου χρηματα ενα ποσο (α) και δηλωνει ενα μικροτερο ποσο (< α).
Να με συμπαθάς Μαρία, αλλά τα έχεις λίγο μπερδεμένα στο κεφάλι σου. Ένα-ένα λοιπόν:
Ο τύπος προσφέρει υπηρεσίες (παράγει δηλαδή), επομένως συνεισφέρει στο ΑΕΠ. Αυτό προκύπτει από τον ορισμό του ΑΕΠ, όχι από το πόσους φόρους πληρώνει (ΑΕΠ = Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, δηλάδή ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των παραγομένων προϊόντων και υπηρεσιών).
Ειδικά γι' αυτόν που νοικιάζει δωμάτιο είναι και εύκολα μετρήσιμο το τι παράγει (γιατί υπάρχει άμεσο αντίτιμο), σε αντίθεση δηλαδή με τον εργολάβο που φτιάνει την προβλήτα για τα πλοία, που ναι μεν έχει κάποιο (μετρήσιμο) κόστος, αλλά το ΟΦΕΛΟΣ του ΑΕΠ από την προβλήτα θα πρέπει να μετρηθεί σύμφωνα με το πόσοι τουρίστες θα την δρασκελίσουν (αντί να αποβιβάζονται με βάρκες).
Για να το καταλάβεις καλύτερα:
Δυο προβλήτες, ίδιες, ίδιου κόστους κατασκευής.
Στη μια (Μύκονος) περνάνε 10.000 κόσμος την ημέρα (ενώ πριν την προβλήτα πέρναγαν 1.000),
στην άλλη (Ηρακλειά) περνάνε 120 άνθρωποι την ημέρα (ενώ πριν την προβλήτα πέρναγαν 80).
Παρ' ότι τα ποσά των επενδύσεων είναι ίδια, είναι προφανές ότι η αύξηση του ΑΕΠ στην πρώτη περίπτωση (Μύκονος) είναι πολύ μεγαλύτερη απ' ότι στη δεύτερη.
Και οι δυο περιπτώσεις είναι δύσκολα μετρήσιμες (γιατί πως θα μετρήσεις το όφελος από το γρήγορο πέρασμα του κόσμου?), ΕΙΝΑΙ όμως μετρήσιμο μέγεθος. Και βέβαια έχει και "μοχλευμένα" οφέλη, γιατί θα αυξηθεί ο τουρισμός, θα γίνει φθηνότερη η διακίνηση των εμπορευμάτων, κλπ.
Ο τύπος με το δωμάτιο λοιπόν ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ στην αύξηση του ΑΕΠ, γιατί παρέχει τις υπηρεσίες του (και μάλιστα προς το διεθνές κοινό). Αλλά και ξεχνώντας το διεθνές κοινό, και μόνο εσύ με τα παιδιά σου να πας να κάνεις μια βδομάδα διακοπές, πάλι παραγόμενος πλούτος είναι αυτός που διατίθεται, πωλείται και αγοράζεται. Και μετριέται στο ΑΕΠ.
Το αν πληρώνει φόρο (για τα εισοδήματα που έχει από τη δραστηριότητα του), και πόσο φόρο, και πόσο φόρο θα έπρεπε να πλήρωνε, είναι μια ΑΛΛΗ κουβέντα, που μην την κάνουμε εδώ τώρα. Γενικώς πάντως, "οι φόροι" είναι το 50% του ΑΕΠ, δηλαδή αν αυτός μαζεύει στους 3 μήνες της δραστηριότητας του π.χ. 20.000 ευρώ (τζίρος - όχι κέρδη - αυτή είναι η συνεισφορά του στο ΑΕΠ), "το κράτος" θέλει να του πάρει τα δέκα, για να "είναι εν τάξει" με τις νομοθετημένες υποχρεώσεις του (και τις ανάγκες του "κράτους").
Το πως θα αυξήσει το τζίρο του (παρακάμπτοντας τους ταξιτζήδες π.χ. που πάνε τους τουρίστες σε άλλα καταλύμματα που τους δίνουν μίζα) είναι μια άλλη κουβέντα επίσης, και έχει σχέση μάλλον με το marketing και όχι με το ΑΕΠ.
Λοιπόν Μαρία, το ότι εσύ, εγώ, ή ο τουρίστας ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ τις υπηρεσίες του τύπου με το δωμάτιο είναι επιτυχία του, και δική του προσωπικά αλλά και ως προς τη συνεισφορά του στο ΑΕΠ, και δεν είναι "αφαίμαξη" μας, αλλά ανταλλαγή. Και αν δεν μας αρέσει, δεν την κάνουμε.
Ναι, δηλώνει λιγότερα. Ξέρεις γιατί? Γιατί δεν μπορεί να αντέξει την επιβολή φόρου ίση με το 50% του παραγομένου του προϊόντος, και αν δεν το έκανε, δεν θα επιβίωνε οικονομικά. Αν έχει 20.000 τζίρο και "το κράτος" θέλει να του παίρνει τα δέκα (δεν έχει σημασία πως ονομάζει αυτά που του παίρνει, μπορεί να τα ονομάζει φόρο εισοδήματος, εργοδοτικές εισφορές, έκτακτες εισφορές, ενφια, φόρο καυσίμου, χαρτόσημο, you name it), και τα έξοδα του (τα πραγματικά: είναι 12.000), τότε όπως καταλαβαίνεις δεν γίνεται να υπάρχει αυτή η παραγωγή υπηρεσιών κάτω από αυτούς τους όρους.
Ναι, χρειάζεται συμμάζεμα στην ιστορία με τα δωμάτια. Αλλά το συμμάζεμα που χρειάζεται δεν είναι εκεί που το τοποθετείς. Είναι στο να μην υπάρχουν κατσαρίδες, να είναι τα σεντόνια καθαρά, να είναι καλό το βούτυρο και τα αυγά του πρωϊνού, να τηρούνται οι κανόνες πυρασφαλείας των χώρων, τέτοια. Όχι στο να είναι ασφαλισμένη η καθαρίστρια. Αρκεί να είναι ελεγμένη από πλευράς υγείας.
Για ξανασκέψου τα.
