Χθες το πρωΐ οδηγώντας για τη δουλειά, έπιασα τυχαία έναν σταθμό οπου κάποιος εξηγούσε το πως θα μεταβούμε ομαλά στη δραχμή με ταυτόχρονη έξοδο απο την ευρωζώνη.
Αυτός που τα έλεγε λέγεται Νίκος Ιγγλέσης κ είναι οικονομολόγος.
Τον άκουσα μέχρι που πάρκαρα στο γκαράζ της δουλειάς μου.
Συνοπτικά, οι θέσεις του ήταν οι εξής..
1).Όλες οι τράπεζες θα περάσουν σε κρατικό έλεγχο, όχι όμως με εθνικοποίηση αυτών, αλλα με αγορά μετοχών απο το κράτος, όπως έγινε στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, το '13.
2.) Η ισοτιμία δραχμής-ευρώ θα παραμείνει...αιωνίως κλειδωμένη στο 1 προς 1, όπως ήταν κλειδωμένο το δολλάριο προς τη δραχμή στο 1 προς 30, το 1953!
3.) Οι καταθέσεις θα παραμείνουν σε ευρώ κ αν κάποιος σηκώσει ευρώ απο ΑΤΜ ή απο γκισέ, αυτομάτως θα μετατραπούν σε δραχμές, με την ισοτιμϊα 1 προς 1, φυσικά..
4.) Δεν θα υπάρξει καμιά έλλειψη σε τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα κ άλλων ειδών, γιατί η ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει ισορροπήσει τους προϋπολογισμούς της κ έχει χρήματα για να αγοράσει τα πάντα.
Απο που βρίσκει τα χρήματα;
Μα...απο τον τουρισμό!!
5.) Το τελευταίο που άκουσα πριν βγώ απο το αμαξι ήταν το πως θα αποφύγουμε στο μέλλον μια πιθανή υποτίμηση της νέας δραχμής.
Απλούστατο...
"Ο ελληνικός λαός θα στηρίξει έμπρακτα το νέο νόμισμα, θα το εμπιστευθεί κ αυτό δεν θα υποτιμηθεί"..!!
Δυστυχώς, με αυτές τις απόψεις ταυτίζονται πάρα πολλοί.
Εγώ που δεν είμαι οικονομολόγος, αν τον είχα μπροστά μου, θα ήθελα να του κάνω μερικές ερωτήσεις πάνω στις θέσεις του..
1). Αν πρόκειται να κλειδωθεί η ισοτιμία στο 1:1, τότε γιατί να πάμε σε εθνικό νόμισμα;
Αν ήταν έτσι, τότε το Μπουρούντι δεν θα είχε ισοτιμία δολλαρίου-φραγκου στο 1 προς 1100, η Τουρκία στο 1 προς 4 ή η Βενεζουέλα ...ποιός ξέρει πόσο..
Η δραχμή το '53, σωστά ήταν κλειδωμένη προς το δολλάριο.
Όχι όμως 1:1, αλλα 1 προς 30!
Χρειάζονται σχόλια;
Επιπλέον, ξεχνάει να μας πει οτι εκείνη την εποχή, απο την Κατοχή ως τα τέλη του '60, οι συναλλαγές γίνονταν σε χρυσές λίρες κ όχι στο καθημερινά υποτιμημένο εθνικό νόμισμα.
Να προσθέσουμε βεβαια κ τους χιλιαδες έλληνες μετανάστες κ ναυτικούς οι οποίοι βόηθησαν πάρα πολύ την ελληνική οικονομία, μέσω των εμβασμάτων που έστελναν συχνά στις οικογένειές τους.
2). Τα ετήσια εξοδα του κράτους είναι γύρω στα 50 δις.
Τα έσοδα είναι περίπου 46 δις κ προέρχονται κυρίως απο εσωτερική φορολόγηση κ ευρωπαϊκή βοήθεια.
Για τον τουρισμό, που πολλά λέγονται, έστω κ αν έρχονταν 10.000.000 τουρίστες ετησίως στη χώρα μας.
Έστω αν ο κάθε ένας απο αυτούς ξόδευε 2.000€ σε αποκλειστικά κρατικά ξενοδοχεία, κρατικά εστιατόρια, αρχαιολογικούς χώρους κλπ κ χωρίς να υπολογίζονται μισθοί υπαλλήλων κ εξοδα συντηρήσεως κτιρίων κ άλλα έξοδα, δεν θα μαζεύαμε πάνω απο 20 δις..
λιγότερα δηλ απο τα μισά έξοδά μας..
4). Για τα θέματα τραπεζών κ καταθέσεων...τι να πει κανείς..
Εδώ, αν τέλη του '14, με την αναμονή των εκλογών κ την προοπτική να κυβερνήσει ο Συριζα, ο κόσμος σήκωνε μαζικά τις καταθέσεις του, στο ενδεχόμενο πιθανης έλευσης της δραχμής, τι θα κάνει;
5). Δεν φτάνει μόνο απο τους έλληνες να εμπιστευτούν το νέο νόμισμα.
Το βασικό κ μόνον αυτό, είναι να το εμπιστευτούν κ όλες οι υπόλοιπες χώρες του κόσμου, πράγμα εντελώς αδύνατο.